Το βράδυ της Δευτέρας ο γενικός γραμματέας του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας εκφώνησε έναν πύρινο λόγο στην Πλατεία Συντάγματος στο αντιπολεμικό συλλαλητήριο που διοργάνωσε το κόμμα του. Ακολουθώντας κατά γράμμα τον κλασικό μπούσουλα του ΚΚΕ για τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και την ΕΕ απέφυγε τις κακοτοπιές που τον είχαν εκθέσει λίγες μέρες νωρίτερα στη Βουλή και ικανοποίησε τους ψηφοφόρους του κόμματος.
Γράφει η Μαρίνα Πλέσσα
Αυτοί που δεν ικανοποιήθηκαν καθόλου ήταν οι υπόλοιποι Αθηναίοι που είδαν για άλλη μια φορά το κέντρο της πρωτεύουσας να κλείνει λόγω των μέτρων της Τροχαίας και βρέθηκαν παγιδευμένοι σε μεγάλα μποτιλιαρίσματα ή αντιμέτωποι με πολύ μεγάλες καθυστερήσεις των λεωφορείων και των τρόλεϊ που περνούν από το Σύνταγμα και τις κεντρικές οδούς.
Την κατάσταση επιδείνωσε το γεγονός ότι πολύ πριν από την προγραμματισμένη ώρα έναρξης της ομιλίας του Δημήτρη Κουτσούμπα, το ΚΚΕ είχε προγραμματίσει προσυγκεντρώσεις σε άλλα κεντρικά σημεία της Αθήνας. Φίλοι και ψηφοφόροι του κόμματος είχαν συγκεντρωθεί στα Προπύλαια, στην Ομόνοια και στην Πλατεία Κάνιγγος και ανηφόρισαν προς το Σύνταγμα προκαλώντας έμφραγμα σε ολόκληρο το κέντρο για μια συγκέντρωση λίγων χιλιάδων ατόμων, η οποία περιορίστηκε στο τμήμα της Λεωφόρου Αμαλίας που βρίσκεται μπροστά από το μνημείο του Αγνωστου Στρατιώτη.
Είναι καλά τεκμηριωμένη η αδιαφορία για τον δημόσιο χώρο όχι μόνο από το ΚΚΕ αλλά και από πολλές άλλες οργανώσεις, συνδικάτα και παρατάξεις κυρίως από τον χώρο της Αριστεράς. Με ένα εκτός κάθε λογικής αίσθημα ιδιοκτησίας της πόλης, έχουν μετατρέψει εδώ και μήνες το κέντρο σε προσωπικό τους φέουδο, αδιαφορώντας για την καθημερινότητα και την εργασία των πολιτών της Αθήνας.
Ασχέτως του πολιτικού χώρου στον οποίον ανήκει ο καθένας, όλοι γνωρίζουν ότι για την Αριστερά η καλή μάχη δίνεται με τις απεργιακές κινητοποιήσεις και πάντα στο πεζοδρόμιο. Εκεί μπορούν να ακουστούν συνθήματα χωρίς αντίλογο και να πιεστεί μια κυβέρνηση όταν οι πολίτες αρχίζουν να δυσφορούν για τις δυσκολίες στην καθημερινότητά τους.
Με τη γλώσσα των αριθμών
Αυτό είναι κάτι που αποδεικνύεται και από τους αριθμούς. Σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία της Ελληνικής Αστυνομίας, κάθε χρόνο γίνονται χιλιάδες συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις σε όλη τη χώρα. Στη δύσκολη δεκαετία του μνημονίου, όταν οι πόλεις κατακλύζονταν σε σχεδόν καθημερινή βάση από διαδηλωτές, δεν έγιναν ποτέ λιγότερες από 3.000 συγκεντρώσεις μέσα σε μια χρονιά, με αποκορύφωμα τις 11.391 του 2010.
Το ότι η χώρα κυβερνάται από τη Νέα Δημοκρατία δεν βοηθά στο ζήτημα του πλήθους των συγκεντρώσεων. Μια προσεκτική ματιά στα στατιστικά στοιχεία αποκαλύπτει αυτό που όλοι γνωρίζουν εκ πείρας. Οταν η Αριστερά βρίσκεται στην αντιπολίτευση –και ακόμα περισσότερο όταν έχει απέναντί της μια κεντροδεξιά κυβέρνηση όπως η σημερινή– ο αριθμός των συγκεντρώσεων και των διαδηλώσεων αυξάνεται δραματικά. Οταν κυβέρνησε ο ΣΥΡΙΖΑ σε περιόδους που η κατάσταση στη χώρα ήταν οριακή, όπως για παράδειγμα το καλοκαίρι του 2015, ο αριθμός των συγκεντρώσεων ήταν μικρότερος κατά κάποιες χιλιάδες τον χρόνο.
Η μόνη λύση που υπάρχει για να σταματήσουν οι πολίτες να γίνονται, σε σχεδόν καθημερινή βάση, όμηροι διαδηλωτών είναι η εφαρμογή του νόμου. Το νομικό πλαίσιο υπάρχει από το 2020 και εξασφαλίζει σε όσους το επιθυμούν να εκφράσουν τη διαμαρτυρία τους για τα ζητήματα που τους απασχολούν, ενώ ταυτόχρονα δεν υποχρεώνει τους υπόλοιπους πολίτες να κοιτούν σε καθημερινή βάση το ημερολόγιο των απεργιών και των διαδηλώσεων για να μάθουν αν θα ταλαιπωρηθούν στο κέντρο της Αθήνας.
Οι πολίτες ρωτούν «έως πότε» και ζητούν όλο και πιο έντονα την εφαρμογή του νόμου, καθώς έχουν κουραστεί εδώ και καιρό να τρέχουν για να προστατευτούν από τις πέτρες που πέφτουν... παραδοσιακά σε κάθε συγκέντρωση, να κλείνουν ερμητικά τα παράθυρα του γραφείου τους για να μην εισπνέουν τα δακρυγόνα και να κατεβάζουν ρολά στα καταστήματά τους για να μην τα δουν να γίνονται γυαλιά-καρφιά.
Για την ιστορία, ας αναφερθεί ότι ούτε χθες το κέντρο της Αθήνας θα ησύχαζε καθώς στις 19:00 ήταν προγραμματισμένη να ξεκινήσει στην Πλατεία Κλαυθμώνος συγκέντρωση διαμαρτυρίας για την ομοφοβική επίθεση που έγινε το βράδυ του Σαββάτου στη Θεσσαλονίκη από αγέλη νεαρών.
