Το πλέον πολυσυζητημένο θέμα που αφορά τη μαθητική και εκπαιδευτική κοινότητα κατά την περίοδο που διανύουμε αποτελεί η εγκύκλιος αναφορικά με την απαγόρευση των κινητών στα σχολεία. Ουσιαστικά, πρόκειται για την απαγόρευση της εμφανούς κατοχής κινητού κατά τη διάρκεια της παραμονής των μαθητών στο σχολείο, η οποία επεκτείνεται τρόπον τινά και στους εκπαιδευτικούς, οι οποίοι μπορούν να κάνουν χρήση των κινητών τους τηλεφώνων μόνο εντός του γραφείου των καθηγητών.
Η οδηγία αυτή εφαρμόζεται βάσει μελετών και δεδομένων, αρχικά από άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης, στις οποίες εφαρμόστηκε παρόμοιο μοντέλο απαγόρευσης κινητών τηλεφώνων. Το μοντέλο αυτό λειτούργησε καταφανώς θετικά, ήτοι προς όφελος της εκπαιδευτικής διαδικασίας στο σύνολό της.
Τα οφέλη που παρατηρήθηκαν είναι τεκμηριωμένα σημαντικά. Πρωτίστως, στους ίδιους τους μαθητές, οι οποίοι είναι πιο συγκεντρωμένοι στο μάθημα, αλληλεπιδρούν και επικοινωνούν περισσότερο μεταξύ τους, τόσο κατά τη διάρκεια του μαθήματος όσο και στο διάλειμμα -σε σχέση με το πώς λειτουργούσαν όταν ήταν σκυμμένοι στις οθόνες των κινητών τους και αντάλλασσαν γραπτά μηνύματα μεταξύ τους-, εμφανίζουν μεγαλύτερη κοινωνικοποίηση και ενσυναίσθηση ο ένας με τον άλλον, γεγονός που δρα καταλυτικά και στην εξάλειψη κατά το δυνατόν των περιστατικών bullying στον σχολικό χώρο, που αποτελούν μάστιγα ιδίως τα τελευταία έτη. Δευτερευόντως, στην απόκριση των μαθητών στην καθαυτή εκπαιδευτική διαδικασία. Κοινώς, όταν οι μαθητές δεν έχουν το μυαλό τους στο κινητό, το έργο του καθηγητή γίνεται ευκολότερο, καθώς μπορεί να μεταδώσει καλύτερα τις γνώσεις και οι μαθητές είναι πιο δεκτικοί στο να τις προσλάβουν και να τις εμπεδώσουν. Αμεσο αποτέλεσμα είναι και οι καλύτερες επιδόσεις στα μαθήματα.
Και στις άλλες χώρες υπήρξαν πολλές αντιδράσεις στην αρχή. Δεν ήταν λίγοι εκείνοι που έκαναν λόγο για τάχα οπισθοδρομική κίνηση, άλλοι έθεσαν το ζήτημα της ασφάλειας των παιδιών τους. Ωστόσο, κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει τις θετικές συνέπειες μιας τέτοιας πρωτοβουλίας. Οντως, τα κινητά τηλέφωνα αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας όλων, όχι μόνο των παιδιών. Δεν είναι μόνο τρόπος επικοινωνίας, αλλά έχουν εξελιχθεί σε πολυεργαλεία αναζήτησης και παροχής πληροφοριών, διασκέδασης (μέσω των παιχνιδιών), βιντεοσκόπησης και φωτογραφίας, μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Η συνεχής χρήση τους, ωστόσο, εγκυμονεί ουσιαστικούς κινδύνους για την υγεία και την ψυχολογία των παιδιών, αλλά και των μεγαλυτέρων, πολλοί εκ των οποίων πράγματι αδυνατούν να φανταστούν την καθημερινότητά τους χωρίς τα κινητά. Εντούτοις, η θέσπιση ορίων, ιδίως σε ηλικίες ευαίσθητες, σε παιδιά και εφήβους που δεν έχουν διαμορφώσει πλήρως την προσωπικότητά τους, καθίσταται απαραίτητη, καθόσον δρα προστατευτικά και προλαμβάνει τις αρνητικές συνέπειες. Το περιώνυμο αρχαιοελληνικό ρητό «παν μέτρον άριστον» βρίσκει την εφαρμογή του και σε αυτήν την περίπτωση.
*πρώην υποδιοικητής του e-ΕΦΚΑ
