Πέραν του υψηλού συμβολικού χαρακτήρα που έχει η υποψηφιότητα του έγκλειστου στις Αλβανικές φυλακές εκλεγμένου δημάρχου της Χειμάρας, του Φρέντι Μπελέρη, τα πρόσωπα του συγκροτούν το ευρωψηφοδέλτιο της Νέας Δημοκρατίας αποτυπώνουν το ιδεολογικό και πολιτικό στίγμα που πρέπει να έχει ένα σύγχρονο κόμμα εξουσίας σ’ ένα διαρκώς μεταβαλλόμενο κοινωνικό και πολιτικό περιβάλλον.
Πρόκειται για ένα ψηφοδέλτιο με σαφή ευρωπαϊκό προσανατολισμό με πολυσυλλεκτικότητα απολύτως προσαρμοσμένη στις επιθυμίες του εκλογικού σώματος. Προφανώς το ευρύ πολιτικό και ιδεολογικό φάσμα που καλύπτουν οι υποψηφιότητες αποτελεί και το συγκριτικό πλεονέκτημα έναντι των άλλων κομμάτων γεγονός που επιβεβαιώνεται και δημοσκοπικά. Κι αυτό πρέπει να πιστωθεί στον πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας και Πρωθυπουργό της Ελλάδας, Κυριάκο Μητσοτάκη, ο οποίος διευρύνοντας τα κομματικά όρια προσέδωσε τηρουμένων των
αναλογιών αντίστοιχα παραταξιακά χαρακτηριστικά με εκείνα που ο Κωνσταντίνος Καραμανλής άφησε ως παρακαταθήκη.
Εν ολίγοις η Νέα Δημοκρατία υπερέχει και κυριαρχεί γιατί μπορεί να εκφράσει και να συνθέσει καλύπτοντας το πολιτικό κενό που αδυνατούν να καλύψουν το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ. Κι αυτό το κενό δεν περιορίζεται μόνο στο χώρο του κέντρου, όπως αρχικά εκτιμούσαν οι πολιτικοί αναλυτές, αλλά επεκτείνεται και σε χώρους που παραδοσιακά θεωρούντο «άβατο» για τη κεντροδεξιά. Οι «διαφορετικές διαδρομές» των υποψηφίων, όπως είπε ο πρωθυπουργός, περιγράφει ένα πραγματικό γεγονός: ότι η Νέα Δημοκρατία είναι πλέον μια μεγάλη παράταξη που ξεκινάει από τη δημοκρατική δεξιά, καλύπτει το πολιτικό κέντρο και καταλήγει στη φιλελεύθερη σοσιαλδημοκρατία. Αυτή είναι η δύναμη της και σε αντιδιαστολή η αδυναμία των αντιπάλων της.
