Κάποιοι, παρά τα απανωτά εκλογικά στραπάτσα, παρά τις απανωτές «κόκκινες κάρτες» από την κοινωνία, αρνούνται πεισματικά να αλλάξουν. Δικαίωμά τους, αλλά και δικαίωμά μας να το επισημαίνουμε.
Ο Νάσος Ηλιόπουλος ανήκει σε αυτούς που έφυγαν από τον ΣΥΡΙΖΑ και δημιούργησαν τη Νέα Αριστερά. Και μιλώντας στη Βουλή για τον Προϋπολογισμό, είπε πως αυτός είναι «μια πολιτική διεύρυνσης των ταξικών ανισοτήτων».
«Ταξικές ανισότητες» λοιπόν και ιδεολογικοπολιτική θεώρηση με όρους τού χθες, που δεν συγκινεί κανέναν. Ιδεολογική σκουριά, τελείως όμως. Οσο για τη Νέα Αριστερά, αυτή δεν δείχνει να συγκινεί πολλούς.
Το ποσοστό της στις τελευταίες σφυγμομετρήσεις της κοινής γνώμης ανέρχεται στο 2,5%. Δεν το λες και «επανάσταση». Πώς να συγκινήσει όμως το υποπροϊόν του τρομακτικού χθες, το οποίο απορρίφθηκε στην κάλπη τόσες φορές από το 2019 και μετά;
Κολλημένος στο χθες
Μιας και ο λόγος για οικολογία, ο Νάσος Ηλιόπουλος απηύθυνε χαιρετισμό στο 3ο Τακτικό Συνέδριο των Πρασίνων. Και είπε πως «ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζονται τα ζητήματα της πράσινης μετάβασης από τις κυρίαρχες δυνάμεις, οι οποίες είναι δυνάμεις εγκλωβισμένες σε ένα νεοφιλελεύθερο πλαίσιο, δίνουν λύσεις οι οποίες δημιουργούν νέες ανισότητες και οξύνουν παλιές».
Καταλάβατε κάτι; Νέος άνθρωπος μεν, «θολός» και «ξύλινος» λόγος δε, που παραπέμπει στο παρελθόν, εκείνο της σύναξης των συνιστωσών. Και δίνει μια εικόνα της Νέας Αριστεράς που θυμίζει εκείνη της ΛΑΕ, η οποία φυσικά δεν κατάφερε να μπει στη Βουλή το 2015.
Ναι, ήταν εκείνη την εποχή που εθεάθη ο Νάσος Ηλιόπουλος να φωνάζει το σύνθημα «Πρετεντέρη, Πρετεντέρη, θα τρέχεις σαν τον Κώστα τον Κεντέρη». «Προοδευτικά» πράγματα, όχι παίζουμε.
«Η αντίληψη του ΣΥΡΙΖΑ παραμένει ακριβώς η ίδια και το 2022», είχε πει τον Ιούλιο του 2022 η ΝΔ με ανακοίνωσή της, αναφερόμενη στο κόμμα «του οποίου ο αρμόδιος υπουργός έχει παραπεμφθεί στο Ειδικό Δικαστήριο για την επιχείρηση χειραγώγησης της ενημέρωσης».
Δυστυχώς για όλους αυτούς, οι ΣΥΡΙΖΑίοι, νυν και πρώην, κυβέρνησαν όλοι μαζί και απέκτησαν «μητρώο». Κι εμείς, έχουμε να θυμόμαστε και δεν σκοπεύουμε να ξεχάσουμε.
Ελλειψη πρωτοτυπίας
«Δικός μας στόχος είναι να εκφράσουμε και να προσπαθήσουμε να εκφράσουμε κάθε προοδευτικό, προοδευτικό-αριστερό, κεντροαριστερό και οικολόγο πολίτη», είχε πει μιλώντας στην ΕΡΤ πρόσφατα ο Νάσος Ηλιόπουλος.
Πρωτοτύπησε; Φυσικά όχι. Αυτά έχουν ακουστεί πάρα πολλές φορές, αμέτρητες θα έλεγε κανείς, τις περασμένες δεκαετίες. Αλλωστε, δόθηκε η δυνατότητα στον ΣΥΡΙΖΑ, στον οποίο μετείχε επί μακρόν ο Νάσος Ηλιόπουλος, να εκφράσει τα παραπάνω ιδεολογικοπολιτικά ρεύματα, μεταξύ τους και τους οικολόγους βέβαια. Που ίσως μερικοί εξ αυτών να θυμούνται την τεράστια οικολογική καταστροφή επί των ημερών του ΣΥΡΙΖΑ στον Σαρωνικό, τον Σεπτέμβριο του 2017.
Η διαχείριση του περιστατικού από την τότε κυβέρνηση ήταν πραγματικά άθλια. Αλλά στη Νέα Αριστερά, κομμάτι όλοι του ΣΥΡΙΖΑ τότε, σήμερα μιλούν για οικολογία. Και ο Νάσος Ηλιόπουλος μας λέει πως «πρώτα απ’ όλα δίνουμε πολύ μεγάλη βαρύτητα στα ζητήματα του κλίματος». Να και το κλίμα. Είναι, βλέπετε, το κλισέ της εποχής και τα αριστερά κόμματα σε όλη την Ευρώπη ψάχνονται για «συνεργασίες» για να σώσουν ό,τι μπορούν.
Και σε μια κρισούλα αυτοκριτικής μάς λέει ο Νάσος Ηλιόπουλος πως «αυτή η ατζέντα το προηγούμενο διάστημα και από τη δική μας μεριά δεν ήταν όσο ψηλά θα έπρεπε να είναι». Ελα! Είπε όμως προ ημερών για τον Αλέξη Τσίπρα ότι «ήταν αυτός που έκανε την Αριστερά κυβέρνηση και κατάφερε πολύ σημαντικά πράγματα».
Εξ ου, να προσθέσουμε εμείς, και το 17,83% των εκλογών του περασμένου Ιουνίου.
Οι Νάσοι Ηλιόπουλοι ξεπηδούν από ένα χθες που ουδείς θέλει πλέον να θυμάται. Ενα χθες ζοφερό, τραυματικό και μισαλλόδοξο, που δεν προσέφερε τίποτα άλλο από καταστροφές, απαξίωση, αποκαρδίωση και απελπισία.
Τι να πρωτοθυμηθούμε… Οταν αναφέρονται σήμερα στο περιβάλλον, εξοργίζουν τον κόσμο που δεν ξέχασε τις καταστροφές επί των ημερών τους. Οι Νάσοι Ηλιόπουλοι, όσες διασπάσεις και αν υποστούν, όσες «αποστασιοποιήσεις» και αν μεθοδεύσουν, τις εντυπώσεις από τις επώδυνες μνήμες των αλήστου μνήμης ημέρες τους δεν θα μπορέσουν να τις σβήσουν.
Πολιτικό προϊόν της κρίσης ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ. Τα σημερινά υποπροϊόντα του δεν πείθουν ούτε τον εαυτό τους
