Στις 24 Φεβρουαρίου 2023 το Ειδικό Δικαστήριο αποφάσιζε ομόφωνα με ψήφους 13-0 την καταδίκη του Νίκου Παππά, εκ των στενότερων συνεργατών του Αλέξη Τσίπρα, για το αδίκημα της παράβασης καθήκοντος. Για το θέμα ο Αλέξης Τσίπρας μιλά στο βιβλίο του.
Δείτε τι αναφέρει:
«Όταν βγήκε η απόφαση, βρισκόμουν σε ταξίδι στην Κύπρο. Νωρίτερα είχα διαμορφώσει την εντύπωση, και από την αγόρευση της εισαγγελέως, που είχε εισηγηθεί την αθώωσή του, ότι πιθανόν θα ήταν καταδικαστική με οριακή όμως πλειοψηφία. Όμως το αποτέλεσμα ήταν αναπάντεχο: ομόφωνα ένοχος, 13-0.
Η χρονική στιγμή της απόφασης, λίγους μήνες πριν από τις εκλογές, δεν ήταν ασφαλώς τυχαία. Το Μαξίμου και οι προπαγανδιστικοί μηχανισμοί του εκμεταλλεύτηκαν και εκμεταλλεύονται ακόμη την καταδίκη στο έπακρο, για να πλήξουν ηθικά τον ΣΥΡΙΖΑ και εμένα προσωπικά για αντιθεσμική πρακτική και νοοτροπία.
Ήταν σαφές πως έπρεπε να σταθμίσω πολύ προσεκτικά τις αποφάσεις μου. Επικοινώνησα αμέσως με τον Νίκο, αναμένοντας να δω ποια στάση θα κρατούσε ο ίδιος. Φανερά πληγωμένος από την απόφαση, δεν έδειξε καμία διάθεση να θέσει ζήτημα παραίτησης, προσωρινής αποχής ή έστω να αφήσει ανοιχτό το ενδεχόμενο να αποσυρθεί από την πρώτη γραμμή, εν όψει εκλογών. Ούτε κι εγώ από την πλευρά μου προχώρησα σε τέτοια συζήτηση.
Εντός του ΣΥΡΙΖΑ, διαμορφώθηκε ένα κλίμα κομματικού πατριωτισμού. Ο Παππάς ήταν στόχος, λόγω του ρόλου του στην πρωτοβουλία για τις τηλεοπτικές άδειες. Η εμπιστοσύνη στη Δικαιοσύνη είχε κλονιστεί σοβαρά με όσα είχαν μεσολαβήσει στις υποκλοπές. Και στην Αριστερά υπήρχε μια ιστορικά διαμορφωμένη αμφισβήτηση για αυτού του είδους τις αποφάσεις, που στο παρελθόν δεν ήταν παρά διώξεις με δικαστικό μανδύα. Διαμορφώθηκε τελικά η πεποίθηση ότι επρόκειτο για μια πολιτική απόφαση που έπρεπε να μας συσπειρώσει και άρα ήταν μονόδρομος η στήριξη του Παππά, παρά την ομόφωνη καταδίκη».
Δηλαδή ο Αλέξης Τσίπρας αναγκάστηκε να ακολουθήσει αυτά που του έλεγε η πλειοψηφία στο κόμμα για τον Νίκο Παππά διότι «υπήρχε μια ιστορικά διαμορφωμένη αμφισβήτηση για αυτού του είδους τις αποφάσεις, που στο παρελθόν δεν ήταν παρά διώξεις με δικαστικό μανδύα». Μάλιστα.
Επίσης, ότι έπρεπε να σταθμίσει τις αποφάσεις του. Ξανά, μάλιστα.
Όμως τι ακριβώς… στάθμισε όταν την ημέρα της ανακοίνωσης της ομόφωνης καταδικαστικής απόφασης εξαπέλυε επίθεση στον πρωθυπουργό και στην οικογένειά του; Δηλαδή, τι παραπάνω θα έλεγε αν δεν ήταν προσεκτικός; Και γιατί μετά την παρακάτω δήλωσή του ο Νίκος Παππάς ή όποιος άλλος βρισκόταν στη θέση του, θα επέλεγε να μην είναι στη λίστα των υποψηφίων για τις εκλογές του 2023; Πολύ περισσότερο τη στιγμή κατά την οποία μετά τη θέση που εξέφρασε ο Αλέξης Τσίπρας ήταν βέβαιη η συσπείρωση σε αυτόν;
Συγκεκριμένα ο Αλέξης Τσίπρας το μεσημέρι της 24ης Φεβρουαρίου 2023 δήλωνε:
«Ο κ. Μητσοτάκης, πιστός στην οικογενειακή του παράδοση, φρόντισε να αξιοποιήσει την κοινοβουλευτική του πλειοψηφία για να στήσει Ειδικά Δικαστήρια για τους πολιτικούς του αντιπάλους.
Φάνηκε όμως δειλός. Δεν τόλμησε να διώξει εμένα, τον βασικό πολιτικό του αντίπαλο, παρά μονάχα υπουργούς της κυβέρνησής μου.
Οι πολιτικοί για τις αποφάσεις τους κρίνονται πρωτίστως από τον λαό. Και αν έχουν διαπράξει αξιόποινα αδικήματα, οφείλουν να διώκονται από τον φυσικό τους δικαστή και όχι από τις εκάστοτε κοινοβουλευτικές πλειοψηφίες.
Αυτή ήταν και παραμένει η θέση μου και έτσι έπραξα ως πρωθυπουργός.
Ωστόσο ο κ. Μητσοτάκης έχει φαίνεται άλλη άποψη. Δεν πήρε το μάθημά του από την πρόσφατη περιπέτεια της πολιτικής μας ζωής, όταν ο πατέρας του ήταν πρωθυπουργός. Και για λόγους προφανούς πολιτικής σκοπιμότητας, επέλεξε να ανοίξει ξανά έναν επικίνδυνο και ολισθηρό δρόμο για τη Δημοκρατία. Τον δρόμο της ποινικοποίησης της πολιτικής αντιπαράθεσης.
Ας γνωρίζει, όμως, ότι συνήθως η Ιστορία επαναλαμβάνεται ως φάρσα. Και ότι στο τέλος θα κινδυνεύσει να πέσει ο ίδιος μέσα στον λάκκο που περίτεχνα άνοιξε για τους πολιτικούς του αντιπάλους.
Την τελική ετυμηγορία, άλλωστε, θα τη δώσει σύντομα ο ελληνικός λαός».
Αν δεν απατώμαστε την τελική ετυμηγορία όντως την έδωσε ο λαός στις εκλογές του 2023. Και μάλιστα με εκκωφαντικό τρόπο…
