Η Ειρήνη Μουρτζούκου σήμερα ομολόγησε τις δολοφονίες τριών βρεφών και της αδερφής της, και κανένας μας δεν έπεσε από τα σύννεφα, αφού όλους αυτούς τους μήνες που τη βλέπαμε στα κανάλια ως επίτιμη καλεσμένη, όλοι μας ξέραμε βαθιά μέσα μας τί κάνει νιαου - νιάου στα κεραμίδια, όπως ξέρανε και όλοι αυτοί που την περιφέρανε από στούντιο σε στούντιο, κάνοντας την να λάμπει από δημοσιότητα στο βωμό της τηλεθέασης και του χρήματος.
Πανελήστες σε εντεταλμένη υπηρεσία, και το ορθογραφικό επίτηδες, καθώς το λιγότερο που μπορεί κάποιος να πει για αυτούς τους ανθρώπους που καλούν μια κατά συρροή δολοφόνο βρεφών και αδελφοκτόνο - έλα τώρα όλοι ήξεραν- είναι πως πάνε να ληστέψουν την αντίληψη και την οξυδέρκεια του κοινού, καθώς η περιφορά της Μουρτζούκου στα κανάλια, δεν υπηρετούσε ούτε την ενημέρωση, ούτε το ρεπορτάζ, παρά μόνο υπηρετούσε τη βρυκολακική βουλιμία μιας κοινωνίας που όχι απλά έχει ξεχάσει να σιωπά μπροστά στο θάνατο, αλλά διψά για αυτόν και τον διεκδικεί μπροστά στις οθόνες της.
Και μην πει κάνεις πως δεν ήξεραν, γιατί ο κόσμος το είχε τούμπανο και αυτοί κρυφό καμάρι, και κάπου εδώ έρχεται και η σύνδεση με την Πισπιρίγκου, που κι αυτή τρία σκότωσε και που πάλι τα κανάλια της έκαναν τεμενάδες για την τηλεθέαση.
Σε μια εποχή άκρατου τηλεοπτικού καταναλωτισμού, πολύ φοβάμαι πως η επαφή έστω και διαμέσου της οθόνης, με σύγχρονες Μήδειες, απλοποιεί το έγκλημα και οικειοποιεί το δολοφόνο σε μια μερίδα θεατών με ψυχολογικό υπόβαθρο ανεκτικό σε αυτή την οικειοποίηση. Και τα πράγματα γίνονται πολύ πιο σύνθετα εάν αναλογιστεί κανείς πως κανένα πρότυπο συμπεριφοράς δεν υιοθετήθηκε χωρίς πρώτα να έχει οικειοποιηθεί, φανταστείτε δηλαδή σε λίγα χρόνια να πληθαίνουν αυτά τα περιστατικά στον Ελλαδικό χώρο, γιατί πολύ απλά κάποιοι μιμήθηκαν τις φόνισσες που είδαν και ξαναείδαν μέσα από τα πάνελ, και που πιθανά της πέρασαν για πρωταγωνίστριες στο CSI.
Δεν ξέρω αν τελικά είμαστε σε σύγχυση του πραγματικού με του φανταστικού, δεν ξέρω καν αν υπάρχουν άνθρωποι εκεί έξω που κατανάλωναν ποπ κορν όταν έβλεπαν την παιδοκτόνο να λάμπει απο δημοσιότητα, ως αντίστοιχα κατανάλωναν ποπ κορν στο σινεμά βλέποντας ένα θρίλερ, ξέρω όμως πως και η δημοσιογραφία φέρει τεράστια ευθύνη στην αποκτήνωση, και εν προκείμενο η άρρωστη δημοσιογραφία είναι η γενεσιουργός αιτία της.
