Δεν υπάρχει «καθαρή και ουδέτερη επιστήμη». Υπάρχει γνώση που ο τρόπος που παράγεται και ο τρόπος που χρησιμοποιείται είτε καλύπτει τις ανάγκες των ανθρώπων είτε απλά και ΚΥΡΙΩΣ μεγιστοποιεί τα κέρδη κάποιων!!» Αυτή η γραπτή δήλωση, όπως πιθανόν θα έχετε ήδη καταλάβει από τα δύο θαυμαστικά και τα κεφαλαία γράμματα, ανήκει στην κολόνα του ΣΥΡΙΖΑ που ακούει στο όνομα Παύλος Πολάκης.
Πρόκειται για ένα μόνο κομμάτι μίας μεγαλύτερης και αναρτημένης στα social media δήλωσης, με την οποία ο κ. Πολάκης επιτίθεται στον προσφάτως αποχωρήσαντα από τον ΣΥΡΙΖΑ Γρηγόρη Γεροτζιάφα, ο οποίος, ως καθηγητής ιατρικής, έκανε το λάθος να είναι μέλος της ομάδας «αρίστων» του κόμματος. Ο όρος «άριστος του ΣΥΡΙΖΑ», βλέπετε, είναι περίπου σαν να λέμε «ορειβάτης στον πάτο της θάλασσας». Το λιγότερο, ο κ. Γεροτζιάφας, ως αριστερός, όφειλε να έχει μία μικρή έστω ιδέα για τη θεώρηση που έχει η Αριστερά για την επιστήμη.
Η θεώρηση της δυστυχίας
Πρόκειται για την ίδια θεώρηση που έφερε τη δυστυχία σε όλες εκείνες τις κοινωνίες οι οποίες βίωσαν τον υπαρκτό σοσιαλισμό πριν μερικές δεκαετίες και που περιγράφεται εν συντομία ως εξής: Αν δεν είσαι μαζί μας είσαι εναντίον μας, ακόμα κι αν είσαι η ίδια η πραγματικότητα. Λίγο πιο συγκεκριμένα, στον κόσμο όπως τον καταλαβαίνει η Αριστερά, πρώτον, δεν υπάρχει μία αντικειμενική πραγματικότητα («ουδέτερη επιστήμη») αλλά διάφορες «πραγματικότητες» που αντικατοπτρίζουν διάφορα (ταξικά) συμφέροντα και, δεύτερον, οι «ανάγκες των ανθρώπων» και τα «κέρδη κάποιων» είναι δύο διαφορετικές πραγματικότητες που δεν μπορούν να συνυπάρξουν σε κανένα επίπεδο.
Το πιο σημαντικό, δε, από όλα αυτά είναι ότι η ίδια η Αριστερά αποφασίζει ποιες είναι οι ανάγκες των ανθρώπων. Οι ίδιοι δεν ξέρουν, εκείνη θα τους πει. Όταν ο κ. Πολάκης λέει υποδεικτικά ότι «υπάρχει γνώση που ο τρόπος που παράγεται και ο τρόπος που χρησιμοποιείται (...) καλύπτει τις ανάγκες των ανθρώπων», πρέπει να υπάρχει και κάποιος ο οποίος θα καθορίσει αυτόν τον ενιαίο τρόπο. Και κάπου εδώ η επιστήμη γίνεται εργαλείο πολιτικής και η Αριστερά βρίσκει τη χαρά της. Γιατί ποιος άλλος μπορεί να έχει μία τέτοια αποκλειστικότητα, παρά το πάνσοφο, κομμουνιστικό κράτος...
Η Κίνα απέκρυψε τα δεδομένα για τον κορωνοϊό
Αν θέλετε και παράδειγμα από όλα αυτά που περιγράψαμε, δεν χρειάζεται να πάτε μακριά. Στην Κίνα του 2019, η επιστημονική έρευνα είχε το θράσος να ανακαλύψει τους κινδύνους που φέρει ο νέος κορωνοϊός και το κομμουνιστικό καθεστώς απέκρυψε από τον υπόλοιπο κόσμο τα αποτελέσματά της, γιατί, κατά το ίδιο, η «ανάγκη των ανθρώπων» να μην ανησυχήσουν για έναν άγνωστο ιό και να μην κλονιστεί η εμπιστοσύνη τους προς το κράτος ήταν πιο σημαντική από τα κέρδη της διεθνούς φαρμακοβιομηχανίας και των λοιπών εχθρών της Κίνας. Το τελικό αποτέλεσμα όλοι το ξέρουμε: Μέχρι ο υπόλοιπος πλανήτης να καταλάβει τι ακριβώς συνέβαινε, αμέτρητοι άνθρωποι πέθαναν αχρείαστα από τον κορωνοϊό.
Αν ρωτήσετε βέβαια τον κ. Πολάκη, θα σας πει ότι ο νεοφιλελευθερισμός φταίει για τον κορωνοϊό (έχει ήδη πει άλλωστε ότι «ο κορωνοϊός ήρθε από τους πλουσίους»!) και αν φέρετε αντίρρηση, μάλλον δεν έχετε ιδέα από τις ανάγκες των ανθρώπων. Τις έχει πάρει εργολαβία η Αριστερά, βλέπετε. Αν διαφωνείτε, δεν ξέρετε εσείς, γιατί δεν είστε επιστήμονας ή, αν είστε, δεν είστε ουδέτερος γιατί δεν υπάρχουν τέτοιοι. Είστε με τα «κέρδη κάποιων».
Αυτός είναι, λοιπόν, ο κόσμος του κ. Πολάκη, ο οποίος παρεμπιπτόντως είναι και γιατρός στο επάγγελμα: Ή είστε αριστερός σύντροφος και έχετε δίκιο ή δεν είστε και έχετε άδικο, και ας έχετε πάρει και το νόμπελ ιατρικής. Εν τω μεταξύ, αν κάποιος ανυποψίαστος διαβάσει την εν λόγω ανάρτησή του, πιθανότατα θα καταλάβει πως πρόκειται για αριστερό, αλλά δεν υπάρχει περίπτωση ούτε μία στις δέκα να καταλάβει ότι πρόκειται για επιστήμονα.
