Χούντες, συγκαλύψεις, ύβρεις, προσωπικοί χαρακτηρισμοί, στοχοποιήσεις και δολοφονίες χαρακτήρων συνθέτουν το παζλ της τακτικής που ακολουθούν τα κόμματα της αντιπολίτευσης μεταφέροντας όχι μόνο στα τηλεοπτικά πάνελ αλλά και στη Βουλή τις ακρότητες των τρολ του Διαδικτύου.
ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, Νέα Αριστερά, Πλεύση Ελευθερίας δημιουργούν μια σχέση που αλληλοτροφοδότησης μεταξύ πολιτικών σχηματισμών και σόσιαλ μίντια. Η Ελληνική Λύση του Κυριάκου Βελόπουλου είναι μια κατηγορία μόνη της, δεδομένης της έφεσης που καταγράφει στη δημιουργία συνθηκών τρολ ως προς τον λόγο που εκφράζει.
Αρχηγοί κομμάτων που δηλώνουν κόμματα εξουσίας και αυτοπροσδιορίζονται ως σοβαρή αντιπολίτευση δείχνουν να παρακολουθούν το Διαδίκτυο να κοιτούν τι… τρεντάρει και να το αναπαράγουν στον δημόσιο λόγο τους μεταφέροντάς το και εντός Κοινοβουλίου με ομιλίες που ξεπερνούν τις χειρότερες περιόδους της μεταπολίτευσης.
Μια απλή ανάγνωση της ομιλίας του Νίκου Ανδρουλάκη την Τετάρτη στην Ολομέλεια της Βουλής μπορεί να δώσει μια πλήρη εικόνα της κατάστασης που έχει διαμορφωθεί. Όσο για την παρέμβαση της Ζωής Κωνσταντοπούλου και τους χαρακτηρισμούς κατά των βουλευτών της ΝΔ, όπως το «είστε οι χειρότεροι φασίστες», δεν χρειάζεται περαιτέρω σχολιασμός.
Ο ΣΥΡΙΖΑ του Σωκράτη Φάμελλου, από την άλλη πλευρά, απλώς επιβεβαιώνει ότι το DNA του πολακισμού παραμένει αναλλοίωτο στην Κουμουνδούρου και τα σχόλια είναι επίσης περιττά. Ομοίως περιττά είναι και για τον Κυριάκο Βελόπουλο που δημιουργεί αφηγήματα όπως αυτά με το ξυλόλιο και ό,τι άλλο μπορεί κάποιος να φανταστεί ή να συναντήσει στους χώρους συνάθροισης θιασωτών θεωριών συνωμοσίας.
Όμως το ΠΑΣΟΚ δείχνει να έχει ξεφύγει τελείως. Οι επιθέσεις κατά της κυβέρνησης και προσωπικά του Κυριάκου Μητσοτάκη θυμίζουν τρολ. Και μάλιστα θυμίζουν ανώνυμους λογαριασμούς που δεν ορρωδούν προ ουδενός στη λογική τού «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα». Ο Νίκος Ανδρουλάκης, που στο παρελθόν ωρυόταν όταν ο ΣΥΡΙΖΑ τον χαρακτήριζε εκβιαζόμενο, εμφανίζεται να αποδίδει την ίδια μομφή στον πρωθυπουργό, χωρίς φυσικά να εξηγεί το πώς και το γιατί. Όπως κάνουν και τα τρολ.
Στην κυριολεξία είναι λες και γίνεται διαγωνισμός ύβρεων και απρέπειας πολιτικής μεταξύ των κομμάτων της αντιπολίτευσης. Αρχηγοί κομμάτων εντάσσουν εαυτόν σε ένα παιχνίδι τοξικό και κοιτούν ποιος θα ρίξει την περισσότερη λάσπη στον ανεμιστήρα.
Το χειρότερο στη δημοκρατία είναι αυτό που κάνουν τα κόμματα της αντιπολίτευσης που αδυνατούν να κατανοήσουν ακόμη και σήμερα τους λόγους για τους οποίους ο Κυριάκος Μητσοτάκης θεωρείται καταλληλότερος για πρωθυπουργός και η Ν.Δ. προηγείται με διψήφιο ποσοστό από τον δεύτερο στη σειρά, που την περίοδο αυτήν τυγχάνει να είναι το ΠΑΣΟΚ.
