Ο κόσμος στους δρόμους, οι καλλιτέχνες κάτω από τις πίστες, ο ιδιωτικός και ο δημόσιος τομέας κατεβάζουν ρολά, γενικά την Παρασκευή θα γίνει αναδρομικά ό,τι δεν έγινε για το Μάτι, τη Marfin, τη Μάνδρα και για μια σειρά πολύνεκρων δυστυχημάτων.
Νεκροί και τότε, οικογένειες που θρηνούσαν και τότε, αλλά τότε δεν επιχειρήθηκε η εργαλειοποίηση του πόνου για κομματικά οφέλη. Τα Τέμπη διαφέρουν από τις άλλες τραγωδίες; Με κάθε σεβασμό στις οικογένειες των θυμάτων, σε καμία περίπτωση. Οπότε πόθεν η μεταχρονολογημένη παλλαϊκή συγκίνηση;
Κατ’ αρχάς με τα περί συγκάλυψης που αφορούν το «μπάζωμα» και τη μεταφορά τοξικού υλικού και εν συνεχεία με το ηχητικό που λειτούργησε ως θρυαλλίδα που πυροδότησε την «έκρηξη» του κόσμου. Για όλα αυτά, απαντήσεις θα δώσουν τα πορίσματα και την αλήθεια θα αναζητήσει η Δικαιοσύνη.
Εν προκειμένω, το σωστό είναι «θα έδιναν» γιατί εξέδωσαν «πορίσματα» ο κ. Βελόπουλος και η κ. Κωνσταντοπούλου, ενώ η Δικαιοσύνη τέθηκε… υπό περιορισμό, όταν ο κ. Ανδρουλάκης και ο κ. Φάμελλος την αμφισβήτησαν επιβάλλοντας τη δική τους «αλήθεια». Ανεξάρτητα, όμως, από το «ταμείο» που περιμένει να κάνει η αντιπολίτευση, αναρωτιέται κανείς τι θα γίνει με τη χώρα μετά τα Τέμπη;
