Δυο “δημοψηφίσματα”, τα αυτονόητα του Κυριάκου Μητσοτάκη και οι… αυταπάτες του Αλέξη Τσίπρα.
5 Ιουλίου 2015: ο Τσίπρας αλλοιώνει, χωρίς δισταγμό, τη λαϊκή βούληση. Παίρνει το 61,31% των πολιτών που ψήφισε “Οχι” στο δημοψήφισμα, το βαφτίζει “Ναι” και τρέχει να το παραδώσει με μεγάλη προθυμία στα χέρια των σκληρών της Ευρώπης.
Η συνέχεια γνωστή. Υπογράφει και με τα δυο του χέρια το μνημόνιο, το οποίο παρεμπιπτόντως του το είχαν ήδη “ραμμένο”, και ταυτόχρονα γράφει στα παλιά του υποδήματα τους 3.558.450 πολίτες που ψήφισαν “Οχι”.
Φλεβάρης- Απρίλιος 2020: ο Κυριάκος Μητσοτάκης μπροστά στην πανδημία του κορωνοιού κάνει χωρίς δεύτερη σκέψη τα αυτονόητα. Παίρνει άμεσα, γενναία και πρωτοφανή μέτρα για την προστασία της υγείας του λαού και ταυτόχρονα στηρίζει εργαζόμενους και επιχειρήσεις που πλήττονται από τον ιό.
Το αποτέλεσμα αυτής της πρωτοβουλίας ήταν αφενός το μήνυμα “Μένουμε Σπίτι”, να αγκαλιαστεί από την συντριπτική πλειονότητα του ελληνικού λαού και αφετέρου να μην διαλυθεί ο κοινωνικός ιστός και η οικονομία.
Με λίγα λόγια, το “Μένουμε Σπίτι” έγινε αυθορμήτως ένα άτυπο δημοψήφισμα. Το δικό μας δημοψήφισμα. Και ο λαός ψήφισε: ψήφισε την κυβέρνηση της χώρας του, ψήφισε τον πρωθυπουργό της Ελλάδας.
Να σημειώσουμε, τέλος, ότι είναι προφανές πως στον Κυριάκο Μητσοτάκη αναλογεί σημαντικό μερίδιο απ΄ αυτό το νικηφόρο, μέχρι στιγμής, “δημοψήφισμα”. Επειδή όμως ο Μητσοτάκης δεν είναι Τσίπρας, δεν έσπευσε και ούτε θα σπεύσει να “εξαργυρώσει” ότι του αναλογεί: γιατί γνωρίζει ότι αυτό το κάνουν οι πολίτες, οι οποίοι έχουν νου και γνώση κι όταν έρθει η ώρα των εκλογών είναι σίγουρο ότι θα αποδώσουν “τα του Καίσαρος τω Καίσαρι “. Όπως έγινε και τον Ιούλιο του 2019. Τώρα αυτό που προέχει είναι να κερδίσουμε ως κοινωνία τη μάχη κατά της πανδημίας. Ο πόλεμος δεν έχει τελειώσει…
ΥΓ. Όσο ο Τσίπρας δεν αποδοκιμάζει καθαρά και χωρίς αστερίσκους τα διάφορα γκρουπούσκουλα, τους οπορτουνιστές και τους νοσταλγούς του Στάλιν, τόσο θα επιβεβαιώνει τη θεωρία ορισμένων ότι πίσω από τις συκοφαντικές και μισαλλόδοξες συμπεριφορές τους κρύβεται ο ίδιος. Μακάρι να μην είναι αλήθεια…
Διά το γνήσιον της αντιγραφής,
Νέμεσις
