Ο Νίκος Ανδρουλάκης θυμίζει εκείνον τον τύπο που επιχειρεί να σπάσει τον τοίχο με το κεφάλι του, τραυματίζεται, πηγαίνει στο νοσοκομείο και όταν επιστρέφει επιχειρεί και πάλι να σπάσει τον τοίχο με το κεφάλι. Γιατί το λέμε αυτό; Δείτε απλά τι κάνει και πώς επιχειρεί να εκμεταλλευτεί την υπόθεση του ΟΠΕΚΕΠΕ.
Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ κάνει ακριβώς ό,τι έκανε με την εργαλειοποίηση της τραγωδίας των Τεμπών. Επιτίθεται προσωπικά στον Κυριάκο Μητσοτάκη πιστεύοντας πως με αυτόν τον τρόπο θα ψηλώσει πολιτικά και θα αναγορευθεί σε αντίπαλο ικανό να διεκδικήσει τη νίκη στις επόμενες εκλογές.
Χρησιμοποιεί ακραίες εκφράσεις και χαρακτηρισμούς περνώντας από την εποχή των αναφορών σε «ενορχηστρωτή της συγκάλυψης» για τα Τέμπη σε αυτήν του «υπεύθυνου του σκανδάλου του ΟΠΕΚΕΠΕ» και της «κάλυψης των γαλάζιων κυκλωμάτων». Επίσης, στοχοποιεί τους πολιτικούς αντιπάλους θυμίζοντας την τακτική του ΣΥΡΙΖΑ και του πολακισμού.
Αδιαφορεί πλήρως αν θα διασυρθούν, όπως αδιαφορεί και για τον διασυρμό της χώρας. Το χειρότερο είναι πως όχι απλά αδιαφορεί αλλά δείχνει και να επιδιώκει –όπως ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε και κάνει– να επιβληθούν ποινές και να χαθούν πόροι, ειδικά αυτοί που αφορούν στο Ταμείο Ανάκαμψης.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι με τα περί κράτους Δικαίου και άλλα τέτοια κάποιοι έφτασαν στο σημείο να θέτουν στην Ευρώπη θέμα παγώματος πόρων προς την Ελλάδα όπως έγινε στην περίπτωση της Ουγγαρίας και του Όρμπαν για παράδειγμα.
Είναι πλέον σχεδόν βέβαιο ότι το ΠΑΣΟΚ του Νίκου Ανδρουλάκη μέχρι εκεί φτάνει. Μέχρι το σηκωμένο δάχτυλο που δείχνει τους άλλους αλλά όχι τον καθρέφτη. Μέχρι τις καταγγελίες και την αντιγραφή του εισαγγελικού στιλ της Ζωής Κωνσταντοπούλου που συλλαμβάνει δικάζει και καταδικάζει όποιον είναι απέναντί της.
Οι δημοσκοπήσεις το δείχνουν ξεκάθαρα. Η τελευταία της Pulse είναι ενδεικτική της αδυναμίας της Χαριλάου Τρικούπη να πείσει τον κόσμο ότι διαθέτει πρόγραμμα και ένα σχέδιο που θα οδηγήσει στην επόμενη ημέρα. Έχει χάσει κάθε αξιοπιστία ειδικά μετά την κατάρρευση του αφηγήματος που υιοθέτησε και στην τραγωδία των Τεμπών.
Επιχειρώντας να βάλει στο κάδρο των ευθυνών τον πρωθυπουργό, δεν δείχνει απλά μέχρι πού είναι ικανό το κόμμα του Νίκου Ανδρουλάκη να φτάσει αλλά και ότι δεν μπορεί να κάνει τίποτα άλλο. Η διαστρέβλωση της πραγματικότητας δεν βοήθησε ποτέ κανέναν για μεγάλο χρονικό διάστημα – ειδικά στην πολιτική.
Και μόνο το γεγονός ότι μια ακόμη φορά την ώρα που σηκώνεται σκόνη και πέφτει η λάσπη στον ανεμιστήρα το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να πάρει ούτε ένα ελάχιστο ποσοστό είναι ενδεικτικό της κατάστασης στην οποία βρίσκεται το κόμμα της –έστω και από σπόντα– αξιωματικής αντιπολίτευσης.
