Η γέννηση της Νέας Δημοκρατίας πριν από 50 χρόνια αποτέλεσε το ξεκίνημα για τη δημιουργία μιας μεγάλης παράταξης που εκτός από «Νέα» θα είναι και «Δημοκρατική». Οι ηγέτες που πήραν τη σκυτάλη από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή διατήρησαν την ουσία και το περιεχόμενο που εμπεριέχονται σ’ αυτές τις δύο λέξεις, ενίοτε σε βάρος των προσωπικών φιλοδοξιών τους και της υστεροφημίας τους. Το γεγονός ότι δοκιμάστηκε και άντεξε, στάθηκε όρθια όταν οι πολιτικοί της αντίπαλοι λύγιζαν –χαρακτηριστικό παράδειγμα το ΠΑΣΟΚ– οφείλεται στον πολυσυλλεκτικό χαρακτήρα της και κυρίως στην αδιάλειπτη σχέση της με τα μεσαία κοινωνικά στρώματα.
Η Νέα Δημοκρατία διαχρονικά στη συνείδηση της μεσαίας τάξης ταυτίστηκε με την πολιτική σταθερότητα, την κοινωνική ευημερία, τον πατριωτισμό, την ελευθερία και τις μεταρρυθμίσεις. Να, γιατί ο κόσμος πιστεύει στην παράταξη και έχει απαιτήσεις από την κυβέρνηση. Κι αν εκφράζει τη δυσαρέσκειά του για τα προβλήματα της καθημερινότητας, τα «μικρά» και «ασήμαντα» που μένουν εκτός της «μεγάλης εικόνας», δεν σημαίνει ότι ήρε την εμπιστοσύνη του στην κυβέρνηση. Το κάνει για να θυμίσει ότι «είναι εδώ», όπως ήταν το 2019 και το 2023 και ζητάει να μείνει κοντά του για να πάνε μαζί και το 2027.
