Προφανώς η Ελλάδα δεν θα γίνει «σάκος του μποξ», όπως τόνισε ο υπουργός και κυβερνητικός εκπρόσωπος, Παύλος Μαρινάκης, αλλά η de facto κατάργηση της Σένγκεν ανοίγει κυριολεκτικά τον ασκό του Αιόλου σ’ ένα μείζον θέμα που, και πριν τη μονομερή απόφαση της Γερμανίας, δίχαζε την Ευρώπη. Στην προκειμένη περίπτωση οι έλεγχοι δεν συνιστούν τόσο σοβαρό πρόβλημα -αφού έτσι κι αλλιώς αρκετές χώρες έχουν κατά καιρούς λάβει αντίστοιχα μέτρα- όσο η πρόθεση να απελαύνονται στις χώρες πρώτης υποδοχής μετανάστες που βρίσκονται στη Γερμανία βάσει των συμφωνιών για το άσυλο.
Το πρόβλημα πρωτίστως αφορά Ελλάδα και Ιταλία. Και ένα σύνθετο πρόβλημα όπως είναι αυτό της παράτυπης μετανάστευσης, κυρίως της παράνομης με κοινό παρονομαστή τους διακινητές, δεν μπορεί να λυθεί μονομερώς και πάντως όχι σε βάρος των χωρών που σηκώνουν το βάρος των ροών για λογαριασμό όλης της Ευρώπης. Η Ελλάδα πρέπει να πιέσει -ήδη το κάνει διά του αρμόδιου υπουργού Νίκου Παναγιωτόπουλου- για την ενίσχυση των συμφωνιών για το άσυλο και προς την κατεύθυνση της αναζήτησης αποτελεσματικών μηχανισμών για τη φύλαξη των εθνικών συνόρων, τα οποία στην προκειμένη περίπτωση είναι εξωτερικά σύνορα της Ευρώπης. Τουλάχιστον αυτή η κυβέρνηση δεν θα αφήσει τους μετανάστες... να λιάζονται.
