Στη χθεσινή ομιλία του Μάκη Βορίδη στη Βουλή, έγινε μια συνταρακτική αποκάλυψη: ο νόμος με τον οποίο γίνονταν οι νόμιμες επισυνδέσεις της ΕΥΠ, ήταν εκείνος του 1994, της κυβέρνησης του Ανδρέα Παπανδρέου. Συγκεκριμένα, ο κύριος Βορίδης σχολιάζοντας τη διάταξη της εισαγγελώς του Αρείου Πάγου, κας. Αδειλίνη, στο οποίο αποφαίνεται ότι οι επισυνδέσεις της ΕΥΠ ήταν σύννομες, είπε τα εξής: «ποιες είναι οι νόμιμες (επισυνδέσεις); Είναι αυτές που πράγματι αποφάσισε να κάνει η ΕΥΠ. Και τι λέει; Λέει: "ακολουθήθηκε η διαδικασία που προβλέφθηκε με τον νόμο". Ποιο νόμο; 1994, ο 2225. Ποιος τον ψήφισε; Ανδρέας Παπανδρέου. 1994. Πότε άλλαξε αυτός ο νόμος, από το 1994 μέχρι σήμερα; Άλλαξε το 2022, είναι ο 5002 απ' την κυβέρνησή μας. Τι έλεγε ο νόμος αυτός απ' το 1994 και δεν τον άλλαξε καμία κυβέρνηση; (...) Έλεγε ο νόμος τα εξής απλά: ότι "αποφασίζεται η νόμιμη επισύνδεση για λόγους εθνικής ασφαλείας, χωρίς να απαιτείται ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία". Αυτό έλεγε ο νόμος. Κακώς το έλεγε; Εμείς είπαμε "κακώς το έλεγε" και τώρα θέλουμε την ειδική αιτιολογία. Εσείς όλοι, τόσα χρόνια λέγατε ότι "καλώς το έλεγε". Τι είπε εδώ η κυρία εισαγγελεύς; Είπε: "ελέγχθηκε, ακολουθήθηκε η νόμιμη διαδικασία, η δε εισαγγελεύς -η οποία ήταν εισαγγελέας στην ΕΥΠ και έπρεπε να προσυπογράψει το αίτημα της νόμιμης επισυνδέσεως- ελέγχθηκε πειθαρχικά και απηλλάγη"».
Μεταξύ σφύρας και άκμονος ο Ανδρουλάκης
Μετά από αυτή τη συνταρακτική αποκάλυψη, ο Νίκος Ανδρουλάκης βρίσκεται πράγματι μεταξύ σφύρας και άκμονος, μιας και εφόσον επιμείνει στο αφήγημα της «κατάλυσης του Κράτους Δικαίου», θα πρέπει ταυτοχρόνως να αποδεχτεί ότι ο ιστορικός ηγέτης του κόμματός του, ήταν και ο αρχιτέκτονας της κατάλυσης του Κράτους Δικαίου, μιας και με τον νόμο που ψήφησε -και ουδείς διαχρονικά πλην του Κυριάκου Μητσοτάκη, δεν μπήκε στον κόπο να τον αλλάξει-, άφησε ηθελημένα ορθάνοιχτη την «κερκόπορτα», την οποία ενδεχομένως και χρησιμοποίησε -τότε- κατά της Νέας Δημοκρατίας! Εναλλακτικά, θα πρέπει να καταλογίσει στον ιστορικό ηγέτη του κόμματός του, τραγικό ερασιτεχνισμό και πολιτική ανεπάρκεια! Οπότε, κύριε Ανδρουλάκη, τι από τα δυο ισχύει για τον Ανδρέα Παπανδρέου; Ήταν ο αρχιτέκτονας της κατάλυσης του Κράτους Δικαίου; Ή ένας τραγικά ανεπαρκής ερασιτέχνης;
