Το Μουσείο του Λούβρου στο Παρίσι θα παραμείνει κλειστό τη Δευτέρα, καθώς συνεχίζονται οι έρευνες για την κινηματογραφική κλοπή πολύτιμων κοσμημάτων από τη συλλογή της γαλλικής βασιλικής οικογένειας — ωστόσο ειδικοί εκφράζουν έντονη απαισιοδοξία για την ανάκτηση της λείας.
Στην ανακοίνωσή του στο X, το μουσείο εξέφρασε τη λύπη του για το αναγκαστικό κλείσιμο των θυρών, την ώρα που η Γαλλία «προσπαθεί να συνέλθει» από το περιστατικό, κατά το οποίο οι δράστες διέφυγαν με ανεκτίμητης αξίας τιμές του στέμματος που χρονολογούνται από την εποχή του Ναπολέοντα.
Οι ληστές χρησιμοποίησαν ανυψωτικό γερανό για να προσεγγίσουν την Πινακοθήκη Απόλλων και, με εργαλεία όπως τροχός, έσπασαν προθήκες ασφαλείας. Η επιχείρηση, σύμφωνα με τις αρχές, διήρκεσε μόλις επτά λεπτά.
Από τα εννέα αντικείμενα που αφαιρέθηκαν, τα οκτώ παραμένουν αγνοούμενα — ανάμεσά τους μια τιάρα και ένα κολιέ που φορούσαν ιστορικά η Βασίλισσα Μαρί-Αμελί και η Βασίλισσα Ορτάνς.
Ο Γάλλος υπουργός Δικαιοσύνης, Ζεράλ Νταρμανέν, παραδέχθηκε δημόσια ότι η ληστεία ανέδειξε κενά στην ασφάλεια του μουσείου: «Κάποιος μπορεί να αναρωτηθεί για το γεγονός ότι, για παράδειγμα, τα παράθυρα δεν είχαν ασφαλιστεί, για το γεγονός ότι ένα ανυψωτικό βρισκόταν σε δημόσιο δρόμο… Αυτό που είναι σίγουρο είναι ότι έχουμε αποτύχει», δήλωσε στο France Inter, προσθέτοντας πως «όλοι οι Γάλλοι αισθάνονται σαν να τους έχουν ληστέψει».
Αρκετοί ειδικοί εμφανίζονται όμως εξαιρετικά απαισιόδοξοι για την τύχη των κοσμημάτων.
Η γαλλίδα γερουσιαστής Natalie Goulet δήλωσε στο BBC: «Καμία» — απαντώντας στην ερώτηση για τις προοπτικές ανάκτησής τους. Εξήγησε ότι οι κλέφτες «θα τεμαχίσουν, θα πουλήσουν και θα χρησιμοποιήσουν τα κοσμήματα για ξέπλυμα χρήματος», υποστηρίζοντας πως το συμβάν «πιθανότατα συνδέεται με το οργανωμένο έγκλημα».
Παρόμοιοι φόβοι εκφράστηκαν και από τον Chris Marinello της Art Recovery International: υπάρχει «αγώνας δρόμου» για την ανεύρεση των αντικειμένων — αν οι δράστες δεν εντοπιστούν εντός 24–48 ωρών, τα κομμάτια «πιθανότατα θα έχουν εξαφανιστεί», καθώς «θα τα διαλύσουν, θα λιώσουν το μέταλλο και θα ξανακόψουν τις πολύτιμες πέτρες», καθιστώντας την ταυτοποίησή τους ουσιαστικά αδύνατη.
Η συγγραφέας Elaine Sciolino σημείωσε επίσης τον συμβολισμό της κλοπής: μια ληστεία στο Λούβρο — που γεννήθηκε από φρούριο και εξελίχθηκε σε παλάτι και μετά σε παγκόσμιο μουσείο — είναι «ένα μαχαίρι στην καρδιά της Γαλλίας και της γαλλικής ιστορίας».
Οι έρευνες της αστυνομίας συνεχίζονται με εντατικό ρυθμό, ενώ το μουσείο συνεργάζεται με τις αρχές για την αξιολόγηση των μέτρων ασφάλειας και την ανάκτηση στοιχείων από τις κάμερες και το περιβάλλον. Μέχρι τότε, όμως, η εικόνα παραμένει δυσοίωνη: οι ειδικοί προειδοποιούν ότι ο χρόνος παίζει εναντίον της ανάκτησης των ανεκτίμητων ιστορικών κομματιών.
Τα κοσμήματα που άρπαξαν οι ληστές
Η Le Parisien, έδωσε στην δημοσιότητα έναν κατάλογο με τα κοσμήματα που εκλάπησαν, παρέχοντας πληροφορίες για την προέλευση και την εκτιμόμενη αξία τους.
Αναλυτικότερα, από το Μουσείο του Λούβρου αφαιρέθηκαν:
- Το διάδημα από το σετ κοσμημάτων της βασίλισσας Μαρίας-Αμελίας και της βασίλισσας Ορτάνς.
Αποτελείται από ζαφείρι Κεϋλάνης και διαμάντια, με ύψος 6,2 εκ. και πλάτος 10,7 εκ.
Πρόκειται για κόσμημα που φορέθηκε από τη βασίλισσα Ορτάνς, κόρη της Ιωσηφίνας ντε Μποαρναί, πρώτης συζύγου του Ναπολέοντα, και κατόπιν από τη Μαρία-Αμελία των Βουρβόνων-Σικελίας, σύζυγο του Λουδοβίκου-Φιλίππου.
- Το κολιέ και τα σκουλαρίκια του σετ ζαφειριών της βασίλισσας Μαρίας-Αμελίας και της βασίλισσας Ορτάνς.
Το συγκεκριμένο σετ είχε εκτεθεί τον Σεπτέμβριο του 2024, στη Γκαλερί του Απόλλωνα.
Το κόσμημα τροποποιήθηκε κατά καιρούς από τις διαδοχικές ιδιοκτήτριές του και παρέμεινε στην κατοχή του κλάδου των Ορλεανών έως το 1985. Σημειώνεται ότι ούτε το όνομα του παραγγελιοδότη ούτε του κοσμηματοποιού είναι γνωστά.
Υπάρχει αναφορά σε αυτό το σετ σε επιστολή του δούκα της Ορλεάνης, μετέπειτα Λουδοβίκου-Φιλίππου, προς την Ορτάνς ντε Μποαρναί, με σκοπό την απόκτησή του. Είναι πιθανό η αυτοκράτειρα Ιωσηφίνα να το είχε κληροδοτήσει στην κόρη της Ορτάνς.
Η οικογενειακή παράδοση μάλιστα αναφέρει —αν και χωρίς αποδείξεις— ότι το σετ ανήκε παλαιότερα στη Μαρία-Αντουανέτα.
- Το κολιέ και ένα ζευγάρι σκουλαρίκια από σμαράγδια του σετ της Μαρίας-Λουίζας.
Ήταν δώρο του Ναπολέοντα στη δεύτερη σύζυγό του, Αυστριακή, τον Μάρτιο του 1810, μετά τον χωρισμό του από την Ιωσηφίνα, που δεν μπορούσε να του δώσει κληρονόμο.
Το κολιέ περιλαμβάνει 32 σμαράγδια, εκ των οποίων 10 σε σχήμα αχλαδιού, και 1.138 διαμάντια. Δημιουργός του ήταν ο κοσμηματοποιός Φρανσουά-Ρενώ Νιτό.
- Μια καρφίτσα-λειψανοθήκη
- Την τιάρα της αυτοκράτειρας Ευγενίας
Η Ευγενία ντε Μοντίχο, σύζυγος του Ναπολέοντα Γ’ και καταγόμενη από την Ανδαλουσία, ήταν ιστορική μορφή ιδιαίτερης πολυπλοκότητας. Θαυμάστρια της Μαρίας-Αντουανέτας και της Ιωσηφίνας, έζησε και τη λάμψη και τις τραγωδίες της εποχής της — μεταξύ άλλων τον θάνατο του μοναχογιού της, που σκοτώθηκε από τους Ζουλού το 1879.
Ως αντιβασίλισσα, υπήρξε τεχνικά η τελευταία γυναίκα που άσκησε καθήκοντα αρχηγού κράτους στη Γαλλία. Είχε φήμη επιπόλαιης, εισήγαγε τη μόδα των φορεμάτων με κρινολίνα, αλλά παράλληλα ίδρυσε τα Οικονομικά Μαγειρεία, πρόδρομο των Restos du Cœur.
- Ένας μεγάλος φιόγκος μπούστου της αυτοκράτειρας Ευγενίας
