Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πλέον ένα κόμμα σε αποσύνθεση, καθώς του γυρίζει την πλάτη ακόμα και η παραδοσιακή βάση του. Αυτήν τη φορά η πρώην υπουργός Πολιτισμού της κυβέρνησης του Αλέξη Τσίπρα, Λυδία Κονιόρδου, ουσιαστικά προαναγγέλλει οριστικό διαζύγιο με τον ΣΥΡΙΖΑ του Στεφάνου Κασσελάκη, αφήνοντας αιχμές για το κόμμα.
Σε συνέντευξή της στην εφημερίδα «Documento» ερωτάται, μεταξύ άλλων, για το αν νιώθει πλέον κοντά στον ΣΥΡΙΖΑ, με τη γνωστή ηθοποιό να απαντά ότι η ενασχόλησή της με την εφαρμοσμένη πολιτική έχει τελειώσει οριστικά. Μάλιστα, δεν παραλείπει να ρίξει τα καρφιά της για τη μεταμόρφωση του κόμματος, αναφέροντας ότι δεν έχει σημασία η αποχώρησή της από την ενεργή πολιτική διότι η Αριστερά είναι μια ιδέα, μια διαχρονική αξία που δεν καταστρέφεται ποτέ. Άλλωστε, σύμφωνα με την ίδια, διατηρεί την αριστερή της ταυτότητα ως καλλιτέχνις.
Ωστόσο ενδιαφέρον παρουσιάζει η απάντησή της για την περίοδο που διετέλεσε υπουργός Πολιτισμού στην κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα. Η ίδια υποστηρίζει ότι αισθάνεται υπερήφανη για όσα κατάφερε στη θητεία της, ότι μάλλον δικαίωσε τον Αλέξη Τσίπρα για την επιλογή του, ωστόσο δέχθηκε έναν υπόγειο πόλεμο κατά την άσκηση των καθηκόντων της από συντεχνίες και συγκρουόμενα συμφέροντα και εντός του ΣΥΡΙΖΑ! Επιπλέον, σύμφωνα με την ίδια, οι προσωπικές φιλοδοξίες διαφόρων λέρωσαν την ιδεολογία, καθώς οι πολιτικοί δεν είναι απελευθερωμένοι από ιδιοτέλειες.
Συγκεκριμένα αναφέρει: «Επειδή ήμουν εκεί δύο χρόνια, πρόλαβα νομίζω να κάνω σημαντικά πράγματα. Αν δεν ήμασταν και σε μια εμπόλεμη κατάσταση, με έντονες συντεχνιακές αντιπαραθέσεις, συγκρουόμενα συμφέροντα με έξωθεν και έσωθεν αντιπολίτευση, παρά το γεγονός ότι ακολουθούσαμε κεντρικές κυβερνητικές επιλογές. (...) Υπήρχε μια καχυποψία εκ των έσω. Δεν ξέρω τι γινόταν στα άλλα κόμματα, ωστόσο δεν είναι πάντα εύκολο να βρεις το όριο της ιδεολογικής διαφοράς και της προσωπικής εμπλοκής. Δεν είναι γκουρού οι πολιτικοί, να είναι απελευθερωμένοι από οτιδήποτε ιδιοτελές. Εκεί γίνονται λάθη, οπότε στον βαθμό που εμπλέκονται προσωπικές φιλοδοξίες, λερώνονται οι ιδεολογίες».
Θα ήταν πραγματικά ενδιαφέρον να μαθαίναμε περισσότερα για τον υπόγειο εσωκομματικό πόλεμο που δέχθηκε στο υπουργείο Πολιτισμού, ποιες ήταν οι προσωπικές φιλοδοξίες στελεχών που αντιμετώπισε μπροστά της και τι ακριβώς ζητούσαν από την ίδια και το υπουργείο.
