Ο σύντροφος Αλέξης Τσίπρας αναμένεται, λένε οι κύκλοι του, να μιλήσει στην εκδήλωση που διοργανώνει το ίδρυμα που ο ίδιος ίδρυσε στην ανάγκη ενός νέου… οράματος που θα εμπνέει και θα κινητοποιεί. Και θα περιγράψει –λένε οι ίδιοι κύκλοι– ένα εθνικό σχέδιο ανάταξης και ανασυγκρότησης και άλλα πολλά.
Καλά ως εδώ. Το πρόβλημα είναι αλλού. Είναι στο γεγονός ότι επιλέγει να τα πει αυτά μήνα Ιούνιο, τον μήνα δηλαδή που θυμίζει πολλά στους πολίτες αυτής της χώρας. Δεν έχουν περάσει άλλωστε τόσο πολλά χρόνια. Μόλις 10 έχουν περάσει από τον Ιούνιο του 2015 όταν ο Αλέξης Τσίπρας και η παρέα του δρομολογούσαν τις διαδικασίες για ένα δημοψήφισμα κλείνοντας παράλληλα και τις τράπεζες.
Ο μήνας Ιούνιος ήταν καθοριστικός. Ο Αλέξης Τσίπρας και τα άλλα παιδιά –Βαρουφάκης, Κωνσταντοπούλου, Χαρίτσης, Φάμελλος, Πολάκης, Παππάς– έπαιξαν μια χώρα στα ζάρια και προκαλούσαν μια τεράστια οικονομική ζημιά τα απόνερα της οποίας μας επηρεάζουν ακόμη και σήμερα.
Ο Ιούνιος ήταν ο μήνας που οδήγησε στο περιβόητο δημοψήφισμα του Ιουλίου και το «όχι» που έγινε «ναι» για να έρθει στην πορεία το τρίτο και αχρείαστο μνημόνιο. Οπότε το να εμφανίζεται αυτόν τον μήνα ο πρώην πρωθυπουργός θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και προκλητικό. Όπως προκλητικό μπορεί να θεωρηθεί και το γεγονός πως αναφέρεται στη Δικαιοσύνη τη στιγμή που ο επί πρωθυπουργίας του υπουργός Δικαιοσύνης έχει μιλήσει για τη λειτουργία παραϋπουργείου στο τότε Μέγαρο Μαξίμου.
Όπως και να το κάνουμε, η επιλογή του συγκεκριμένου μήνα δεν είναι και η καλύτερη δυνατή...
