Είναι κοινά αποδεκτό, και από την πορεία των ετών αυταπόδεικτο πλέον, ότι η Ζωή Κωνσταντοπούλου έχει μάθει να κάνει άριστα ένα μόνο πράγμα: Να σπεκουλάρει. Πιστή στις συνήθειές της, χθες στη Βουλή πέταξε ένα «σας θυμάμαι από τη λίστα Λαγκάρντ» προς τον Υπουργό Περιβάλλοντος Σταύρο Παπασταύρου, χωρίς να επισημάνει πως ο ίδιος δικαιώθηκε σε όλα τα δικαστήρια και μάλιστα επί ΣΥΡΙΖΑ.
Ο Παπασταύρου διασύρθηκε όσο κανείς για χρόνια ολόκληρα, μόνο και μόνο διότι ήταν συνεργάτης του Αντώνη Σαμαρά και πληρεξούσιος δικηγόρος του επιχειρηματία Σαμπύ Μιωνή. Του ίδιου Μιωνή που πρωτοκλασάτοι (και νυν κατάδικοι...) υπουργοί του Τσίπρα είχαν πλησιάσει για να στήσουν σκευωρίες σε βάρος της συζύγου του Κυριάκου Μητσοτάκη (παλιά μου τέχνη κόσκινο, θα πείτε).
Ο Παπασταύρου λοιπόν έτρεχε επί χρόνια στα δικαστήρια να καθαρίσει το όνομά του από τις ουρανομήκεις μπούρδες που εκδικητικά του είχε προσάψει το σύνολο της Εθνοσωτηρίου Κυβερνήσεως Τσίπρα - Καμμένου. Και επειδή υπάρχει θεία δίκη, η δικαίωσή του ήρθε πριν οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ εγκαταλείψουν ανεπιστρεπτί τα έδρανα της εξουσίας.
Τίποτα απ’ όλα αυτά δεν έκρινε σκόπιμο να επισημάνει η κα. Κωνσταντοπούλου, καίτοι η ίδια διακεκριμένη δικηγόρος, γεγονός που θα έπρεπε να της είχε προσδώσει μια ευαισθησία σε τόσο σοβαρά ζητήματα που επιλύονται από τη Δικαιοσύνη και αποκαθιστούν κατά πρώτον τη διασαλευθείσα νομική τάξη και κατά δεύτερον βάναυσα πληγείσες τιμές και υπολήψεις.
Αντιθέτως, ελλείψει άλλου επιχειρήματος, επιχείρησε να σπεκουλάρει επί μίας υπόθεσης που έχει κριθεί αμετακλήτως προς τέρψη του (ιδωμένου με μια κάποια συμπάθεια, η αλήθεια είναι) ακροατηρίου της. Ενός ακροατηρίου που όπως έχουμε αντιληφθεί πολλάκις ορέγεται κάθε είδους τραγελαφικές ψεκασμένες θεωρίες και ακροδεξιές συνωμοσίες.
