Το μαράζι θα με φάει και με τούτη τη γειτονιά που μου έλαχε να περάσω τα χρόνια μου, από τα άγουρα μέχρι τα ώριμα. Λέω μαράζι γιατί πάλι μπήκαμε σε έναν ακόμη φαύλο κύκλο, αυτήν τη φορά με τον Λόφο του Στρέφη κι ενώ ακόμη δεν έχουμε ξεμπερδέψει με τα δεινά της πλατείας, τα δάση και τα πτηνά που θα αφανίσει το μετρό.
Αποφάσισε ο νέος δήμαρχος Χάρης Δούκας να ακυρώσει το έργο ανάπλασης του Λόφου, που είχε ξεκινήσει ο προηγούμενος δήμαρχος, για να το κάνει με τον δικό του τρόπο, που θα είναι πιο ήπιος, πιο κοντά στις επιθυμίες των κατοίκων που αντιδρούν – περίπου δεκαέξι είναι οι αντιδρώντες…
Κύριε δήμαρχε, είμαι κάτοικος και σας έχω νέα για τον Στρέφη, αρκεί να στρέψετε την προσοχή σας και να διαβάσετε τις λίγες γραμμές που ακολουθούν: τίποτα ήπιο δεν συμβαίνει στον Λόφο εδώ και πολλές δεκαετίες, ένας περίπατος είναι αρκετός για να διαπιστώσετε ιδίοις όμμασι τα γραφόμενά μου. Εδώ θα βρείτε όλη την ανομία, τη λέρα και τη δυσωδία.
Άγρια κατάσταση, ναρκωτικά, τσαμπουκάδες, πάσης φύσεως παρανομία, φασαρία – οι κάτοικοι, οι κανονικοί, όχι οι δεκαέξι, έχουν προ πολλού εκδιωχθεί από την κορυφή, κινούνται μόνο στους πρόποδες και μέχρι τη δύση του ηλίου, μετά ανατέλλουν τα σκοτεινά άστρα που λυμαίνονται την περιοχή.
Είναι ακριβώς η ίδια συνθήκη με την πλατεία που κάποιοι νομίζετε πως αν γίνει η στάση του μετρό δεν θα μπορούν οι κάτοικοι να την απολαμβάνουν – πάλι αναφέρεστε στους δεκαέξι, οι οποίοι μάλλον θεωρούν απολαυστικό θέαμα το πρωί τον εμετό από το βράδυ, τα σκουπίδια και τα περιττώματα ανθρώπων και σκύλων. Αυτά κοσμούσαν την μπακλαβαδωτή πλατεία. Αυτά τα θέλετε εσείς στη δική σας γειτονιά, κύριε δήμαρχε;
