Ηθικό πλεονέκτημα, ήθος, κανόνες και άλλα πολλά για να περιγράψουν οι αριστεροί της εποχής ΣΥΡΙΖΑ τον… εαυτό τους, τον οποίο ευτελίζουν οι ίδιοι ξεφτιλίζοντας –στην κυριολεξία– την Αριστερά στο όνομα της οποίας έχουν κάνει και κάνουν ό,τι κάνουν. 

Από την εποχή που καιγόταν το χριστουγεννιάτικο δέντρο στην πλατεία Συντάγματος, εν έτει 2008, με τον τότε Συνασπισμό με εκπρόσωπο τον Αλέξη Τσίπρα να προσφέρει πολιτική κάλυψη στη βία που είχε ξεσπάσει, μέχρι τις κρεμάλες και τα λαϊκά δικαστήρια στην ίδια πλατεία με τους αγανακτισμένους και τη συμμετοχή του ΣΥΡΙΖΑ που το ίδιο πρόσωπο ίδρυσε και από την άνοδο στην εξουσία μέχρι τις συντριπτικές ήττες και την εμφάνιση του Στέφανου-Σκέτου-Κασσελάκη, η επίκληση της Αριστεράς αποτέλεσε βασικό άλλοθι.

Βάζοντας μπροστά τον… λαό που δεν τους έδωσε ποτέ λευκή επιταγή  και εντολή εκπροσώπησης, και ένα είδος κληρονομικού χαρίσματος για αγώνες που οι ίδιοι ποτέ δεν έδωσαν, δημιούργησαν έναν ιδεολογικό ιστό που επιβλήθηκε στο πολιτικό σκηνικό. Κυρίως μέσα από τις κραυγές μιας μειοψηφίας που κάνοντας ντόρο παρέμεινε στο προσκήνιο. 

Στο όνομα της Αριστεράς οι δολοφονίες χαρακτήρων, στο όνομα της Αριστεράς οι εμφυλιοπολεμικές κραυγές, στο όνομα της Αριστεράς όμως και οι τραγελαφικές καταστάσεις που εκτυλίσσονται στο πλαίσιο της μάχης της καρέκλας, αυτής δηλαδή στην οποία θα κάτσει ο επόμενος πρόεδρος.

Ο Στέφανος Κασσελάκης αποτέλεσε τη Νέμεση για όλους όσοι πίστεψαν ότι μέσα από τα καφενεία θα καταφέρουν να δημιουργούν συνθήκες μη κανονικότητας και χάους προκειμένου να επιβληθούν. Να προκαλέσουν αγανάκτηση και κύμα οργής για να ξαναπατήσουν πάνω στο κύμα και να βρεθούν σε καρέκλες εξουσίας.

Η Αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ έχει τελειώσει. Πνέει τα λοίσθια και όσο την επικαλούνται οι ομάδες που έχουν στήσει χορό στην Κουμουνδούρου τόσο μειώνονται και οι ανάσες της. Η αποδόμηση μιας ιδεολογίας που στήθηκε προκειμένου να επιβιώσουν πολιτικά πρόσωπα και στελέχη έχει σχεδόν ολοκληρωθεί. Και το καλύτερο είναι πως αυτό το έκαναν μόνοι τους. Έστρεψαν το μαχαίρι στον εαυτό τους και έβγαλαν τ’ άπλυτα στη φόρα. 

Οι σύντροφοι που κίνησαν να αλλάξουν την Ελλάδα και την Ευρώπη –μετά αυτή, απλά δεν πρόκαμαν– κοντεύουν να πιαστούν μαλλί με μαλλί σε δημόσια θέα. Και είναι απορίας άξιον τι θα γίνει στο επικείμενο Συνέδριο που, αν μη τι άλλο, θα έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, αλλά είναι άγνωστο αν θα είναι κατάλληλο για ανηλίκους. Και για πολλούς ενήλικες…