Την ώρα που η χώρα αναβαθμίζει τον γεωπολιτικό και ενεργειακό της ρόλο με συμφωνίες που την καθιστούν βασικό κόμβο μεταφοράς αμερικανικού LNG στην Ευρώπη, ο Δημήτρης Κουτσούμπας επιμένει να αναμασά το γνωστό ιδεολογικό αφήγημα περί «ιμπεριαλιστικών σχεδίων» και «κινδύνου εμπλοκής». Από την ΕΡΤ, ο Γενικός Γραμματέας του ΚΚΕ έσπευσε να «προειδοποιήσει» ότι η μετατροπή της Ελλάδας σε ενεργειακό κόμβο είναι – κατά τη γνώμη του – επικίνδυνη για τα λαϊκά στρώματα, υπονομεύει την κυριαρχία και φέρνει… πολέμους. Μια τοποθέτηση που περισσότερο θύμιζε δεκαετία ’70, παρά το 2025.
Ο κ. Κουτσούμπας υποστήριξε ότι οι συμφωνίες με τις Ηνωμένες Πολιτείες για την ενίσχυση της ενεργειακής παρουσίας στην περιοχή εγκυμονούν κινδύνους για τη χώρα, καθώς – όπως είπε – η Ελλάδα θα γίνει «πύλη του αμερικανικού πανάκριβου LNG» προς την Ευρώπη. Παρομοίασε τη θέση της Ελλάδας με εκείνη της Ουκρανίας και της Συρίας, που – κατά την άποψή του – υπήρξαν «ενεργειακοί κόμβοι» και οδηγήθηκαν σε πολέμους και επεμβάσεις.
Παράλληλα, εξαπέλυσε επίθεση στις πολιτικές του ΝΑΤΟ, της ΕΕ και της κυβέρνησης, κάνοντας λόγο για «συνεκμετάλλευση στο Αιγαίο» και απώλεια κυριαρχικών δικαιωμάτων.
Αναφέρθηκε επίσης στα ΕΛΤΑ, καταγγέλλοντας την «απελευθέρωση των υπηρεσιών» και μιλώντας για «έγκλημα σε βάρος της υπαίθρου», ενώ επανέλαβε την πάγια θέση του κόμματός του για κρατικοποίηση κρίσιμων τομέων της οικονομίας.
Από τη ρητορική του φόβου στην απομόνωση της πραγματικότητας
Το ΚΚΕ επιμένει να βλέπει πίσω από κάθε αναπτυξιακή πρωτοβουλία μια «ιμπεριαλιστική παγίδα». Είτε πρόκειται για την ενεργειακή θωράκιση της χώρας, είτε για την προσέλκυση στρατηγικών επενδύσεων, είτε για την ενίσχυση των αμυντικών συμμαχιών, το αφήγημα είναι πάντα ίδιο: φόβος, καχυποψία, άρνηση. Ο Δημήτρης Κουτσούμπας, εγκλωβισμένος σε μια ρητορική που έχει ξεπεραστεί από την ίδια την εποχή, αναλώνεται σε δραματικούς παραλληλισμούς με χώρες που δεν έχουν καμία ομοιότητα με την Ελλάδα.
Aφήγημα πέρα από την ίδια την πραγματικότητα
Η Ελλάδα δεν είναι μια χώρα-πιόνι που σέρνεται από δυνάμεις του εξωτερικού. Είναι κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σταθερός σύμμαχος του ΝΑΤΟ και, κυρίως, μια χώρα που τα τελευταία χρόνια απέκτησε αξιοπιστία, ενεργειακή ισχύ και διεθνές κύρος. Το να συγκρίνει κανείς τη στρατηγική αξιοποίηση των ελληνικών υποδομών με τα τραγικά γεγονότα της Ουκρανίας ή της Συρίας είναι όχι μόνο ανιστόρητο. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν «παραδίδει» τον ενεργειακό πλούτο· αντίθετα, τον αξιοποιεί με όρους ασφάλειας, διαφάνειας και επωφελείας για την ελληνική κοινωνία. Κι αυτό ακριβώς φαίνεται να ενοχλεί όσους έχουν μάθει να επενδύουν στην αδυναμία, στην εξάρτηση και στο σύνθημα αντί για το αποτέλεσμα.
Ο φόβος του εκσυγχρονισμού
Το πρόβλημα για τον κ. Κουτσούμπα δεν είναι το LNG, δεν είναι οι συμφωνίες με τις ΗΠΑ, ούτε καν οι ενεργειακές υποδομές. Το πρόβλημά του είναι ο εκσυγχρονισμός. Είναι η Ελλάδα που προχωρά μπροστά, που αποκτά ρόλο, που συμμετέχει σε διεθνή έργα και στρατηγικές. Το ΚΚΕ χρειάζεται μια Ελλάδα σε στασιμότητα, για να μπορεί να ανακυκλώνει τη γνωστή ρητορική του «λαού που στενάζει» και της «κυβέρνησης που ξεπουλά». Όταν όμως ο λαός βλέπει ότι η χώρα του ανεβαίνει επίπεδο, ότι προσελκύει κεφάλαια, ότι μειώνει την εξάρτηση από τρίτους, τότε το αφήγημα καταρρέει.
Οι πολίτες βλέπουν, θυμούνται και συγκρίνουν
Απέναντι στη διαρκή άρνηση, η κυβέρνηση επιλέγει το αποτέλεσμα. Οι εξαγωγές ενέργειας αυξάνονται, οι τιμές συγκρατούνται παρά την αστάθεια των αγορών, τα ελληνικά ναυπηγεία και τα λιμάνια αποκτούν νέα ζωή, και η χώρα αποκτά επιρροή που λίγα χρόνια πριν φάνταζε αδιανόητη. Αυτά είναι τα «αρνητικά αποτελέσματα» που φοβάται ο κ. Κουτσούμπας. Μόνο που για τους πολίτες σημαίνουν επενδύσεις, σταθερότητα και θέσεις εργασίας.
Όσο για το επιχείρημα περί «κυριαρχίας», κανένα κράτος δεν διασφαλίζει καλύτερα τα δικαιώματά του μένοντας εκτός διεθνών συμμαχιών. Η ισχύς της Ελλάδας πηγάζει ακριβώς από τη θέση της στο ευρωπαϊκό και νατοϊκό πλαίσιο. Αυτή είναι η πραγματικότητα, όσο κι αν ενοχλεί τους υποστηρικτές ενός ιδεολογικού παρελθόντος που δεν έχει πια χώρο στη σύγχρονη Ευρώπη.
Η εποχή των ψευδαισθήσεων τελείωσε
Η Ελλάδα του 2025 δεν έχει ανάγκη από πολιτικές που βλέπουν φαντάσματα. Έχει ανάγκη από στρατηγικές που φέρνουν αποτέλεσμα. Οι συμφωνίες με τις Ηνωμένες Πολιτείες, η αναβάθμιση των λιμένων και των ενεργειακών υποδομών, η εξωστρέφεια και η σταθερότητα είναι τα θεμέλια πάνω στα οποία οικοδομείται η νέα γεωπολιτική πραγματικότητα της χώρας.
Ο Δημήτρης Κουτσούμπας μπορεί να παραμένει πιστός στη ρητορική της καταγγελίας, όμως η κοινωνία έχει προχωρήσει. Και η Ελλάδα – παρά την ιδεολογική του μελαγχολία – δεν γυρίζει πίσω.
