Δυστυχώς, οι ανθρώπινες απώλειες στη Χαβάη πλησιάζουν πλέον τις 100, ενώ ο αριθμός των αγνοουμένων παραμένει υψηλός. Με άρθρο του που δημοσιεύεται στη Wall Street Journal, ο καθηγητής Κώστας Συνολάκης μιλάει για τον τρόπο διαχείρισης πυρκαγιών στη Χαβάη και κάνει μια σύγκριση με την Ελλάδα επισημαίνοντας τη μεγάλη πρόοδο που έχει σημειωθεί στην αντιμετώπισή τους, ειδικά στον τομέα της προστασίας της ανθρώπινης ζωής.
Οι πυρκαγιές στη Lahaina -οι οποίες έχουν κοινά στοιχεία με τη φονική πυρκαγιά στο Μάτι- ξάφνιασαν τις τοπικές αρχές, οι οποίες δεν κατάφεραν να αντιδράσουν άμεσα. Οι αρχές της Χαβάης δεν κατάφεραν να ειδοποιήσουν έγκαιρα πολίτες και τουρίστες στην περιοχή, με αποτέλεσμα πολλοί εξ αυτών να μην καταφέρνουν να μετακινηθούν από τις εστίες τους, χάνοντας τελικά τη ζωή τους. Η κεντρική διαχείρηση της συνεχούς ενημέρωσης για την εξέλιξη των πυρκαγιών στη Lahaina ήταν προβληματική, καθώς πολίτες και τουρίστες λάμβαναν αντιφατικές πληροφορίες, είτε μέσω των τοπικών αρχών, είτε μέσω των κοινωνικών δικτύων.
Σε ένα παρόμοιας βιαιότητας φαινόμενο, οι πυρκαγιές στη Ρόδο οδήγησαν στην απώλεια μόνο μίας ανθρώπινης ζωής. Παρότι οι αρχές στη Ρόδο ήρθαν αντιμέτωπες με το ενδεχόμενο να απειληθούν οι ζωές 20.000-30.000 πολιτών και τουριστών, κατάφεραν εντούτοις να σχεδιάσουν και να εφαρμόσουν ένα άριστο πλάνο εκκένωσης. Σε αντίθεση με την περίπτωση της Χαβάης, το 112 λειτούργησε άριστα ως κεντρικο σύστημα ενημέρωσης, κάτι που αποδείχτηκε καθοριστικό στην επιτυχία τής τεράστιας επιχείρησης εκκένωσης.
Έχοντας την εμπειρία από το Μάτι, οι ελληνικές αρχές έχουν πλέον βελτιστοποιήσει σε μεγάλο βαθμό τον τρόπο αντιμετώπισης φαινομένων ανεξέλεγκτων πυρκαγιών τύπου “wildfires” ενώ η θέσπιση και η αξιοποίηση του 112 από την ελληνική κυβέρνηση μετά το 2019 έχει αποτρέψει πολλές ανθρώπινες απώλειες. Η τραγική σύγκριση της περίπτωσης της Lahaina με εκείνη της Ρόδου αποδεικνύει πως η Ελλάδα έχει κάνει άλματα στη διαχείριση κρίσεων και φυσικών καταστροφών, καταφέρνοντας να ανταπεξέλθει στις προκλήσεις των φαινομένων που δημιουργεί η κλιματική κρίση, αποτελεσματικότερα και από θεωρητικά ικανότερα κράτη στο συγκεκριμένο τομέα.
