Κοκορομαχία (η) 1. μάχη ανάμεσα σε δύο κοκόρια που οργανώνεται με σκοπό τον στοιχημαστισμό «είναι τόσο άρρωστος με τον τζόγο που έχει χάσει χιλιάδες ευρώ σε κοκορομαχίες» 2. τσακωμός φιγουρατζήδων «όπως όλα δείχνουν, για έναν ολόκληρο μήνα θα απολαύσουμε την κοκορομαχία του Αλέξη με τον Νίκο» 3. πολιτική διαμάχη «πόσο ωραίο είναι να είσαι Νέα Δημοκρατία και να κάθεσαι να χαζεύεις την κοκορομαχία ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ;»
Οι ψηφοφόροι αποδοκίμασαν την Κυριακή τους συντρόφους του ΣΥΡΙΖΑ και εξαιτίας της εχθροπάθειας που τους διακατέχει. Και το πρώτο που αυτοί κάνουν μετά τις εκλογές είναι να ξεκινήσουν τις εχθροπραξίες με το ΠΑΣΟΚ. Η αδυναμία τους να αντιληφθούν την πραγματικότητα, σε συνδυασμό με τη λαχτάρα τους για τσαμπουκάδες, δεν τους επιτρέπει ούτε καν να υποψιαστούν ότι επιτιθέμενοι στο ΠΑΣΟΚ το μόνο που μπορεί να πετύχουν είναι τελικά να το ψηλώσουν στα μάτια των ψηφοφόρων.
Κι επειδή όπως φαίνεται οι σύντροφοι του ΠΑΣΟΚ θα υποκύπτουν στον πειρασμό και θα απαντούν (αντί να αφήνουν τους συντρόφους του ΣΥΡΙΖΑ να βράζουν στο διαρκώς συρικνούμενο ζουμί τους), νομίζω πως θα περάσουμε ένα ιδιαιτέρως διασκεδαστικό 25ήμερο μέχρις τις επόμενες κάλπες, με απολαυστικά μαλλιοτραβήγματα ανάμεσα στους διεκδικητές της ιστορικής κληρονομιάς του Αντρέα του Παπαντρέου. Το ότι αυτή η κληρονομιά αφορά όλο και λιγότερους, απλώς θα κάνει το εν λόγω μαλλιοτράβηγμα ακόμα πιο διασκεδαστικό.
Ψήφος συμφέροντος
Ομολογώ ότι δεν καταλαβαίνω γιατί συζητιέται ως αξιοπερίεργο το ακραία υψηλό πσοοστό του ΣΥΡΙΖΑ στις φυλακές (στον Κορυδαλλό, ας πούμε, ξεπερνά το 80%). Νομίζω ότι όλοι ξέρουμε πως παντού και πάντα οι ψηφοφόροι ψηφίζουν αυτόν που αισθάνονται πιο κοντά στις ελπιδες, τις επιδιώξεις και τα συμφέροντά τους.
Στελέχη σε πλήρη... αχρηστία
Μετά τον μπρόεδρο που μιμείται Αντρέα, ο σύντροφος Ζαχαριάδης μιμείται Κατσιφάρα, λέγοντας «αν δεν υπήρχε ο Τσίπρας, πολλούς από μας δεν θα μας ήξερε κανείς», γεννώντας (πέρα από νοσταλγία) την εξής απορία: γιατί κανείς να ψηφίσει ένα κόμμα του οποίου τα ίδια τα στελέχη παραδέχονται ότι είναι τόσο άχρηστα που αν δεν υπήρχε ο αρχηγός τους δεν θα κατάφερναν ποτέ τίποτα;
Δεν πήραν χαμπάρι
«Καληνύχτα, Κεμάλ, αυτός ο κόσμος δεν θα αλλάξει ποτέ» γράφουν και ξαναγράφουν οι ερωτευμένοι με τα λυπητερά ποιητικά κλισέ σύντροφοι. Ωστόσο, αυτό αποδεικνύει ότι είναι ανήμποροι να καταλάβουν ότι ο βασικός λόγος της ΣΥΡΙΖΑϊκής πανωλεθρίας ήταν ακριβώς το ανάποδο: το ότι ο κόσμος άλλαξε και αυτοί δεν το κατάλαβαν ποτέ.
