Εγώ πήρα τον Μητσοτάκη τηλέφωνο και του είπα για τα Rafale ανέφερε χθες ο πρόεδρος της Ελληνικής Λύσης κύριος Κυριάκος Βελόπουλος στη Βουλή, και η μισή αίθουσα και παραπάνω ξέσπασε σε γέλια. Και πώς να μην ξεσπάσει άλλωστε στο άκουσμα της παραπάνω φράσης, που έκανε σχεδόν τη μισή Ελλάδα να χαχανίσει και να συμπεράνει άλλη μια φορά πως αυτό που έχουμε στην Ελλάδα σε επίπεδο αντιπολίτευσης συνολικά είναι μίξη αρχαίας τραγωδίας - Επιδαύρου και Μάρκου Σεφερλή - Δελφιναρίου.

Και γιατί, αγαπητέ, αφού η ιδέα ήταν δική σου, εμείς το μαθαίνουμε σχεδόν τέσσερα χρόνια μετά, γιατί τόσον καιρό μάς το έκρυβες, τι ταπεινοφροσύνη και τι αβροφροσύνη, και τι τέλος πάντων ανεξήγητη σεμνότητα σε διακατείχε σε ένα τόσο σημαντικό γεγονός, που αν αληθεύει σου αξίζουν τα εύσημα που αδίκως οικειοποιήθηκε ο Κυριάκος Μητσοτάκης;

Ας σοβαρευτούμε επιτέλους και ας αφήσουμε μετά τη θρησκευτική καπηλεία των χειρόγραφων επιστολών, και την εθνική-πατριωτική καπηλεία των μεγάλων αποφάσεων της πενταετίας που μας πέρασε, και που αναβάθμισαν σημαντικά την αποτρεπτική ικανότητα της χώρας, κάνοντάς τη να κερδίσει τον σεβασμό των γειτόνων μας.

Ο Κυριάκος Βελόπουλος ήρθε για να μείνει στην πολιτική σκηνή της χώρας πουλώντας αλοιφές που υπόσχονταν θαύματα και χειρόγραφες επιστολές θεϊκών δυνάμεων και, από ό,τι βλέπουμε σήμερα, επιμένει να συνεχίζει την παράδοση με δηλώσεις όπως η παραπάνω που όμως, όσο και αν εμείς γελάμε, το κομματικό του ακροατήριο ακούει με προσοχή και υποδέχεται με υπέρμετρο ενθουσιασμό.

Στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας όσο η αντιπολίτευση επιμένει να κάνει αντιπολίτευση στον εαυτό της, ένας κλαυσίγελως θα βγαίνει από κάθε υγιή πολιτικά σκεπτόμενο πολίτη για την κατάντια της.