Κάποτε υπήρχαν κόμματα. Τώρα υπάρχουν stories. Και στο Κίνημα Δημοκρατίας, το μόνο που μένει σταθερό είναι η αίσθηση ότι κάτι δραματικό πρόκειται να συμβεί ανά πάσα στιγμή. Το σκηνικό θυμίζει περισσότερο τηλεοπτική σαπουνόπερα παρά πολιτική οργάνωση. Ο Κασσελάκης γράφει αναρτήσεις με ρητά και σκυλιά, η Τζάκρη μιλά για χάκερς μέσα στην εκκλησία, και οι παλιοί σύντροφοι κάνουν κριτική με τη χάρη του πληγωμένου influencer.
Η υπόθεση ξεκίνησε με μια ιδιωτική συνομιλία που ξαφνικά βρέθηκε δημόσια. Η αντιπρόεδρος είπε ότι έπεσε θύμα παραβίασης. Ο στιχουργός Νίκος Μωραΐτης σχολίασε με το γνωστό του φαρμάκι. Ο Αντώναρος ήρθε να βάλει το κερασάκι, μιλώντας για «πολιτικά αδαείς» και «ημερομηνίες λήξεως». Και ο Κασσελάκης; Αντί για απάντηση, ανέβασε φωτογραφία με τον Φάρλι και τον Τάιλερ. Στο Κίνημα Παράνοιας, όλα λύνονται με ένα post και μια καρδούλα.
Το πιο ειρωνικό; Πριν έναν χρόνο, ο ίδιος αυτός άνθρωπος ήταν ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Μιλούσε για νέο ήθος, νέα αρχή, νέο ΣΥΡΙΖΑ. Μέχρι που οι παραιτήσεις της Τζάκρη και της Πούλου άφησαν το ΠΑΣΟΚ στη θέση της δεύτερης δύναμης. Από τότε, το «κίνημα» του Κασσελάκη υπάρχει μόνο στο διαδίκτυο -ένα πολιτικό project με φίλτρα, likes και περιστασιακές κρίσεις ταυτότητας.
Οι οπαδοί του μιλούν για ανανέωση. Οι υπόλοιποι βλέπουν απλώς μια θεατρική ομάδα σε διαρκή πρόβα. Κάθε μέρα κι ένα δράμα. Κάθε ανάρτηση κι ένα επεισόδιο. Κάθε σύγκρουση κι ένα hashtag.
Η πολιτική λογική έχει χαθεί κάπου ανάμεσα σε emojis και συναισθηματικά status. Κι έτσι το Κίνημα Δημοκρατίας, από κόμμα, έγινε σύμπτωμα: το σύμπτωμα μιας εποχής όπου η σοβαρότητα θεωρείται ξεπερασμένη και η παράνοια πολιτική ταυτότητα.
