Η αποκαλούμενη Κεντροαριστερά που έχει μείνει… μόνη τα πολλά τελευταία χρόνια αναζητεί, υποτίθεται, ηγέτη. Μόνο που δεν βρίσκει. Και η ανασφάλειά της μεγαλώνει αφού δεν βρίσκει ούτε καν… συγκάτοικο. Πάσα ομοιότητα με τη γνωστή ταινία είναι συμπτωματική. Ίσως…
Η πραγματικότητα είναι πως στον αποκαλούμενο πόλο της Κεντροαριστεράς δεν υπάρχει ηγέτης. Δεν υπάρχει το πρόσωπο που θα καταφέρει να συνενώσει τα κομμάτια της, να πετύχει αυτό που έχει πετύχει ο Κυριάκος Μητσοτάκης στον χώρο της Κεντροδεξιάς, έχοντας μάλιστα προσθέσει και αυτόν του Κέντρου στον οποίο είναι πολιτικά κυρίαρχος τα τελευταία χρόνια.
Τα πρόσωπα δεν εμπνέουν. Ούτε ως… δημαγωγοί, όπως στο παρελθόν, ούτε φυσικά ως πολιτικές προτάσεις ικανές να προσελκύσουν το ενδιαφέρον των πολιτών. Θα έλεγε κανείς πως από την πλευρά της Κεντροαριστεράς δεν υπάρχει ένα πρόσωπο κυρίως διότι δεν υπάρχει ενδιαφέρον από τους… πολίτες που χόρτασαν από υποσχέσεις και βίωσαν τον λαϊκισμό.
Η παράσταση αυτή σταμάτησε να κόβει εισιτήρια προ πολλού. Και το έργο μπορεί να αλλάζει πρωταγωνιστές, δεν αλλάζει όμως νοοτροπία. Με κυρίαρχο όπλο την καταστροφολογία, την παρουσίαση μιας εικόνας που απέχει μακράν της πραγματικότητας και έναν απίστευτο λαϊκισμό, που αποτελεί τη βάση της τοξικότητας, δεν έχει χώρο στα σημερινά δρώμενα και κυρίως δεν δημιουργεί συνθήκες για την επόμενη ημέρα.
Η απολιτίκ τακτική του αρχηγού του ΣΥΡΙΖΑ και η διαρκώς θυμωμένη φυσιογνωμία του προέδρου του ΠΑΣΟΚ δεν αποτελούν τη βάση στην οποία θα μπορούσε να στηριχθεί ο χώρος για να μετατραπεί στον αντίθετο πόλο και να διεκδικήσει την επάνοδο στην εξουσία. Χωρίς σκοπό, χωρίς στόχο, χωρίς καμία σοβαρή πρόταση, σήμερα είναι δύσκολο να απευθυνθεί κάποιος στους πολίτες. Για μεγαλύτερη ακρίβεια, είναι δύσκολο να απευθυνθεί στην πλειοψηφία των πολιτών που ζητούν να συνεχιστεί η σταθερότητα.
Κυρίως όμως ζητούν τη σοβαρότητα, κάτι που δεν υπάρχει στην απέναντι του Κυριάκου Μητσοτάκη πλευρά. Η ό,τι να 'ναι ατζέντα του Στέφανου Κασσελάκη και η καταγγελτική -για όλους και για όλα- λογική του Νίκου Ανδρουλάκη φαίνεται να μην μπορούν να προσελκύσουν παρά μόνο το μειοψηφικό κομμάτι της κοινωνίας που λειτουργεί με μια κινηματική λογική. Που του φταίνε πάντα όλοι οι άλλοι.
Η Κεντροαριστερά, μόνη, ψάχνει έναν… ηγέτη. Απλά δεν βρίσκει…
