Το «καράβι της επανάστασης made in USA» φαίνεται πως... μπάζει νερά από παντού – και οι τελευταίοι που πίστεψαν στο «όνειρο Κασσελάκη» έχουν αρχίσει να το εγκαταλείπουν. Ηχηρές αποχωρήσεις, δημόσιες καταγγελίες και εσωστρέφεια χωρίς τέλος, συνθέτουν πλέον το σκηνικό στο «Κίνημα Δημοκρατίας», το οποίο δείχνει να καταρρέει πριν καν προλάβει να... περπατήσει.
Μετά τον Νίκο Καρανίκα, που είδε το «όραμα του για μια προοδευτική αναγέννηση να θυσιάζεται στον βωμό του φραξιονισμού», ήρθε η σειρά του Ευάγγελου Αντώναρου να πει «ως εδώ». Και να μιλήσει χωρίς περιστροφές: «κουκούλωμα», «αποφασίζομεν και διατάσσομεν», «γελοιοποίηση» – λέξεις που δεν αφήνουν πολλά περιθώρια παρερμηνείας.
Το βασικό πρόβλημα; Η ΠΑΣΠ – ΑΣΟΕΕ. Η γνωστή φοιτητική παράταξη, που μετατράπηκε από οργανωτικός βραχίονας στα αμφιθέατρα σε κομματικό καταλύτη παρασκηνίου, φαίνεται να ελέγχει πλέον τα πάντα στο Κίνημα Δημοκρατίας. Κάποτε οι ίδιοι αποχωρούσαν από το ΠΑΣΟΚ για τον ΣΥΡΙΖΑ, μετά βρέθηκαν απέναντι, σήμερα κάνουν κουμάντο – και αύριο, ποιος ξέρει; Φαντάζεστε να πάνε να διαλύσουν και τη «Νέα Αριστερά» ή, ακόμα καλύτερα, την «Πλεύση» της Ζωής. Μιλάμε για top content, σπόρια με το κιλό δεν συμμαζεύεται...
Ο Στέφανος Κασσελάκης, ο άνθρωπος που υποσχέθηκε «νέα πολιτική», κατέληξε «όμηρος» των ίδιων παλιών μηχανισμών. Αυτών που κατήγγειλε. Αυτών που έλεγε ότι θα διαλύσει. Το αφήγημα του «καινοτόμου outsider» που θα έκανε... reset στην Αριστερά, καίγεται μέρα με τη μέρα, σε ένα πάρτι εσωτερικών συγκρούσεων, αλληλοκατηγοριών και ηγετικής ατολμίας.
Το πιο ενδιαφέρον; Οι επικριτές του δεν είναι πολιτικοί του αντίπαλοι. Είναι οι ίδιοι οι δικοί του άνθρωποι. Εκείνοι που τον στήριξαν, τον προώθησαν, τον ψήφισαν. Όταν όμως φτάνει ο Αντώναρος –ναι, ο Αντώναρος!– να μιλά για «εννιά στους δέκα που θέλουν να φύγουν», η εικόνα δεν είναι απλά ανησυχητική. Είναι τραγικά ειρωνική.
Το «πολιτικό όραμα Silicon Valley» που περιείχε λίγο Instagram, λίγο lifestyle και πολύ... ΠΑΣΠ, καταρρέει σαν μια αποτυχημένη startup. Άλλωστε, αυτό δεν είναι το «Κίνημα Δημοκρατίας» για τον Στέφανο Κασσελάκη; Μια κανονικότατη startup, μια μπίζνα ρε παιδί μου, που διοικεί αυτός και όλοι πρέπει να κάθονται... σούζα. Βασικά, όχι όλοι. Βλέπετε, ο προέδρος Στέφανος, φαίνεται πως δεν μπορεί να επιβληθεί στα στελέχη της ΠΑΣΠ - ΑΣΟΕΕ που του πήραν το κόμμα μέσα από τα χέρια.
Τελικά, το μόνο που επιβεβαιώνεται είναι ότι δεν αρκεί να λες πως είσαι «νέος» για να είσαι και καινούργιος. Οι μάσκες πέφτουν. Και πίσω από τα χαμόγελα, τις... σκηνοθετημένες εμφανίσεις και τις ατάκες, αποκαλύπτεται ένας χώρος χωρίς συνοχή, χωρίς σχέδιο, χωρίς πολιτική ταυτότητα.
Οι κυβερνητικές φιλοδοξίες του Στέφανου Κασσελάκη εξανεμίζονται στις πρώτες ριπές εσωκομματικού ανέμου. Και το «Κίνημα Δημοκρατίας» μοιάζει πλέον περισσότερο με κλειστό φοιτητικό σύλλογο, παρά με κόμμα εξουσίας.
