Πέρασαν 60 χρόνια από τη δολοφονία στο Ντάλας του Τζον Φιτζέραλντ Κένεντι, 35ου προέδρου των ΗΠΑ. Ηταν η 22η Νοεμβρίου 1963… Ο πρόεδρος Κένεντι δολοφονήθηκε από ελεύθερο σκοπευτή ενώ χαιρετούσε τον κόσμο από το αυτοκίνητο στο ύψος της πλατείας Ντίλι, έχοντας στο πλευρό του τη σύζυγό του Τζάκι. Το σοκ σε όλο τον πλανήτη ήταν τεράστιο. Αρχικά, συνελήφθη ως ύποπτος ο Λι Χάρβεϊ Οσβαλντ, ο οποίος δολοφονήθηκε μετά από δύο ημέρες στη διάρκεια της μεταφοράς του στις φυλακές από τον Τζακ Ρούμπι. Η σορός του προέδρου τέθηκε σε δημόσιο προσκύνημα και εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι απέτισαν τα σέβη τους. Η κηδεία τελέστηκε στις 25 Νοεμβρίου 1963 στο Εθνικό Κοιμητήριο του Αρλινγκτον, παρουσία πολλών αρχηγών κρατών από όλο τον κόσμο. Η υπόθεση της δολοφονίας του Τζον Κένεντι παραμένει εν πολλοίς καλυμμένη από ένα πέπλο αμέτρητων αμφιβολιών, κάτι που έδωσε διαχρονικά λαβή για αμέτρητες θεωρίες συνωμοσίας.
Ισχυρά μηνύματα
«Μη ρωτάτε τι μπορεί να κάνει η χώρα σας για εσάς, ρωτήστε εσείς τι μπορείτε να κάνετε για τη χώρα σας». Η ρήση αυτή του JFK παραμένει η βάση του σύγχρονου πατριωτισμού στη Δύση. Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς από αυτά που είπε… «Ενας άνθρωπος μπορεί να πεθάνει, τα έθνη μπορεί να εγερθούν και να πέσουν, αλλά μια ιδέα συνεχίζει να ζει». Ο αγώνας του για τα ανθρώπινα δικαιώματα ήταν διαρκής. «Τα δικαιώματα κάθε ανθρώπου μειώνονται όταν απειλούνται τα δικαιώματα ενός ανθρώπου», είπε. Η ωμή βία της αστυνομίας στη διάρκεια των γεγονότων στο Μπέρμινχαμ της Αλαμπάμα τον Μάιο του 1961 ανέδειξε την κραυγαλέα ανεπάρκεια της αντιρατσιστικής πολιτικής που ακολουθείτο μέχρι τότε. Ο Τζον Κένεντι είχε κερδίσει τις εκλογές του 1960 χρησιμοποιώντας τον όρο New Frontier, που περιλάμβανε την εξαφάνιση της φτώχειας και την ενίσχυση και ανάδειξη του διαστημικού προγράμματος της χώρας. «Βρισκόμαστε σήμερα στην άκρη ενός Νέου Συνόρου – στα σύνορα της δεκαετίας του 1960, στα σύνορα των άγνωστων ευκαιριών και των κινδύνων, στα σύνορα των ανεκπλήρωτων ελπίδων και των ανεκπλήρωτων απειλών», είπε στην περίφημη ομιλία του στην Εθνική Συνέλευση των Δημοκρατικών, στο Memorial Coliseum του Λος Αντζελες. Και πρόσθεσε: «Πέρα από αυτά τα σύνορα υπάρχουν αχαρτογράφητοι τομείς της επιστήμης και του Διαστήματος, άλυτα προβλήματα ειρήνης και πολέμου, ανίκητα προβλήματα άγνοιας και προκατάληψης, αναπάντητα ερωτήματα φτώχειας και πλεονάσματος… Ζητώ από τον καθένα από εσάς να είστε πρωτοπόροι σε αυτό το Νέο Σύνορο».
Πάντα πρωτοπόρος
Αλλά, πλησίαζε η κάλπη του 1964 και η πλειοψηφία των Δημοκρατικών στο Κογκρέσο δεν βοηθούσε. Ο λόγος ήταν πως οι Δημοκρατικοί του Νότου ήταν κάθετα αντίθετοι στις νομοθετικές πρωτοβουλίες για την κατοχύρωση των πολιτικών δικαιωμάτων των αφρικανικής καταγωγής Αμερικανών πολιτών, οι οποίοι εκείνη την εποχή έπεφταν θύματα διακρίσεων. Ο JFK κινήθηκε μεν με προσοχή, δεν έκανε όμως πίσω. Αλλωστε, ήταν εκείνος που υποστήριζε ότι «η συμμόρφωση είναι ο δεσμοφύλακας της ελευθερίας και ο εχθρός της ανάπτυξης». Τοποθέτησε αφρικανικής καταγωγής πολίτες σε θέσεις-κλειδιά στη διοίκηση και υποστήριξε τις προσπάθειες για τις εγγραφές στους εκλογικούς καταλόγους. Επίσης, υιοθέτησε πολιτικές και πέρασε νόμους για την καταπολέμηση της φτώχειας, βελτίωσε δραστικά το κοινωνικό κράτος κατοχυρώνοντας τη σύνταξη στα 62 και εισήγαγε τα κουπόνια τροφίμων για τους μη έχοντες. Η ανθρωπότητα ήταν εν μέσω του Ψυχρού Πολέμου και η διαχείριση εκ μέρους του Αμερικανού προέδρου της κρίσης των πυραύλων της Κούβας τον Οκτώβριο του 1962 (ακολούθησε την αποτυχημένη εισβολή Κουβανών αντικαθεστωτικών στον Κόλπο των Χοίρων τον Απρίλιο του 1961), όταν το μέλλον της ανθρωπότητας βρέθηκε να κρέμεται από μια κλωστή, του έδωσε πρόσθετο κύρος. Συμφώνησε με τον Νικίτα Χρουστσόφ, οι ΗΠΑ να μην επιτεθούν στην Κούβα, οι Σοβιετικοί να διαλύσουν τις βάσεις που είχαν στήσει στο νησί και οι ΗΠΑ να αποσύρουν τα πυρηνικά όπλα που διατηρούσαν στην τουρκική επικράτεια.
Ειρήνη και ασφάλεια
Στην περίφημη εναρκτήρια ομιλία του στο American University στις 10 Ιουνίου 1963 ο Τζον Κένεντι προέτρεψε τους Αμερικανούς να επανεξετάσουν τα στερεότυπα του Ψυχρού Πολέμου και μίλησε για μια στρατηγική ειρήνης που θα καθιστούσε τον κόσμο ασφαλέστερο. «Τι είδους ειρήνη επιζητούμε; Οχι μια Pax Americana που επιβάλλεται στον κόσμο από αμερικανικά όπλα πολέμου… Μιλάω για γνήσια ειρήνη, το είδος της ειρήνης που καθιστά τη ζωή στη Γη άξια να τη ζεις, το είδος που παρέχει τη δυνατότητα στους ανθρώπους και στα έθνη να αναπτυχθούν και να ελπίζουν και να οικοδομήσουν μια καλύτερη ζωή για τα παιδιά τους». Ανέφερε επίσης τα κάτωθι: «“Οταν οι δρόμοι ενός ανθρώπου ευαρεστούν τον Κύριο”, μας λένε οι Γραφές, “κάνει και τους εχθρούς του να ειρηνεύσουν μαζί του”».
Στις 25 Ιουλίου 1963 υπεγράφη η Συνθήκη Μερικής Απαγόρευσης Πυρηνικών Δοκιμών, εξέλιξη που είχε αναγγείλει ο Αμερικανός πρόεδρος στην προαναφερόμενη ομιλία του.
