«Οταν οι φονιάδες πατάνε το κουμπί, αντίσταση στον πόλεμο βάζουν οι λαοί». Με αυτό το σύνθημα τα παιδιά της ΚΝΕ συνοδευόμενα από τον… κηδεμόνα τους, το ΚΚΕ, διαδήλωσαν έξω από την πρεσβεία των ΗΠΑ.
Τα άλλα παιδιά, αυτά του αριστερού παλιμπαιδισμού, όπως είναι το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ, είπαν πάλι… το γνωστό αντιιμπεριαλιστικό ποίημά τους. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η Αριστερά έχει επιλέξει με ποια πλευρά της ιστορίας θα πάει. Εν γνώσει της ότι η πλευρά που επέλεξαν οι αριστεροί αντιβαίνει σε θεωρητικό πεδίο τα μαρξιστικά τους ορμέμφυτα.
Για να είμαστε δίκαιοι το «κόλλημα» που έχουν με τα απελευθερωτικά κινήματα δεν αφορά μόνο τους Ελληνες αριστερούς σοσιαλιστές ή σοσιαλίζοντες, αλλά την Αριστερά διεθνώς. Τα εξαρτημένα αντανακλαστικά της ενεργοποιούνται σε καθετί αντιδυτικό, ακόμα και όταν οι πράξεις αυτών που υποστηρίζει είναι ασύμβατες με την κοσμοθεωρία της.
Παρουσιάζονται ως δημοκράτες, αλλά υποστηρίζουν τους «Αγιατολάχ» που με τη σειρά τους χρηματοδοτούν τους τρομοκράτες της Χαμάς, της Χεζμπολάχ και τους Χούθι. Εμφανίζονται διαπρύσιοι υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αλλά όταν αυτά καταπατούνται βάναυσα στο Ιράν είναι… Παρασκευή.
Η «ισλαμοποίηση» της Αριστεράς στην Ελλάδα (κομμουνιστικής και σοσιαλιστικής) όπως και σε άλλες χώρες, είναι απότοκο μιας παθογενούς αντιδυτικής κουλτούρας.
