Την ώρα που η κυβέρνηση τρέχει με απίστευτους ρυθμούς την ψηφιοποίηση του κράτους προωθώντας τομές πρωτοφανείς για τα ελληνικά δεδομένα εδώ και μια 5ετία, με τελευταία αυτήν του Προσωπικού Αριθμού του Πολίτη, ο ΣΥΡΙΖΑ δηλώνει ότι είναι εδώ «για να χτίσουμε κράτος».

Σημειώνοντας ότι αποτελεί θετική εξέλιξη η θέσπιση του Προσωπικού Αριθμού του Πολίτη, προχωρά –όπως ήταν αναμενόμενο– σε αναφορές όπως ότι «η υλοποίηση γίνεται ανάποδα: ο ΠΑΠ έρχεται προτού επιλυθούν τα βαθιά, γνωστά και χρόνια προβλήματα του κράτους, τα μητρώα εξακολουθούν να είναι ασύνδετα και αλληλοαντικρουόμενα» αλλά και ότι «το κράτος δεν έχει ακόμα θεσπίσει σαφή ευθύνη για την ποιότητα των στοιχείων».

«Οι πολίτες» σύμφωνα με τον ΣΥΡΙΖΑ «θα συνεχίσουν να ''τρέχουν'' να διορθώνουν λάθη που δεν δημιούργησαν οι ίδιοι. Η πρόσβαση στον ΠΑΠ προϋποθέτει ψηφιακές δεξιότητες και υποδομές που δεν έχουν όλοι, με κίνδυνο αποκλεισμού των πιο ευάλωτων».

Αλλά δεν σταματά σε αυτά. Συνεχίζει σημειώνοντας πως «ο ΠΑΠ μπορεί να είναι ένα εργαλείο. Αλλά αν το θεμέλιο του κράτους παραμείνει σαθρό, ο αριθμός θα είναι απλώς ακόμα ένα πρόθεμα στον ΑΦΜ μας», διότι όπως υποστηρίζει «το πραγματικό ψηφιακό κράτος δεν φαίνεται στις κάρτες και τις εφαρμογές – φαίνεται στον τρόπο που φέρεται στον πολίτη. Η ψηφιοποίηση χωρίς δικαιοσύνη και διαφάνεια είναι διαχειριστικός καλλωπισμός».

Για να καταλήξει ότι «και εμείς δεν είμαστε εδώ για να κάνουμε like στη βιτρίνα. Είμαστε εδώ για να χτίσουμε κράτος». Ναι, αυτό ακριβώς. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι εδώ για να χτίσει κράτος, αυτό που ήθελε να… καταλάβει ενδεχομένως μέσα από τον έλεγχο των αρμών της εξουσίας, όπως είχε αναφέρει ο πρώην πρόεδρός του, που προς το παρόν τους κάνει πόλεμο… νεύρων.

Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι απλά έτοιμος να (ξανα)γίνει κυβέρνηση αλλά και να χτίσει το κράτος, αυτό που μετέτρεψε σε δυνάστη για τους πολίτες αδυνατώντας να φτιάξει ακόμη και το 112, η χρησιμότητα του οποίου έχει αποδειχθεί πολλάκις τα τελευταία χρόνια, για να μη θυμηθούμε την αναφορά του εισαγγελέα στη δίκη για την τραγωδία στο Μάτι σύμφωνα με την οποία αν λειτουργούσε θα είχαν σωθεί ζωές.

Για να μη θυμηθούμε και τι έλεγε για την κάρτα εργασίας που κατηγορούσε όχι μόνο την κυβέρνηση αλλά και την ηγεσία της ΓΣΕΕ που συμφωνούσε με την εφαρμογή του μέτρου το οποίο ήδη αποδίδει σε σημαντικό βαθμό μειώνοντας τις απλήρωτες υπερωρίες.

Σε κάθε περίπτωση, και μόνο η αναφορά σε χτίσιμο κράτους από τους καθ' έξιν αρνητές της ψηφιοποίησης και θιασώτες των θεωριών του τεχνοφασισμού έχει ένα ενδιαφέρον.