Μια σχεδόν αναμενόμενη εξέλιξη δεδομένων των συσχετισμών δυνάμεων αλλά και των διαδικασιών που ακολουθούνται στη Γερουσία των ΗΠΑ, όπου για να ενταχθούν τροπολογίες, οπως αυτή που αφορά στα F16 που επιθυμεί να αγοράσει η Τουρκία, απαιτείται ευρεία συναίνεση, μετατράπηκε για τον ΣΥΡΙΖΑ σε ήττα Μητσοτάκη παρά το γεγονός ότι δεν υπάρχει κάποια τελική απόφαση, ενώ ο πρόεδρος της αρμόδιας επιτροπής διατηρεί δικαίωμα βέτο. Και είναι αυτός που κατέθεσε τις τροπολογίες…
Γράφει ο Τάσος Ευαγγελίου
Η ανακοίνωση που εξέδωσε και κάνει λόγο για κυβέρνηση η οποία «καθίσταται ολοένα και πιο επικίνδυνη για τα εθνικά συμφέροντα» επιβεβαιώνει απλά την αγωνία της Κουμουνδούρου για την πορεία προς τις εκλογές και το γεγονός οτι τα στελέχη της δεν ορρωδούν προ ουδενός στο πλαίσιο μιας μικροκομματικής προπαγάνδας που όμως αγγίζει και τα εθνικά θέματα σε σχέση με την Τουρκία.
Η τροπολογία Μενέντεζ δεν εντάχθηκε στο κείμενο του ΠΡΟΣΩΡΙΝΟΥ (δεν είναι το τελικό σέδιο του αμυντικού προυπολογισμού των ΗΠΑ) σχεδίου αφού δεν μπορούσε και για διαδικαστικούς λόγους να μπει σε ψηφοφόρια. Μπορεί, όμως, να ενταχθεί στο τελικό σχέδιο του αμυντικού προυπολογισμού καθώς οι προυποθέσεις που προέβλεπαν οι τροπολογίες για να πωληθούν F16 στην Τουρκία έχουν συπεριληφθεί σε τροπολογία που έχει υιοθετηθεί από τη Βουλή των αντιπροσώπων των ΗΠΑ.
Η κοινή συνεδρίαση των δύο σωμάτων, Βουλής των Αντιπροσώπων και Γερουσίας, θα οδηγήσει σε ένα τελικό κείμενο στο οποίο οι τροπολογίες δύναται να υιοθετηθούν. Αυτό θα γίνει μετά τις ενδιάμεσες εκλογές στη διαπραγμάτευση που θα ακολουθήσει.
Στα παραπάνω πρέπει να προστεθεί και ότι ο πρόεδρος της επιτροπής εξωτερικών σχέσεων της Γερουσίας των ΗΠΑ διαθέτει το δικαίωμα βέτο ως προς την έγκριση αμυντικών συμβάσεων.
Σε κάθε περίπτωση ήταν αναμενόμενο και το γεγονός πως η κυβέρνηση των ΗΠΑ δεν επιθυμούσε και δεν επιθυμεί να υπάρχει προηγούμενο αναφορικά με τον τρόπο με τον οποίο θα γίνονται οι συμφωνίες για τα εξοπλιστικά προγράμματα.
Με βάση τα παραπάνω η αγωνιώδης προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να δημιουργήσει την εικόνα μιας ήττας προκαλεί αλγεινές εντυπώσεις αφού κατηγορώντας την κυβέρνηση και θέτοντας θέμα επικινδυνότητας ως προς τα εθνικά θέματα φέρνει τα φώτα της δημοσιότητας πάνω του.
Ομως προκαλεί και ερωτήματα. Κυρίως για το γεγονός ότι εμπλέκει στην ανακοίνωση και την Ρωσία αφού αναφέρει πως η «ήττα του δόγματος Μητσοτάκη» έρχεται «την ίδια στιγμή που η Ρωσία αναβαθμίζει τις σχέσεις της με το ψευδοκράτος». Και είναι αυτό ακριβώς το σημείο όπου ο ΣΥΡΙΖΑ ουσιαστικά συνεχίζει να στέλνει διφορούμενα μηνύματα δεδομένου ότι εξακολουθεί να βάζει εντέχνως στην ίδια πλευρά την Ρωσία που έχει εισβάλει σε μια άλλη χώρα, την Ουκρανία, με τη Δύση και κυρίως με τις ΗΠΑ.
Σε μια λογική που συνειρμικά οδηγεί σε συμψηφισμούς. Η πρόσφατη τοποθέτηση του Αλέξη Τσίπρα στην Πράγα ενδεικτική αφού ο ίδιος δήλωσε ότι «την ίδια στιγμή, η Ευρώπη πρέπει να αποφασίσει να σταματήσει να πορεύεται σαν τον υπνοβάτη προς το γκρεμό, σε σχέση με την ουκρανική κρίση. Πρέπει να αναλάβει διπλωματικές πρωτοβουλίες για να τερματιστεί η ρωσική εισβολή, να τερματιστεί το συντομότερο δυνατόν ο πόλεμος».
Χαρακτηριστικότερη η συνέχεια της δήλωσης σύμφωνα με την οπία «Δεν μπορεί τις εξελίξεις να τις καθορίζει μονάχα ο Πούτιν με τα φιλοπόλεμα σχέδιά του, τα επιθετικά του σχέδια, και οι ΗΠΑ με τα δικά τους οικονομικά συμφέροντα».
Την ίδια τοποθέτηση έκανε και στο πολιτικό συμβούλιο την Τρίτη τονίζοντας πως «η Ευρώπη κινείται αμήχανα και βρίσκεται μπροστά στις αντιφάσεις της. Χωρίς σχέδιο απέναντι στην όξυνση της σύγκρουσης, με μόνο κερδισμένο τις ΗΠΑ».
Στο ίδιο μοτίβο και η ανακοίνωση για τα F16 με τις αναφορές στην πολιτική του Κυριάκου Μητσοτάκη και τις αιχμές για δεδομένου συμμάχους. Αναφορές που έχουν γίνει και στο παρελθόν όταν ο Αλέξης Τσίπρας ζητούσε από την ελληνική κυβέρνηση να συμπεριφερθεί όπως ο… Ερντογάν και να διαπραγματευθεί για ανταλλάγματα την είσοδο της Σουηδίας και της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ.
Η τακτική του συμψηφισμού και της ταύτισης της Ρωσίας με τις ΗΠΑ και την Δύση είδικά από το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης παραπέμπει σε λογικές κομμάτων της Ευρώπης που χρησιμοποιούν όπως και ο ΣΥΡΙΖΑ την ενεργειακή κρίση και την ακρίβεια για να ανέβουν τα σκαλιά της εξουσίας.
Οι δέ επικρίσεις για την εθνική πολιτική αναφορικά με την Τουρκία φέρνει στη μνήμη τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουν τον ΣΥΡΙΖΑ τα τουρκικά Μέσα Ενημέρωσης και προβάλουν τις αντιδράσεις του στο εσωτερικό πολιτικό πεδίο. Οπως και τις δηλώσεις Ερντογάν που καλούσε τους Έλληνες ψηφοφόρους να καταψηφίσουν την Κυβέρνηση Μητσοτάκη, αλλά και τη στάση της αντιπολίτευσης αναφορικά με το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης η αναβάθμιση του οποίου αποτελεί κόκκινο πανί για την Τουρκία.
Σε κάθε περίπτωση τα εθνικά θέματα αλλά και η στάση της χώρας έναντι του Ρωσικού αναθεωρητισμού και των εγκλημάτων πολέμου στην Ουκρανία είναι ιδιαιτέρως σοβαρά για να αντιμετωπίζονται με ανακοινώσεις και ατάκες περί «ήττας» και «εθνικά επικίνδυνης» κυβέρνησης. Α΄λλωστε στρέφουν τα φώτα της δημοσιότητας σε θέσεις και απόψεις που σίγουρα προκαλούν ερωτήματα για πράξεις, παραλείψεις και συμπεριφορές….
