Όταν το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ –άντε να δω πότε θα τελειώσει αυτή η μόδα με τα διπλά βαφτιστικά, λες και πρέπει να ικανοποιηθούν και τα δύο συμπεθεριά– αποφάσισε να συμπεριλάβει στα ψηφοδέλτιά του την Ελένη Χρονοπούλου, είχα μια έντονη συζήτηση στο γραφείο, διαφωνούσα με αυτήν την κίνηση, κάθε φορά διαφωνώ με κινήσεις που υποτίθεται είναι υψηλού συμβολισμού λόγω καυτής επικαιρότητας.
Τότε η ωραία Ελένη ήταν στον αφρό της ειδησεογραφίας δι’ υπόθεσίν της η οποία ερευνάται από τη Δικαιοσύνη, κάτι άλλο δεν ήταν γνωστό για την πολιτική διαδρομή της, μόνο μια θέση στα κομματικά όργανα – ξεχυθήκαμε όλοι να βρούμε καμιά φωτογραφία της, βρήκαμε στον λογαριασμό της στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, γεμίσαμε σελίδες και τηλεοπτικά πλάνα, γράψαμε τα δέοντα για την υπόθεση εκείνη που ερευνάται από τη Δικαιοσύνη, έγραψε και η ίδια.
Τώρα πέσαμε να φάμε την Ελένη που δεν ξέρει το «ποίημά της» καλά για τη φορολογία, την οικονομία, την άμυνα ή ό,τι άλλο προκύψει στον αέρα μιας τηλεοπτικής εκπομπής, το οποίο ποίημα –για να είμαι δίκαιη– δεν το ξέρουν ούτε οι ψημένοι συνάδελφοί της, με αποτέλεσμα κάθε μέρα ο κόσμος να κυκλοφορεί με κομπιουτεράκι ανά χείρας για να κάνει πολλαπλασιασμούς και αφαιρέσεις από τους φόρους που σφυρίζουν στον αέρα, ο οποίος είναι ούριος στα πανιά του Μητσοτάκη για την επόμενη τετραετία.
Ξέρω ότι θα κατηγορηθώ πάλι πως κάνω κριτική στην αντιπολίτευση – κάνω όχι γιατί είχαμε μια τέλεια κυβέρνηση, αλλά γιατί έχουμε μια γελοία αντιπολίτευση, η οποία πάει αδιάβαστη και αστοιχείωτη, στοιχειωμένη με τα φαντάσματα της επάρατης και του εμφυλίου και νομίζει ότι συνεπαίρνει τον άνθρωπο του σήμερα ο οποίος για να βρει την επάρατο θα πρέπει να ψάξει στο Google.
Κλείνοντας το παρόν, αποστέλλω ειλικρινή συλλυπητήρια στους οικείους του Θεόδωρου Πάγκαλου και χώμα ελαφρύ στον πολιτικό με όνομα και αποτύπωμα βαρύ.
