Ακόμη και στο μείζονος σημασίας για την κοινωνία και τους νέους -εφήβους και μικρότερους- θέμα του bullying ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ είδαν την ευκαιρία να κάνουν αντιπολίτευση κλείνοντας το μάτι στους παραβατικούς. «Ενοχλήθηκαν» μέχρι και από τις… αποβολές που προβλέπονται για παραβατικές συμπεριφορές στα σχολεία και επιχείρησαν να ψαρέψουν στα θολά νερά γονέων και παιδιών δεδομένου ότι πολλοί μαθητές της δευτέρας και της τρίτης λυκείου έχουν δικαίωμα ψήφου.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, για παράδειγμα, διά του βουλευτή του και τομεάρχη Παιδείας Δ. Καλαματιανού, κατηγόρησε την κυβέρνηση ότι «κατά την προσφιλή της τακτική, επιλέγει και πάλι την εύκολη λύση της αυστηροποίησης των ποινών και της καταστολής, προκειμένου να αντιμετωπίσει το διαρκώς αυξανόμενο φαινόμενο του bullying στα σχολεία μας». Και όχι μόνο. Χαϊδεύοντας τα αυτιά των εκπαιδευτικών είπε και το εξής: «Προφανώς, θεωρεί πως θα το καταπολεμήσει με αποβολές και ποινολόγια, μετατρέποντας παράλληλα τους εκπαιδευτικούς σε "ιδιότυπα όργανα αστυνόμευσης" εντός του σχολείου».
Μάλιστα. Και η λύση, κύριε; Σύμφωνα με τον ΣΥΡΙΖΑ, η ουσιαστική αντιμετώπιση της σχολικής βίας και του εκφοβισμού «χρειάζεται πρόληψη και αντιμετώπιση όλων των παραγόντων που οδηγούν παιδιά σε τέτοιες συμπεριφορές, που εντείνουν την εγκληματικότητα και τον κοινωνικό ρατσισμό. Χρειάζεται βελτίωση των κοινωνικών, εκπαιδευτικών, πολιτιστικών και οικονομικών συνθηκών. Χρειάζονται πολιτικές στην κατεύθυνση της άρσης των ανισοτήτων και του κοινωνικού αποκλεισμού, προκειμένου να διασφαλιστεί η απρόσκοπτη εξέλιξη της εκπαιδευτικής διαδικασίας».
Και φυσικά «χρειάζεται η συνέργεια πολιτείας, επιστημονικής κοινότητας, οικογένειας και σχολείου. Η σχολική βία πρέπει να γίνει αντικείμενο συζήτησης και προβληματισμού -εντός συγκεκριμένου πλαισίου και με μεθοδικότητα- μέσα στα σχολεία, γεγονός που θα επιδράσει αποφασιστικά στην εξάλειψή της».
Πώς το έλεγε ένας υπουργός Παιδείας του ΣΥΡΙΖΑ; Η κατάσταση που κυριαρχούσε στα πανεπιστημιακά ιδρύματα θα αντιμετωπιζόταν από το «ρωμαλέο φοιτητικό κίνημα». Κάπως έτσι και για το bullying. Κανείς δεν διαφωνεί ως προς την ανάγκη πρόληψης. Ως προς τη λογική της ανάγκης αντιμετώπισης των παραγόντων που οδηγούν τα παιδιά στη βία. Τι συγκεκριμένο όμως λέει η αξιωματική αντιπολίτευση; Τα συνθήματα που θυμίζουν αυτό των καλλιστείων «εύχομαι ειρήνη σε όλη τη γη» δεν αντιμετωπίζουν προβλήματα. Και σε ποια χώρα του κόσμου δεν επιβάλλονται ποινές σε παραβάτες μαθητές; Εκτός αν ενοχλήθηκαν στην Κουμουνδούρου από το γεγονός ότι θα κληθούν οι γονείς να πληρώνουν τις ζημιές των παιδιών τους…
Από κοντά και το ΠΑΣΟΚ
Φυσικά η ουρά του ΣΥΡΙΖΑ, το αποκαλούμενο και «πράσινος ΣΥΡΙΖΑ» ΠΑΣΟΚ δεν θα μπορούσε να μείνει πίσω σε αυτήν την αντιπολιτευτική λογική τού όχι σε όλα. Ο αρμόδιος τομεάρχης Στ. Παραστατίδης υποστήριξε ότι «η αντιμετώπιση της ενδοσχολικής βίας είναι μία εξαιρετικά σύνθετη υπόθεση, καθώς οι άμεσα και έμμεσα συμμετέχοντες έχουν τη δική τους υποκειμενική γωνία καταγραφής, επεξεργασίας και αντιμετώπισης του φαινομένου».
Πρόσθεσε μάλιστα ότι «δυστυχώς και οι νέες ανακοινώσεις της κυβέρνησης για την αντιμετώπιση του πολυσύνθετου αυτού φαινομένου, μας καθιστούν στο ίδιο έργο θεατές. Η κυβέρνηση τρέχει πίσω από τα κοινωνικά προβλήματα, όταν πια έχουν καταστεί ανεξέλεγκτα λόγω της έλλειψης οποιουδήποτε σχεδιασμού πρόληψης και αντιμετώπισης των αιτιών που τα προκαλούν. Και τότε προσφεύγει εσπευσμένα στην επικοινωνιακή διαχείριση με φιέστες και ανακαλεί από το παρελθόν συντηρητικές ιδεοληπτικές επιλογές τιμωρητικού χαρακτήρα και αυστηροποίησης ποινολογίου. Μέτρα που σήμερα μπορεί να φαίνονται αναγκαία, αλλά ούτε αναπόφευκτα είναι ούτε μακροπρόθεσμη και βιώσιμη λύση συνιστούν».
Δηλαδή; Τι προτείνει το ΠΑΣΟΚ; Και ποιες είναι για παράδειγμα οι συντηρητικές ιδεοληπτικές επιλογές τιμωρητικού χαρακτήρα και αυστηροποίησης ποινολογίου; Το ΠΑΣΟΚ είχε συμφωνήσει δηλαδή με την κατάργηση της ποινής της αποβολής για τους παραβάτες. Μια κατάργηση που αφαίρεσε από τους καθηγητές και τους δασκάλους κάθε δυνατότητα διαχείρισης παραβατικών συμπεριφορών;
Το ζήτημα δεν είναι απλά να καταγγέλλεις κάθε κίνηση και παρέμβαση της κυβέρνησης με γνώμονα τις επερχόμενες ευρωεκλογές. Ούτε και να επιχειρείς με κάθε τρόπο να ψαρεύεις ψήφους απ' όπου και αν προέρχονται. Όποιο κόμμα αποφεύγει το πολιτικό κόστος που προκαλούν οι αποφάσεις για την αντιμετώπιση μείζονος σημασίας προβλημάτων όχι σοβαρή, ούτε καν αντιπολίτευση μπορεί να αυτοαποκαλείται.
