Η πρόεδρος της ΠλεύσηςΕλευθερίας, Ζωή Κωνσταντοπούλου επέλεξε και πάλι να προκαλέσει θόρυβο με δηλώσεις της που ξεφεύγουν από κάθε στοιχειώδη πολιτική πραγματικότητα. Μιλώντας για «έκπτωση» της κυβέρνησης, διατυπώνει κατηγορίες χωρίς αποδείξεις, υπονοώντας πως η εκλεγμένη κυβέρνηση βρίσκεται σε κατάσταση παρακμής, λες και οι εκλογές, οι θεσμοί και η λαϊκή ψήφος είναι προαιρετικά στοιχεία της Δημοκρατίας. Η πολιτική της ρητορική αγγίζει τα όρια της γραφικότητας, προσπαθώντας να χτίσει αφήγημα πάνω σε αβάσιμες καταγγελίες.
Αξιοσημείωτη είναι και η αναφορά της κ. Κωνσταντοπούλου στον «φραπέ» - τον Ξυλούρη από τον ΟΠΕΚΕΠΕ, τον οποίο χαρακτήρισε «κακοποιό» μπροστά σε όλη τη Βουλή. Ως δικηγόρος, η ίδια καταργεί στην πράξη το τεκμήριο της αθωότητας για πολιτικούς λόγους, αυξάνοντας την ένταση και μετατρέποντας την πολιτική αντιπαράθεση σε προσωπική καταδίκη χωρίς στοιχεία. Οι αβάσιμες επιθέσεις της δεν υπηρετούν κανένα δημόσιο συμφέρον· λειτουργούν μόνο ως εργαλείο εντυπωσιασμού και πρόκλησης, ενισχύοντας το αφήγημα υπεροχής και ηθικής ανωτερότητας που επιμένει να προβάλλει.
Όσο για τα Rafale και την άμυνα της χώρας, η πρόταση της Πλεύσης Ελευθερίας είναι αμφίσημη: αναγνωρίζει την ανάγκη εθνικής ασφάλειας, αλλά ταυτόχρονα απαξιώνει τις διαδικασίες που εξασφαλίζουν την άμυνα, επικαλούμενη γεγονότα του 2015 με τον γνωστό, υποκειμενικό της τρόπο. Το αφήγημα της «προδοσίας από μέσα» λειτουργεί ως εργαλείο εντυπωσιασμού, όχι ως πολιτική επιχειρηματολογία.
Στο τέλος, η «έκπτωση κυβέρνησης» που επαναλαμβάνει είναι προϊόν πολιτικής φαντασίας, και όχι πραγματικότητας. Οι θεσμοί λειτουργούν κανονικά, οι διαδικασίες εξεταστικής προχωρούν, και η χώρα προχωράει μπροστά. Το μόνο που πραγματικά «εκπίπτει» είναι η αξιοπιστία όσων επιμένουν να χτίζουν πολιτική πάνω σε κραυγές, αβάσιμες καταγγελίες και σκιές φανταστικών συνωμοσιών.
