Η έντονη αντίδραση του ΟΗΕ αναφορικά με την ανθρωπιστική βοήθεια που καθυστερεί λόγω των ασφυκτικών ελέγχων που διενεργούν οι Ένοπλες Δυνάμεις του Ισραήλ αποτελεί αντικείμενο συζήτησης για το ποιος ευθύνεται για την επικείμενη «αναβάθμιση» της πείνας σε λιμό.
Όπως είχαμε μεταφέρει, αποκαλύφθηκε ότι ο Οργανισμός που έχει αναλάβει τη διανομή των τροφίμων απέτυχε στον ρόλο του καθώς μεγάλες ποσότητες που προορίζονταν για τους κατοίκους της Γάζας σαπίζουν στις αποθήκες του ΟΗΕ οι οποίες ελέγχονται από τη Χαμάς.
Το ερώτημα λοιπόν είναι ποιοι πραγματικά ελέγχουν τη διανομή και καταδυναστεύουν τους κατοίκους της περιοχής, λεηλατούν και ληστεύουν τα φορτηγά με την ανθρωπιστική βοήθεια και χρησιμοποιούν νοσοκομεία ως αποθήκες όπλων για να προκαλέσουν τις ισραηλινές επιθέσεις και στη συνέχεια να προπαγανδίσουν δημοσιοποιώντας οπτικοακουστικό υλικό με τα θύματα.
Αυτό που συνήθως παραβλέπουμε είναι ότι το κράτος του Ισραήλ διεξάγει έναν βάναυσο και τρομερό πόλεμο εναντίον μιας ευρέως χρηματοδοτούμενης τρομοκρατικής ομάδας της οποίας ο μοναδικός στόχος είναι να εξοντώσει τους Εβραίους και να τους οδηγήσει στη θάλασσα, όχι απαραίτητα με αυτή τη σειρά. Πέραν αυτού, θα ήταν βλακώδες –τουλάχιστον– το Ισραήλ να θέλει να κάνουν τον γύρο του κόσμου οι εικόνες με τα πεινασμένα παιδιά. Οι λόγοι είναι προφανείς, και ασφαλώς δεν χρειάζονται περαιτέρω εξηγήσεις.
Ωστόσο, το σχέδιο του Ισραήλ περιλαμβάνει τη δημιουργία, την οικοδόμηση και τη διατήρηση ενός παλαιστινιακού κράτους, εφόσον αυτό δεν αποτελεί απειλή για την ασφάλεια των πολιτών του. Κανένα σχέδιο της Χαμάς –επειδή δεν υπάρχει σχέδιο της Χαμάς– δεν προβλέπει τη συνύπαρξη των δύο κρατών και ο μοναδικός τους στόχος είναι η δολοφονία των Εβραίων που ζουν εκεί. Ούτε επιδιώκει την οικοδόμηση ενός παλαιστινιακού κράτους, κάτι άλλωστε για το οποίο η διεθνής κοινότητα συμφωνούσε. Όταν η Γαλλία και η Αγγλία λένε ότι θα αναγνωρίσουν το παλαιστινιακό κράτος, έχει πραγματικά ενδιαφέρον να ερωτηθούν σε ποιο κράτος αναφέρονται.
Η Γάζα και η Παλαιστίνη είναι δυτικές φαντασιώσεις που χρησιμοποιούνται για την ποινικοποίηση του Ισραήλ και των ΗΠΑ. Είναι νοητικοί διακόπτες για την ευρωπαϊκή κουλτούρα που πάντα η Ευρώπη μπαίνει στον πειρασμό να τους κλείνει και να τους ανοίγει ανάλογα με τις συνθήκες. Έπειτα από τόσα χρόνια συγκρούσεων στην περιοχή, όλοι έχουν καταλάβει ότι η Λωρίδα της Γάζας και η Παλαιστίνη είναι τα δολώματα που χρησιμοποιούνται από τις ισλαμιστικές χώρες για έναν πόλεμο ο στόχος του οποίου δεν ήταν ποτέ η ευημερία ή ακόμη και η επιβίωση του παλαιστινιακού λαού.
Οι μεγαλύτερες φρικαλεότητες κατά των Παλαιστινίων έχουν διαπραχθεί και διαπράττονται από τη Χαμάς. Συνεπώς, ο πόλεμος θα τελειώσει –αν τελειώσει– από τη στιγμή που οι τρομοκράτες θα σταματήσουν τις επιθέσεις τους, θα καταθέσουν τα όπλα τους και θα επιστρέψουν τους ομήρους. Τόσο απλά. Όσο απλό είναι ότι, εάν η Χαμάς δεν είχε προκαλέσει τη σφαγή της 7ης Οκτωβρίου, σήμερα δεν θα υπήρχε πρόβλημα.
Μέχρι, όμως, να συμβεί αυτό, το κράτος του Ισραήλ έχει όχι μόνο το δικαίωμα αλλά και το καθήκον να προστατεύσει τον εαυτό του. Να προστατεύσει τον εαυτό του και να προστατεύσει την Ευρώπη –αυτό το ξεχνάμε– από τον ισλαμιστικό επεκτατισμό. Γιατί ακόμα κι αν έχουμε τα πιο αρνητικά συναισθήματα για το Ισραήλ, ή είμαστε θύματα της αντιεβραϊκής και αντισημιτικής προπαγάνδας, μας λείπει η δύναμη ή το θάρρος να αμυνθούμε από τη βάναυση επίθεση που θα δεχτούμε εναντίον του ελεύθερου τρόπου ζωής μας, αν το οχυρό κατά της βαρβαρότητας υποχωρούσε. Επιπλέον, οι τρομοκρατικές επιθέσεις που κατά καιρούς έχουν συντελεστεί στις ευρωπαϊκές χώρες θα έπρεπε να μας έχουν διδάξει ότι οι τρομοκράτες δεν μπορούν να ηττηθούν μόνο στο πεδίο της διπλωματίας.
Φυσικά, είναι τραγωδία το γεγονός ότι παιδιά πεθαίνουν, αν και με βάση όλα τα στοιχεία δεν μπορεί να κατηγορηθεί μόνο το Ισραήλ για αυτό. Γιατί κατηγορούμε το Ισραήλ για τη δολοφονία τους, σαν να μην ήταν η Χαμάς που τα χρησιμοποιεί ως ανθρώπινες ασπίδες για να επιτύχει ακριβώς αυτό το αποτέλεσμα. Και γιατί μονομερώς να κατηγορείται το Ισραήλ όταν είναι η Χαμάς αυτή η οποία, αψηφώντας ακόμη και τους νόμους της φύσης, χρησιμοποιεί τις έγκυες μητέρες ως κινούμενες βόμβες.
Σε κάθε περίπτωση, κάθε άλλο παρά στην ειρήνη συμβάλλουν οι Επαγγελματίες στην Ευρώπη όταν καταδικάζοντας το Ισραήλ ουσιαστικά ενισχύουν την αδιαλλαξία της Χαμάς, και αντί να βοηθούν στον αφοπλισμό της τη διευκολύνουν να παρουσιάζεται ως οργάνωση μαχητών που αγωνίζονται για την απελευθέρωση της Παλαιστίνης.
