Τώρα που η Νέα Υόρκη έχει τον πρώτο αριστερό και μουσουλμάνο δήμαρχο, τον οποίο η προοδευτική διανόηση σε όλο τον κόσμο χαιρετίζει ως επανάσταση απέναντι στο καπιταλιστικό σύστημα, ας κάνουμε μια υπόθεση εργασίας: θα χαιρέτιζε η προοδευτική διανόηση την εκλογή ενός δεξιού φιλελεύθερου δημάρχου στη Μόσχα, στην Τεχεράνη, στο Πεκίνο ή στην Πιονγιάνγκ;
Δεν θα το μάθουμε ποτέ, γιατί αυτό που δεν αποτελεί έκπληξη στην πρωτεύουσα του καπιταλισμού, αφού στις δημοκρατίες του δυτικού κόσμου η ανεκτικότητα είναι δεδομένη, στα ολοκληρωτικά καθεστώτα αποτελεί ποινικό αδίκημα, εγκληματική πράξη που τιμωρείται στην καλύτερη περίπτωση με φυλάκιση και στη χειρότερη με «εξαφάνιση».
Είναι αποδεκτό να είσαι σοσιαλιστής (και μουσουλμάνος) στη Μέκκα του καπιταλισμού, αλλά όσο εύκολο είναι να υπερασπίζεσαι την ελευθερία σε συνθήκες ελευθερίας, τόσο δύσκολο (έως απίθανο) είναι να αντιστέκεσαι σε καθεστώτα που η ελευθερία είναι προγραμματισμένη.
Πραγματική επανάσταση θα ήταν η Τεχεράνη να αποκτήσει χριστιανό δήμαρχο, η Γάζα δήμαρχο γυναίκα, ή να δοθεί ειδική άδεια σε φιλελεύθερο υποψήφιο να διεκδικήσει τη δημαρχία του Πεκίνου ή της Πιονγιάνγκ, υπό τον όρο ότι στην περίπτωση που εκλεγεί θα ζητήσει να του απονεμηθεί χάρη.
Σύντομα, ο ενθουσιασμός της προοδευτικής διανόησης για τη νίκη του Ζοχράν Μαμντάνι θα εξελιχθεί σε νίκη του δημοκρατικού καπιταλισμού.
