«Όλοι οι επιβάτες του “σέλφι γιοτ” είναι ασφαλείς και σώοι. Τους παρασχέθηκαν σάντουιτς και νερό. Η παράσταση τελείωσε». Αυτό ανέφερε το υπουργείο Εξωτερικών του Ισραήλ όταν οι αρχές ασφαλείας της χώρας έθεσαν υπό τον έλεγχό τους το πλοίο «Madleen», το οποίο επιδίωξε να σπάσει τον θαλάσσιο αποκλεισμό (που επιβλήθηκε λόγω της μαινόμενης σύρραξης) και να προσεγγίσει τις ακτές της Γάζας για να παραδώσει ανθρωπιστική βοήθεια.
Επικεφαλής της αποστολής ήταν η 22χρονη Σουηδή ακτιβίστρια για την προστασία του κλίματος, Γκρέτα Τούνμπεργκ, ενώ στο πλοίο βρίσκονταν και άλλες περισσότερο ή λιγότερο διάσημες προσωπικότητες, κοινό χαρακτηριστικό των οποίων είναι ο άκρατος αντισημιτισμός.
Εντύπωση και ερωτήματα προκαλεί το οπτικοακουστικό υλικό που δείχνει τα μέλη του «Madleen» να πετούν τα τηλέφωνα και τους υπολογιστές τους στη θάλασσα λίγο προτού το πλοίο τους τεθεί υπό ισραηλινό έλεγχο. Μετά το ρεσάλτο, οι Ισραηλινοί προσέφεραν σάντουιτς και νερό στους ακτιβιστές. Ενδεικτική δε ήταν η φωτογραφία της κυρίας Τούνμπεργκ, η οποία με περίσσιο χαμόγελο, καλή διάθεση και αρκετή πείνα παρέλαβε το κολατσιό της.
Όταν έφτασαν στο λιμάνι της Ασντόντ, οι 12 ακτιβιστές πέρασαν από ιατρικές εξετάσεις για να διαπιστωθεί η κατάσταση της υγείας τους. Στη συνέχεια, οι τέσσερις –περιλαμβανομένης της Τούνμπεργκ– υπέγραψαν τα έγγραφα της απέλασης και αναχώρησαν χθες με πτήσεις από το αεροδρόμιο «Μπεν Γκουριόν» για τις χώρες καταγωγής τους. Οι οκτώ που αρνήθηκαν να υπογράψουν τέθηκαν υπό κράτηση και τα επόμενα 24ωρα θα πραγματοποιηθεί ακροαματική διαδικασία για την απέλασή τους.
Πριν από την απέλαση των τεσσάρων ακτιβιστών, οι ισραηλινές αρχές τούς έδειξαν πλάνα από τις βάρβαρες και φρικώδεις επιθέσεις στις οποίες προέβη η τρομοκρατική οργάνωση της Χαμάς την 7η Οκτωβρίου του 2023. Ωστόσο, η κυρία Τούνμπεργκ και οι έτεροι ευαίσθητοι συνταξιδιώτες της αρνήθηκαν να παρακολουθήσουν τις σκηνές.
«Αυτοί οι αντισημίτες ακτιβιστές του στολίσκου έκλεισαν τα μάτια τους στην αλήθεια και απέδειξαν για άλλη μια φορά ότι προτιμούν τους δολοφόνους από τα θύματα», τόνισε ο Ισραηλινός υπουργός Άμυνας, Ισραελ Κατζ. «Συνεχίζουν να αγνοούν τις φρικαλεότητες που διέπραξε η Χαμάς εναντίον Εβραίων και Ισραηλινών γυναικών, ηλικιωμένων και παιδιών», πρόσθεσε.
Ο αντισημιτισμός της κυρίας Τούνμπεργκ είναι γνωστός. Η ίδια δεν είχε καταδικάσει την επίθεση της Χαμάς την 7η Οκτωβρίου 2023. Στις 20 Οκτωβρίου του ίδιου μήνα, είχε αναρτήσει μια φωτογραφία της στο Instagram, η οποία περιελάμβανε μηνύματα όπως «Ελεύθερη Παλαιστίνη», «Στέκομαι με τη Γάζα» και «Κλιματική Δικαιοσύνη τώρα!». Στις πολλαπλές επικρίσεις που δέχθηκε για τη σιωπή της αναφορικά με τις σφαγές και την κτηνωδία της Χαμάς δεν έδωσε σημασία, ενώ και οι απαντήσεις των εκπροσώπων της στα σχετικά ερωτήματα ήταν εντελώς αμήχανες και αποπροσανατολιστικές.
Στο «Madleen» ταξίδευαν και πιο σκληροπυρηνικοί από την Γκρέτα, όπως η Γαλλίδα ευρωβουλευτής Ρίμα Χασάν. Σύμφωνα με την «Jerusalem Post», η κυρία Χασάν –η οποία αρνήθηκε να υπογράψει τα έγγραφα της απέλασής της– έχει χαρακτηρίσει «νόμιμη» τη σφαγή της 7ης Οκτωβρίου, ενώ υποστηρίζει ότι οι Παλαιστίνιοι που διαμένουν στην Ευρώπη πρέπει να ενταχθούν στην «αντίσταση». Ορισμένοι από τους ακτιβιστές που πήραν μέρος στο ταξίδι που ξεκίνησε την περασμένη εβδομάδα με αφετηρία την Κατάνια της Σικελίας ήταν ο Ιρλανδός Λίαμ Κάνινγχαμ που συμμετείχε στη σειρά «Game of Thrones» και η Γερμανίδα ακτιβίστρια Γιασμίν Ατσάρ.
Εγχώριοι μονομερώς «ευαίσθητοι»
Και στην Ελλάδα, φυσικά, υπάρχουν μονομερώς «ευαίσθητοι» πολιτικοί και δημοσιογράφοι, οι οποίοι δεν αντιλαμβάνονται (ή μήπως δεν ενδιαφέρονται;) ότι με τη στάση τους προωθούν έμμεσα την προπαγάνδα της Χαμάς. Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Σωκράτης Φάμελλος, έσπευσε να καταδικάσει ως «απαράδεκτη» την επέμβαση του Ισραήλ στο «Madleen». Προ ημερών δε, το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ –επί της διακυβέρνησής του εμπεδώθηκαν σημαντικά οι ελληνοϊσραηλινές σχέσεις– στήριξε την πρωτοβουλία «March to Gaza», μιλώντας για «γενοκτονική πολιτική του Ισραήλ». Πρόκειται για μια διεθνή πορεία στην οποία θα μετάσχουν ακτιβιστές από διάφορες χώρες, περιλαμβανομένου του «επαγγελματία διασώστη» Ιάσονα Αποστολόπουλου.
Στα τέλη Μαΐου, ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ, Νέα Αριστερά και Πλεύση Ελευθερίας συνυπέγραψαν κοινό κείμενο στο οποίο ζητούσαν μεταξύ άλλων να αναλάβει η χώρα μας πρωτοβουλίες «για να σταματήσει η γενοκτονία του παλαιστινιακού λαού», ενώ ζήτησαν να διακοπεί η στρατιωτική συνεργασία Αθήνας – Ιερουσαλήμ αλλά και να αναγνωριστεί παλαιστινιακό κράτος από την Ελλάδα. Παραδόξως (ή όχι και τόσο), δεν έκαναν καμία απολύτως αναφορά στη Χαμάς.
Ξεχωριστή την –πάντα πληθωρική– παρουσία της και για τα γεγονότα στη Μέση Ανατολή επιχειρεί να κάνει η πρόεδρος της Πλεύσης, Ζωή Κωνσταντοπούλου. Άλλοτε με πομφόλυγες κατηγορώντας την κυβέρνηση ότι «εγκληματεί», άλλοτε με χυδαιότητες όπως «ποιος σας πληρώνει για τη Γάζα; Ποιος είναι ο εργοδότης σας;» και άλλοτε φορώντας παλαιστινιακή μαντίλα στο βήμα της Βουλής, η κυρία Κωνσταντοπούλου προσπαθεί να αποδείξει ότι η ίδια είναι η ηγέτιδα της αντιπολίτευσης στην εργαλειοποίηση θεμάτων, εσωτερικού ή διεθνούς χαρακτήρα.
Μέσα σε αυτήν την αντιπολιτευτική βαβούρα, η Αθήνα επιδιώκει το δύσκολο αλλά όχι ακατόρθωτο εγχείρημα: να διατηρήσει αλώβητη τη στρατηγική της σχέση με το Ισραήλ και ταυτόχρονα να μην παρεκκλίνει από τις επιταγές του διεθνούς δικαίου, το οποίο έχει αναγάγει ως αιχμή του δόρατος της εξωτερικής της πολιτικής.
Υποδειγματική δημόσια διπλωματία από το ΥΠΕΞ του Ισραήλ
Πέραν του επιχειρησιακού σκέλους, μια αρκούντως σημαντική πτυχή της υπόθεσης με τους διάσημους ακτιβιστές και το ανθρωπιστικό ταξίδι τους είναι η διαχείριση του ζητήματος σε επίπεδο Δημόσιας Διπλωματίας από το υπουργείο Εξωτερικών του Ισραήλ. Σε πάρα πολλές περιπτώσεις κρίσεων, διαμαχών, αντιπαραθέσεων, τα αντανακλαστικά του μηχανισμού επικοινωνίας του ισραηλινού υπουργείου έχουν παρουσιάσει τα διαπιστευτήριά τους. Αυτό συνέβη και στην προκειμένη περίπτωση.
Το ισραηλινό ΥΠΕΞ πραγματοποίησε δέκα αναρτήσεις στον λογαριασμό του στο X εν είδει ενός χρονολογίου που ενημέρωνε τη διεθνή κοινή γνώμη για τις εξελίξεις και τους πρωταγωνιστές της. Οι δημοσιεύσεις συνοδεύονταν από οπτικοακουστικό υλικό και –κυρίως– σύντομα μηνύματα, τα οποία ήταν εύληπτα και ορισμένες φορές αιχμηρά αλλά όχι προσβλητικά. Μεταξύ αυτών, το «γιοτ διασημοτήτων», το σχόλιο ότι «υπάρχουν τρόποι για να παραδοθεί βοήθεια στη Λωρίδα της Γάζας – δεν περιλαμβάνουν selfies στο Instagram» αλλά και ότι «η μικρή ποσότητα βοήθειας που δεν καταναλώθηκε από τις “διασημότητες” θα μεταφερθεί στη Γάζα μέσω πραγματικών ανθρωπιστικών καναλιών».
Σε αντίθεση με την επιτηδευμένη και πολλές φορές φοβική ρητορική που χρησιμοποιούν άλλες χώρες δημοσίως, η ισραηλινή διπλωματία δεν φοβάται να «τσαλακωθεί», αντιλαμβανόμενη ότι στην ψηφιακή εποχή του καταιγισμού πληροφοριών αλλά και ψευδών ειδήσεων, η επικράτηση του αφηγήματος είναι το μισό της επιτυχίας. Το έτερο σκέλος αφορά την πολιτική βούληση που το κράτος του Ισραήλ έχει αποδείξει ότι διαθέτει.
