Δύο Ελλάδες συμπυκνωμένες σε μια παράσταση: «Το μεγάλο μας τσίρκο». Η Ελλάδα του… καφενείου και η Ελλάδα της «Κιβωτού Εθνικής Μνήμης». Απ’ τη μια η μιζέρια και η εγκατάλειψη ενός υπό κατάρρευση κτηρίου που βρίσκεται στον αρχαιολογικό χώρο της Αρχαίας Αγοράς στο Αργος, το οποίο παλιότερα λειτουργούσε ως καφενείο.
Και απ’ την άλλη, διά χειρός Βαρώτσου, ένα εμβληματικό έργο στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας.
Σ’ αυτές τις δύο Ελλάδες προσθέστε εκείνη που αθόρυβα δημιουργεί συμβάλλοντας στην ανάπτυξη και στην ισχυροποίηση της εθνικής κυριαρχίας. Δυστυχώς, με ευθύνη όλων μας, αυτή η Ελλάδα της μεγάλης εικόνας χάνεται στις υπερβολικές διαστάσεις γεγονότων τα οποία προφανώς έχουν τη σημασία τους, αλλά σε καμία περίπτωση δεν αποτυπώνουν την Ελλάδα που αντιλήψεις και νοοτροπίες από το παρελθόν την περιορίζουν σε επίπεδο «καφενείου».
Το ενδιαφέρον του αμερικάνικου κολοσσού της Chevron για τα δύο οικόπεδα νότια της Κρήτης, που ουσιαστικά αποτελεί ισχυρή ένδειξη αναγνώρισης της ελληνικής ΑΟΖ, καθώς και η επίσκεψη του πρωθυπουργού, Κυριάκου Μητσοτάκη, στο Ισραήλ, ασφαλώς δεν είναι παράσταση, δεν προσφέρουν θέαμα και ως εκ τούτου δεν… κόβουν εισιτήρια.
Σε κάθε περίπτωση, η Ελλάδα δεν είναι καφενείο, ούτε τσίρκο, όπως θέλουν κάποιοι να τη βλέπουν και, ενίοτε, τη θέλουν.
