Ο Νίκος Ανδρουλάκης, σε μια προσπάθεια να διώξει από πάνω του τις… κατηγορίες για σύμπλευση με την κυβέρνηση, άνοιξε σε άκαιρο χρονικό σημείο τη συζήτηση περί συνεργασιών των αυτοαποκαλούμενων προοδευτικών κομμάτων, η οποία έλαβε διαστάσεις μετά την κοινή κατάθεση της πρότασης δυσπιστίας από ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, Νέα Αριστερά και… Πλεύση Ελευθερίας.
Κερασάκι στην τούρτα της… Κεντροαριστεράς ήταν η επανεμφάνιση Τσίπρα τον οποίο ορισμένοι επιχειρούν να εμφανίσουν ως το πρόσωπο που θα ηγηθεί μιας νέας πορείας ίσως και με τη μορφή ενός νέου κομματικού σχηματισμού προκειμένου να νικηθεί, όπως λένε, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, αφού μέχρι τώρα έχει διαπιστωθεί ότι κανένα κόμμα της αντιπολίτευσης δεν έχει τη δυνατότητα να βρεθεί μπροστά σε μια πολιτική συζήτηση και αντιπαράθεση όπου θα κριθεί το έργο που έχει παραχθεί αλλά και το πρόγραμμα για την επόμενη ημέρα της χώρας.
Μαζί με τις αναλύσεις, τις συζητήσεις και τις προβλέψεις να δίνουν και να παίρνουν και με τον ΣΥΡΙΖΑ να θέτει θέμα κοινών ψηφοδελτίων, άρχισαν να χτυπούν και τα… τύμπανα ενός ακήρυχτου πολέμου στον λεγόμενο χώρο της Κεντροαριστεράς, που πλέον λαμβάνει σάρκα και οστά με ξεκατίνιασμα σε απευθείας μετάδοση. Ανδρουλάκης κατά Φάμελλου και Ζωής. Φάμελλος κατά Ζωής με αιχμές κατά Ανδρουλάκη, Κουτσούμπας κατά Ζωής και όλων των υπόλοιπων και φυσικά Ζωή κατά πάντων, με πρώτο στόχο τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Αλέξη Τσίπρα. Από κοντά και τα υπόλοιπα κόμματα, χωρίς σε αυτά να προστίθεται το κόμμα Κασσελάκη.
Η εργαλειοποίηση της τραγωδίας των Τεμπών οδήγησε σε ταύτιση γύρω από ένα τοξικό κλίμα στο πλαίσιο της προσπάθειας αποδόμησης του Κυριάκου Μητσοτάκη και της κυβέρνησής του. Το γεγονός όμως ότι κερδισμένη βγήκε η Ζωή Κωνσταντοπούλου άνοιξε και τον ασκό του Αιόλου. Και όλα δείχνουν πως θα υπάρχει συνέχεια...
*Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην έντυπη έκδοση του «Μανιφέστο».
