ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ και λοιπά κόμματα εξαπέλυσαν δριμύ κατηγορώ κατά της κυβέρνησης με αφορμή την υπόθεση των ΕΛΤΑ και το ζήτημα των καταστημάτων της επιχείρησης που θα κλείσουν. Επικαλούνται τις τοπικές κοινωνίες, συντάσσονται με όσους αντιδρούν και εγκαλούν την κυβέρνηση. Και εκεί σταματούν όλα. Τίποτα άλλο. Ούτε μια πρόταση, για παράδειγμα, για το τι πρέπει και κυρίως τι μπορεί να γίνει με βάση τα δεδομένα που υπάρχουν.
Η κυβέρνηση αποσαφήνισε τις θέσεις της. Είναι σύμφωνη με το σχέδιο της εξυγίανσης της επιχείρησης, αν και επισημαίνει ότι ο τρόπος που διαχειρίστηκε το θέμα ήταν επικοινωνιακά άστοχος ως προς το σκέλος της ενημέρωσης και των πολιτών και των τοπικών κοινωνιών αλλά και των στελεχών της ίδιας της κυβέρνησης ως προς τον τρόπο και τον χρόνο εφαρμογής των αποφάσεων.
Στο πλαίσιο αυτό δίνει και ένα δίκιο στις αντιδράσεις των βουλευτών της ΝΔ που δεν τάσσονται κατά της ανάγκης λήψης μέτρων, αλλά επισημαίνουν πως δεν μπορεί να γίνονται κοινωνοί αποφάσεων με αυτόν τον τρόπο.
Ως εκ τούτου, η κυβέρνηση είναι ξεκάθαρη. Άλλωστε πώς θα μπορούσε να κάνει διαφορετικά, δεδομένων των προβλημάτων των ΕΛΤΑ αλλά και των δυνατοτήτων που έχει το κράτος για παρέμβαση αφού η επιχείρηση ανήκει στο Υπερταμείο, με βάση την απόφαση της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ το 2018, με το σκεπτικό της εξυγίανσης που, αν δεν επιτευχθεί, τότε το επόμενο βήμα είναι το λουκέτο.
Κρατική χρηματοδότηση δεν μπορεί να υπάρξει. Ο κύκλος εργασιών μειώνεται. Στα καταστήματα εκτελείται το 10% του έργου με το 90% και πλέον να έχει περάσει στην κατ’ οίκον εξυπηρέτηση των πολιτών. Μισθοί και συντάξεις είναι μέσω τραπέζης και ηλεκτρονικών συναλλαγών. Υπάρχουν καταστήματα στα οποία το πολύ να εξυπηρετούνται έξι με επτά πελάτες.
Τα στοιχεία που έδωσε ο Παύλος Μαρινάκης στην ενημέρωση των πολιτικών συντακτών είναι ενδεικτικά. Το κάθε κατάστημα κοστίζει σε ετήσια βάση 150.000 ευρώ. Τα 200 που προβλέπεται να κλείσουν σε δύο φάσεις δηλαδή έχουν ετήσιο κόστος 30.000.000 ευρώ. Δεν τα λες και λίγα για τις υπηρεσίες που προσφέρουν.
Οι υπηρεσίες στα καταστήματα, που αντιστοιχούν στο 10% των υπηρεσιών που προσφέρουν τα ΕΛΤΑ, φτάνουν στο 50% των δαπανών τους.
Το ερώτημα παραμένει: Τι ακριβώς ζητά η αντιπολίτευση; Να συνεχιστεί η λειτουργία καταστημάτων χωρίς ουσιαστικό έργο; Και πόσο μπορεί να κρατήσει αυτό; Πόσος χρόνος θα χρειαστεί για να οδηγηθούν τα ΕΛΤΑ σε γενικό λουκέτο; Μήπως ζητά να συνεχιστεί μια ζημιογόνος λειτουργία που προσθέτει χρέη και κοστίζει κάποια εκατομμύρια; Και ποιος θα κληθεί να πληρώσει τις ζημιές στο τέλος της ημέρας;
Tο ποσοστό των ιδιολειτουργούμενων καταστημάτων βαίνει διαρκώς μειούμενο στην Ευρώπη – και είναι λογικό, δεδομένου ότι οι εποχές αλλάζουν. Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος αναφέρθηκε σε χαρακτηριστικά παραδείγματα: Στο Ηνωμένο Βασίλειο είναι της τάξης του 100%. Στη Σουηδία επίσης, όπως και στη Δανία. Στη Νορβηγία έχουν μειωθεί κατά 92% και στην Πολωνία κατά 91% και πάει λέγοντας, όπως τόνισε.
Οι εποχές αλλάζουν όπως και οι ανάγκες. Και αυτό δεν αντιμετωπίζεται με κορόνες και αντιπολιτευτικές κραυγές...
* Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην έντυπη έκδοση του «Μανιφέστο»