Ολοένα και περισσότεροι διανοούμενοι της αριστερής όχθης ανακαλύπτουν την αξία του ελεύθερου εμπορίου εξαιτίας του Ντόναλντ Τραμπ.
Χαιρόμαστε ιδιαιτέρως, μια και πρόκειται για τους ίδιους διαμορφωτές της κοινής γνώμης, αρθρογράφους και πολιτικούς που τα τελευταία χρόνια αντιδρούν συστηματικά σε κάθε μορφή οικονομικής απελευθέρωσης ή σε οποιοδήποτε άνοιγμα των αγορών.
Προφανώς δεν προσχώρησαν στη φιλελεύθερη σχολή σκέψης του Μίλτον Φρίντμαν στα «γεράματα», αλλά βρήκαν την ευκαιρία να δείξουν την αντίθεσή τους στην πολιτική του προέδρου των ΗΠΑ. Ακόμα κι έτσι όμως, είναι απόλαυση να παρακολουθείς όλους αυτούς που επί της ουσίας ο Ντόναλντ Τραμπ κάνει τα όνειρά τους πραγματικότητα, να τον κατηγορούν για… οικονομικό εθνικισμό!
Αλλά δεν είναι μόνο οι αριστεροί που παραδόξως εμφανίζονται ως υπερασπιστές του ελεύθερου εμπορίου διαμαρτυρόμενοι για τους δασμούς. Είναι και οι όψιμοι «ευρωπαϊστές» που άργησαν δέκα χρόνια για να αντιληφθούν το λάθος τους. Γιατί πριν από δέκα χρόνια η Ευρώπη είχε φθάσει μια ανάσα από την επίτευξη της συνθήκης ελεύθερου εμπορίου με τις ΗΠΑ, η οποία δεν επετεύχθη λόγω της αντίθεσης των «μεγάλων».
Τώρα, η πρόεδρος της Κομισιόν, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, επανέρχεται –και σωστά– στους «μηδενικούς δασμούς». Αυτό που θα είχε γίνει πριν από δέκα χρόνια, αν είχαμε συνάψει τη συνθήκη. Ποτέ δεν είναι αργά…
