Τι μαθαίνει κανείς μεγαλώνοντας σ’ ένα πολιτικό περιβάλλον στο οποίο διαχρονικά η Αριστερά αποτελεί πηγή γνώσεων και οι εκπρόσωποί της αυθεντικοί εκφραστές του αφηγήματος της δια βίου μάθησης. Μάθαμε λοιπόν μεταξύ άλλων ότι υπάρχει «θεσμική Δεξιά» στην οποία θα απευθυνθεί ο Στέφανος Κασσελάκης, ο οποίος εν τω μεταξύ σύμφωνα με τους αριστερούς που άφησε πίσω είναι μέρος ενός ευρύτερου σχεδίου (πιο ευρύτερο ξεχειλώνει) της διαπλοκής!
Για να βάλουμε τα πράγματα σε μια σειρά και να μη χαθείτε στην… ευρύτητα του σχεδίου και αντί να ψάχνετε τον Κασσελάκη βρεθείτε με τον Βελόπουλο, που κι αυτός θέλει να κάνει την Ελλάδα… Μεγάλη φορώντας το καπέλο του Τραμπ, οι φίλοι και οι οπαδοί του ΣΥΡΙΖΑ ψήφισαν Κασσελάκη. Η επιλογή του στο ψηφοδέλτιο του «ηθικού πλεονεκτήματος» έγινε από τους ίδιους που σήμερα τον καταγγέλλουν για αποστασία, και θα ήταν ακόμα στη θέση του εφόσον του το επέτρεπε η αμετροέπεια του. Προφανώς από την Αμερική δεν τον έφερε στον Αλέξη Τσίπρα η Νέα Δημοκρατία, αλλά η «διαπλοκή» που τα είχε καλά με τον «θεσμικό» ΣΥΡΙΖΑ όσο κυβερνούσαν αγκαλιά και έστηναν σκευωρίες και διακωμωδούσαν τους θεσμούς με τα καμώματά τους. Για παράδειγμα πια «θεσμική Δεξιά» θα είχε την έμπνευση να μαντρώσει κυριολεκτικά σ’ ένα υπουργείο τους υποψήφιους αγοραστές τηλεοπτικών συχνοτήτων προκειμένου στη συνέχεια να διενεργήσει διαγωνισμό;
Αλλά αυτά τα αφήνουμε πίσω, όπως είπε και ο εν δυνάμει δημιουργός του… νέου ΣΥΡΙΖΑ. Ας κοιτάξουμε μπροστά: Βλέπουμε, λοιπόν, το ΣΥΡΙΖΑ- εν προκειμένω τα απομεινάρια του- να ζει το μύθο του στη Κουμουνδούρου και τα… κουρέλια του να τραγουδούν ακόμα. Βλέπουμε (και μαθαίνουμε) ότι αυτοί που έμειναν και αυτοί που φεύγουν αποδίδουν τη κατάντια τους στη Δεξιά (τη «θεσμική» τη θέλουν όπως την «είχαν» όταν κυβερνούσαν με τον Πάνο Καμμένο), η οποία τελικά ευθύνεται για όλα όσα έχουν συμβεί ή θα συμβούν στο μέλλον. Και μαθαίνουμε μετά από 4,5 χρόνια ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ και μετά από άλλα τόσα ΣΥΡΙΖΑ- αξιωματική αντιπολίτευση τα… ποιοτικά χαρακτηριστικά των ανθρώπων που κυβέρνησαν την Ελλάδα! Που κυβέρνησαν με τη «θεσμική» Δεξιά του Παπαγγελόπουλου, του Αντώναρου, της Θάνου και άλλων που «διευκόλυναν» τον Αλέξη Τσίπρα στα… δύσκολα.
Πάθαμε και μάθαμε, αλλά έχω την εντύπωση ότι με τη δια βίου μάθηση Αριστερά έχουμε να μάθουμε πολλά ακόμη. Γιατί όσο προχωράνε οι διαδικασίες για την ίδρυση του νέου κόμματος υπό τον Κασσελάκη και όσο θα αποψιλώνεται ο ΣΥΡΙΖΑ του Πολάκη, του Γκλέτσου, του Φάμελλου και του Κασσελάκη, τόσο θα καθίσταται σαφές ότι (και) η Αριστερά όπως την έχουμε εξιδανικεύσει δεν είναι υπεράνω χρημάτων. «Δει δη χρημάτων», όπως είχε πει ο Δημοσθένης, γιατί άνευ χρημάτων «ουδέν εστί γενέσθαι». Συνεπώς το θέμα δεν είναι ιδεολογικό, δεν είναι καν πολιτικό. Είναι οικονομικό που τόσο οι μεν όσο και οι δε φροντίζουν να το καλύπτουν με τις γνωστές «ανησυχίες» της Αριστεράς με… δημοκρατικές διαδικασίες τύπου ΣΥΡΙΖΑ.
