Αν κάτι χαρακτηρίζει την Ελλάδα της τελευταίας εξαετίας, είναι ότι καταφέρνει να διαψεύδει κάθε μίζερη αφήγηση που κυκλοφορεί στο εσωτερικό. Η αποπληρωμή του χρέους προς τη Γαλλία ήταν μια τέτοια στιγμή. Ένα γεγονός που δεν χρειάστηκε τυμπανοκρουσίες. Μίλησαν οι ίδιοι οι αριθμοί και μαζί τους μίλησαν και οι Γάλλοι. Η οικονομία μας απέδειξε ότι μπορεί να σταθεί στα πόδια της. Όχι θεωρητικά. Πρακτικά. Η Ελλάδα αποπληρώνει πρόωρα ένα δάνειο προς τη Γαλλία ύψους 1,1 δισ. ευρώ, που αρχικά ήταν προγραμματισμένο για την περίοδο 2033-2041.
Η Γαλλία είδε μια Ελλάδα που δεν ζητά, αλλά επιστρέφει. Μια χώρα που έχει αφήσει πίσω της το άγχος του δανειολήπτη και προχωρά ως αξιόπιστος εταίρος. Η Monde και η Figaro έγραψαν για πρόοδο που δεν μπορεί να αγνοηθεί. Για μια οικονομία που όχι μόνο ανακάμπτει, αλλά προσθέτει σταθερότητα στην ευρωπαϊκή σκηνή. Είναι μια εικόνα που δεν χρειάζεται υπερβολές. Αρκεί να τη δεις. Να ακούσεις. Να καταλάβεις ότι η χώρα έχει γυρίσει σελίδα.
Και ενώ συνέβαιναν αυτά, ήρθε και η αναβάθμιση από τη Fitch για να κλείσει τον κύκλο ενός δεκαημέρου που έμοιαζε να έχει σχεδιαστεί για να εκθέσει όλους όσοι μιλούσαν για «κατάρρευση». Η Ελλάδα πέρασε στο ΒΒΒ. Τα πλεονάσματα διατηρούνται. Η ανάπτυξη τρέχει μπροστά από την ευρωζώνη. Η μείωση του χρέους είναι η μεγαλύτερη στην κατηγορία. Το τραπεζικό σύστημα παραμένει σταθερό. Οι αγορές δείχνουν εμπιστοσύνη. Τα διεθνή μέσα το επισημαίνουν. Και όλα αυτά μέσα σε ένα περιβάλλον παγκόσμιας αβεβαιότητας.
Ταυτόχρονα, η εξωτερική πολιτική ενισχύει το οικονομικό αφήγημα. Οι ενεργειακές συμφωνίες ανέδειξαν την Ελλάδα ως παράγοντα σταθερότητας στην Ανατολική Μεσόγειο. Μια χώρα που όχι μόνο συμμετέχει στις εξελίξεις, αλλά τις διαμορφώνει. Η εικόνα που προβάλλεται δεν είναι αναλώσιμη. Είναι σταθερή και επιβεβαιώνεται από συμμάχους που έχουν ρόλο και λόγο.
Και εδώ, στο τέλος, χωράει μια μόνο μικρή υποσημείωση. Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ο Νίκος Ανδρουλάκης, συνεχίζει να μιλά για απομόνωση, παρακμή και αδιέξοδα. Μόνο που κάθε νέο στοιχείο, κάθε ανακοίνωση, κάθε διεθνής αναφορά τον διαψεύδει. Ίσως γιατί η πραγματικότητα προχωρά με ρυθμούς που εκείνος δεν παρακολουθεί.
Η Ελλάδα κινείται σταθερά, τολμηρά και διαρκώς μπροστά. Όποιος μείνει κολλημένος στην παλιά αφήγηση, απλώς θα τη βλέπει να απομακρύνεται στον ορίζοντα.
