Ο Αλέξης Τσίπρας είχε ενημερωθεί, όπως έγινε γνωστό, για τις θέσεις και τις κινήσεις του Φερχάτ Οζγκιούρ περί «τουρκικής μειονότητας». Επέλεξε να τον εντάξει στο ψηφοδέλτιο του κόμματος, όπως τώρα επιλέγει να τον κρατήσει εν όψει και των εκλογών στις 25 Ιουνίου, παρότι είχε τη δυνατότητα να τον αφαιρέσει από τη λίστα. Δεν το έπραξε και το ερώτημα είναι τι συμβαίνει τελικά και εμμένει με τον συγκεκριμένο υποψήφιο;
Ο Φερχάτ Οζγκιούρ ήρθε πρώτος και έφερε και τον ΣΥΡΙΖΑ πρώτο στη Ροδόπη έχοντας την πλήρη στήριξη του τουρκικού προξενείου που επηρεάζει τη μουσουλμανική μειονότητα. Ο υποψήφιος του Αλέξη Τσίπρα έχει δηλώσει πως θα υποστηρίξει τα δικαιώματα της «τουρκικής μειονότητας», παρίσταται σε όλες τις εκδηλώσεις του προξενείου, των παράνομων συλλόγων και του ψευτομουφτή.
Οι αντιδράσεις, μετά την πρωτιά που κατέγραψε, ξεκίνησαν από οργανωμένα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, που έθεσαν θέμα υποστήριξης του εν λόγω υποψηφίου από το τουρκικό προξενείο καθώς και θέμα κατευθυνόμενων ψήφων.
Όμως στην ηγετική ομάδα της Κουμουνδούρου δεν ίδρωσε κανενός το αυτί. Ο Αλέξης Τσίπρας στήριξε πλήρως τον Φερχάτ Οζγκιούρ. Όπως και η Πόπη Τσαπανίδου. Και όλοι μαζί έσπευσαν να κατηγορήσουν τον Κυριάκο Μητσοτάκη και τη Νέα Δημοκρατία ότι παίζει επικίνδυνα παιχνίδια με τα εθνικά θέματα.
Μόνο που το αφήγημα αυτό δεν περνά. Δεν κόβει εισιτήρια. Ο Αλέξης Τσίπρας, όπως –εμμέσως πλην σαφώς– δήλωσε και ο Νίκος Φίλης, είναι υπεύθυνος για την κατάρτιση των ψηφοδελτίων.
Γιατί όμως δεν έκανε απολύτως τίποτα; Η πρώτη και πιο σαφής εξήγηση είναι γιατί η Ροδόπη μέσω του Φερχάτ Οζγκιούρ είναι η μόνη περιφέρεια που κέρδισε ο Αλέξης Τσίπρας. Και όπως φαίνεται δεν θέλει να τη χάσει, παρά το γεγονός πως ακόμη και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ δηλώνουν πως δεν κέρδισε το κόμμα τους, αλλά ο… Ερντογάν.
Πολιτικός οπορτουνισμός και μικροκομματικά παιχνίδια σε όλο τους το μεγαλείο δηλαδή στην περίπτωση της Ροδόπης.
Μια δεύτερη εξήγηση είναι ότι ο Αλέξης Τσίπρας απλά δεν ασχολείται. Έκανε ό,τι έκανε και, βλέποντας πως την επομένη των εκλογών θ’ ανοίξει ένας γύρος εσωκομματικών συγκρούσεων με τον ίδιο να θέτει εαυτόν εκτός εξελίξεων, αδιαφορεί για τις συνέπειες των αποφάσεών του και των πράξεών του.
Μια τρίτη εξήγηση μπορεί να συνδέεται με τη γενικότερη στάση του ίδιου και του κόμματος έναντι της Τουρκίας. Των προκλήσεών της και των παραβιάσεων των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας. Δεν περνά απαρατήρητο άλλωστε ότι στο μεταναστευτικό η στάση Ερντογάν με αυτήν του ΣΥΡΙΖΑ δεν απέχουν πολύ.
Δεν πρέπει να ξεχνά κανείς πως κάθε παρέμβαση του Αλέξη Τσίπρα, είτε για το μεταναστευτικό, είτε για τα εξοπλιστικά προγράμματα, είτε για τις αμυντικές συμφωνίες, συμπεριλαμβανομένης και της αναβάθμισης του λιμένα Αλεξανδρούπολης, γίνονται πρωτοσέλιδα στον τουρκικό - ερντογανικό Τύπο.
