Προσπάθησε πολλές φορές να παρέμβει πυροσβεστικά εν μέσω της κρίσης που συνταράζει τον ΣΥΡΙΖΑ ο Γιάννης Δραγασάκης. Δεν τα κατάφερε. Όπως δεν κατάφερε να εκλεγεί στη Βουλή στις εκλογές του περασμένου Ιουνίου. Το χάος που έφερε πάντως η εκλογή τού –κατά τους πολλούς εσωκομματικούς αντιπάλους του «αλεξιπτωτιστή»– Στέφανου Κασσελάκη φαίνεται πως δεν μαζεύεται με τίποτα. Ο ίδιος ο πρώην αντιπρόεδρος της κυβέρνησης επί των ημερών της αλήστου μνήμης περιόδου 2015-2019 και πρώην υπουργός, αφού είχε ζητήσει προ ημερών να κηρυχθεί το κόμμα σε «κατάσταση έκτακτης ανάγκης», προειδοποίησε ότι αν αυτό το κλίμα που επικρατεί δεν ανατραπεί, «ο ΣΥΡΙΖΑ ενδέχεται να αντιμετωπίσει όχι απλά κίνδυνο διάσπασης ή αποχώρησης κάποιων μελών, αλλά κίνδυνο κατακερματισμού και απαξίωσής του ως κόμματος της Αριστεράς». Μιλώντας μάλιστα στο Action 24, είχε πει ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το σπίτι που μαζί με άλλους φτιάξαμε. Δεν μπορεί λοιπόν παρά να νοιάζομαι γι’ αυτό» και ζήτησε «να μην προχωρήσουν οι διαγραφές και να μην αποχωρήσουν όσοι σκέφτονται να το κάνουν».
Προειδοποιήσεις
Και ήρθε η δήλωση του Στέφανου Κασσελάκη «δεν έχει γίνει πιο μνημονιακή απόφαση από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, από αυτό το μαξιλάρι του κ. Τσακαλώτου», για να προκαλέσει άλλη μια παρέμβασή του, καθώς βλέπει τον νέο πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ να «ακυρώνει» σταθερές γραμμές της Κουμουνδούρου. Ο Γιάννης Δραγασάκης επέμεινε και «παρότρυνε» τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ: «Να διαβάσεις τον Απολογισμό του κόμματος του οποίου ηγείσαι, ώστε να μην εκτίθεσαι & να μη δίνεις λαβή στη ΝΔ με τα συκοφαντικά επιχειρήματα του αντι-ΣΥΡΙΖΑ μετώπου… Να μην υπονομεύεις τον συλλογικό άθλο του ΣΥΡΙΖΑ την περίοδο 2015-19 υπό την καθοδήγηση & την πρωθυπουργία του Αλέξη Τσίπρα».
Στην επιστολή που απέστειλε στις 8 Νοεμβρίου στον Στέφανο Κασσελάκη, πρότεινε τη λήψη μέτρων «οικοδόμησης αμοιβαίας εμπιστοσύνης». Τελικά αποχώρησε ο ίδιος από την ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ, καταγγέλλοντας «νέα αντιδημοκρατικά ήθη και αλαζονικές συμπεριφορές», που, όπως επεσήμανε, τον κάνουν να πιστεύει ότι «ο νέος πρόεδρος έχει κάνει τις επιλογές του και αυτές είναι βαθιά διχαστικές και τραυματικές» και ότι ο Στέφανος Κασσελάκης «εξελέγη τυπικά δημοκρατικά, αλλά πορεύεται ουσιαστικά αντιδημοκρατικά». Είπε επίσης πως η ομιλία του Στέφανου Κασσελάκη «αποτελεί προσβολή όχι μόνο για τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ αλλά για κάθε δημοκρατικό πολίτη, καθώς φαίνεται να αγνοεί βασικές αρχές της δημοκρατίας και του νομικού πολιτισμού». Ο Γιάννης Δραγασάκης είχε πάντως προειδοποιήσει, εκφράζοντας τη δυσαρέσκειά του για αυτό που έβλεπε να συμβαίνει στην Κουμουνδούρου. Μιλώντας στις 24 Οκτωβρίου στην παρουσίαση του βιβλίου με τίτλο «Οδοιπόρος σε Δύσβατους Δρόμους» (Θεμέλιο, Αθήνα 2023) του πρώην βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Θανάση Λεβέντη, είχε πει πως «τα κόμματα απαξιώνονται ή αντικαθίστανται από φωτεινά, υποτίθεται, πρόσωπα. Η συλλογική δράση και συμμετοχή δίνουν τη θέση τους σε λογικές “ανάθεσης” σε κάποιους “μεσσίες” που θα λύσουν, υποτίθεται, τα προβλήματα… Πρέπει η πολιτική να απελευθερωθεί από τα δεσμά της εμπορευματοποίησης και του μάρκετινγκ και ξαναγίνει μια αυθεντική λαϊκή και κοινωνική υπόθεση». Αυτό ήταν ένα «τροχιοδεικτικό». Oπως και το άρθρο του στην εφημερίδα «Τα Νέα» στις 23 Σεπτεμβρίου 2023, όπου είχε γράψει πως «η επιλογή ηγεσίας μόνο με βάση το γούστο ή το συναίσθημα έχει οδηγήσει σε πολλές περιπτώσεις να αναδειχθούν σε κορυφαίες θέσεις “αστέρες” μέχρι και κλόουν χωρίς πολιτικές δυνατότητες». Ουπς!
Το τέλος του δρόμου
Μύλος. Λύση στον ορίζοντα δεν φαίνεται. Η νέα ηγεσία φαίνεται να αναζητεί διέξοδο στην απομάκρυνση όσων θεωρεί πως ευθύνονται για τις απανωτές βαριές ήττες στην κάλπη. Ωθούνται λοιπόν στην έξοδο οι παλιοί, όπως ο καταγόμενος από το Λασίθι Γιάννης Δραγασάκης, ο οποίος κάποτε είπε πως η Συμφωνία των Πρεσπών «δημιουργεί τις προϋποθέσεις για να ασκήσουμε μια αριστερή πολιτική στα Βαλκάνια» (και μετά απορούν για το 17,83% του περασμένου Ιουνίου). Το τι συνέπειες θα έχει αυτό δημοσκοπικά για τον ΣΥΡΙΖΑ, στην αρχή τουλάχιστον, μένει να το δούμε. Δημοσκοπικά, η Κουμουνδούρου εξακολουθεί να πέφτει. Κοντός ψαλμός αλληλούια, πάντως, καθώς πλησιάζει η ώρα των ευρωεκλογών. Κι εδώ το μεγάλο ερωτηματικό είναι τι μπορεί να προσδοκά η Κουμουνδούρου από μια εκλογική αναμέτρηση, όταν η εσωκομματική ένταση κλιμακώνεται, η εσωστρέφεια θριαμβεύει και καθημερινά ανακοινώνονται νέες αποχωρήσεις στελεχών, σε πολλές περιπτώσεις «ιστορικών», που προέρχονται από το ΚΚΕ (ο Γιάννης Δραγασάκης το 1991 ήταν υποψήφιος για τη θέση του γ.γ. της Κ.Ε. του προαναφερόμενου κόμματος) ή έλκουν την ιδεολογικοπολιτική τους καταγωγή από το ΚΚΕ Εσωτερικού.
