Για τα Τέμπη δεν έχω γράψει, για την ακρίβεια δεν ήθελα να γράψω πριν βγουν τα επίσημα πορίσματα, από ανθρώπους που στελεχώνουν φορείς με κύρος και ιστορία στην Ελληνική κοινωνία. Χθες βγήκε το επίσημο πόρισμα του Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου, υπογεγραμμένο από τον καθηγητή κύριο Καρώνη, που βάζει φρένο σε κάθε τι που κυκλοφόρησε τα τελευταία δύο και κάτι χρόνια για παράνομο φορτίο, και για εύφλεκτα υλικά στην μοιραία αμαξοστοιχία.
Και χρησιμοποιώ πολύ στοχευμένα την έκφραση βάζει φρένο, γιατί ειλικρινά δεν έχω ακόμα πειστεί πως βάζει τελεία. Ξέρετε, η επανάληψη μιας θεωρίας όσο ψεύτικη και αν είναι, καθιστά τη θεωρία πιστευτή από ένα μεγάλο ποσοστό του κοινωνικού συνόλου, άσχετα αν αυτή αποδεικνύεται ή όχι, ανεξαρτήτως του αν τεκμηριώνεται ή του αν καταρρέει σα χάρτινος πύργος.
Από ένα σημείο και μετά η αλήθεια παύει να ενδιαφέρει, αφού ο κόσμος έχει ήδη σχηματίσει άποψη που δύσκολα αντιστρέφεται και αλλάζει, και αυτό, γιατί έχει ήδη δηλωθεί στα απολεσθέντα η κριτική του ικανότητα και η αντικειμενική θεώρηση της πραγματικότητας.
Αλήθεια, θα βγει ποτέ κάποιος από τους πολιτικούς αρχηγούς της αντιπολίτευσης και όχι μόνο - μην ξεχνάμε και τις δηλώσεις Σαμαρά επί του θέματος - να πάρει πίσω τα μισά έστω από όσα έσπειρε στις συνειδήσεις των πολιτών;
Από χθες πάντως δεν είδα την παραμικρή διάθεση και την παραμικρή κίνηση από κανέναν τους να προχωρήσουν, όχι στην αποκατάσταση της αλήθειας, αλλά στην αποκατάσταση της ίδιας τους της αξιοπιστίας.
Εδώ ένας τους, δε βγήκε να χαιρετίσει τα μέτρα που πρότεινε ο Κυρανάκης την προηγούμενη εβδομάδα για τον περιορισμό των τροχαίων ατυχημάτων που κοστίζουν ανθρώπινες ζωές και αναπηρίες, απορώ ειλικρινά πως έχει πειστεί αυτή η μερίδα των ψηφοφόρων τους πως αυτοί οι άνθρωποι ενδιαφέρονται για την ασφάλεια των μετακινήσεων.
Μπούρδες ήταν όλα για να μάσουν ψηφαλάκια.
Και το μπούρδες, δεν το παίρνω πίσω, αδιαπραγμάτευτα.
