Ακόμη δεν έχουν ξεπεράσει την εποχή ηγεσίας Κασσελάκη στον ΣΥΡΙΖΑ, καθώς θεωρούν ότι πέρασαν «δια πυρός και σιδήρου». Σύμφωνα με τον Γιάννη Μαντζουράνη και στη συνέντευξη που παραχώρησε Στο Κόκκινο, «ο ΣΥΡΙΖΑ πέρασε δια πυρός και σιδήρου μετά το ενδεκάμηνο ατύχημα Κασσελάκη. Υπέστημεν μεγάλη ζημιά από την προεδρία Κασσελάκη. Εγώ τα λέω με το όνομά τους τα πράγματα. Τα καμώματα Κασσελάκη στοίχησαν την πολιτική αξιοπιστία του ΣΥΡΙΖΑ. Και στοίχησαν, γιατί έδειχναν έλλειψη σοβαρότητας».
Δε θέλουμε να στενοχωρήσουμε τον κύριο Μαντζουράνη, αλλά η έλλειψη σοβαρότητας του ΣΥΡΙΖΑ υπήρξε καταφανής, ήδη από το πρώτο εξάμηνο της διακυβέρνησης της χώρας, το μακρυνό 2015. Άλλωστε, ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας χαρακτήρισε το πρώτο εξάμηνο ως «αυταπάτες». Είναι σαφές ότι ένας πρωθυπουργός, ο οποίος κυβέρνησε έξι μήνες, ενώ τελούσε σε καθεστώς... αυταπατών, εκ των πραγμάτων δε γίνεται να είναι σοβαρός.
Ο καθείς με τη «γραμμή» του
Ενδιαφέρον όμως έχει και η συνέχεια της τοποθέτησης του κυρίου Μαντζουράνη, καθώς όπως χαρακτηριστικά είπε «τώρα, μπήκαμε μετά το συνέδριο, σε μια πορεία τακτοποίησης των του οίκου μας. Πρώτα πρέπει να τακτοποιήσουμε τα του οίκου μας, πρέπει να ανασυνταχτούμε σαν κομματικός φορέας, με τον νέο πρόεδρο -τον Σωκράτη τον Φάμελλο-, αλλά και όλους τους άλλους. Για να πετύχει ο σύντροφος Φάμελλος, δεν αρκεί μόνο να δουλεύει ο Φάμελλος και να είναι καλός και αποτελεσματικός ο Φάμελλος. Πρέπει να συμβάλλουν όλοι. Ανεξαιρέτως όλοι. Και αυτό το οποίο λέει ο Σωκράτης ο Φάμελλος "πρέπει να αποκτήσουμε ενιαίο λόγο", είναι προϋπόθεση εκ των ων ουκ άνευ, για να δείξουμε στους πολίτες, ότι επανήλθε η σοβαρότητα στον ΣΥΡΙΖΑ».
Είναι σαφές πως ακόμη και σήμερα, ο ενιαίος λόγος είναι ζητούμενο για τον ΣΥΡΙΖΑ. Δηλαδή, ο καθένας έχει τη δική του γραμμή -όπως για παράδειγμα ο Παύλος Πολάκης με την κρατικοποίηση των τραπεζών-, την οποία και υποστηρίζει ακόμη και από βήματος Βουλής. Κατά τα λοιπά, περιμένουν στην Κουμουνδούρου να επανέλθει η σοβαρότητα.
Δεν ονομάζουμε πια «βόθρους», τις πισίνες
Στη συνέχεια, ο κύριος Μαντζουράνης δήλωσε ότι «και αφού επανέλθει η σοβαρότητα στον ΣΥΡΙΖΑ, τότε να αγωνιστούμε και να τους πούμε: "κοιτάξτε, αυτά που ξέρατε -βλέπατε- έντεκα τώρα μήνες, έχουν τελειώσει. Ούτε πισίνες ονομάζουμε τους βόθρους (sic), ούτε τα σπίτια μας δείχνουμε, ούτε με κότερα κάνουμε προεκλογική εκστρατεία"». Μπορεί πλέον να μη βαφτίζουν βόθρους τις αυθαίρετες πισίνες, αλλά όταν αυτό γινόταν, τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ το υπερασπίστηκαν λυσσαλέα. Επιπλέον, προκαλεί εντύπωση το πώς ξορκίζουν τα «χαϊλίκια» του Στέφανου Κασσελάκη, όταν κατάπιναν αμάσητα τα «χαϊλίκια» του Αλέξη Τσίπρα.
Δε νομίζουμε να ξέχασαν ούτε τις διακοπές του «επαναστάτη» Αλέξη, στο κότερο του εφοπλιστή Παναγόπουλου. Ούτε σαφώς την ενοικίαση μεζονέτας με ιδιωτική παραλία στο Σούνιο, έναντι αντιτίμου που δε νοικιάζεται ούτε αποθήκη στα... Άνω Λιόσια. Η μόνη διαφορά μεταξύ Αλέξη Τσίπρα και Στέφανου Κασσελάκη, ήταν ότι ο δεύτερος ήθελε να απολαμβάνει τα «χαϊλίκια» του και για αυτό φρόντισε να τα επιδεικνύει εξ αρχής, προκειμένου να μην του τα βγάζουν στη φόρα οι πολιτικοί του αντίπαλοι. Το πρόβλημά τους λοιπόν, είναι καθαρά επικοινωνιακό και όχι ουσίας.
Πρέπει να κάνουμε αυτοκριτική και για την περίοδο 2019-2023
Η πιο ενδιαφέρουσα όμως τοποθέτηση του κυρίου Μαντζουράνη, ήταν και εκείνη με την οποία έκλεισε τη συνέντευξη. Συγκεκριμένα, ο κύριος Μαντζουράνης είπε ότι «μέχρι πρότινος, ο ΣΥΡΙΖΑ ασχολιόταν με πάρτι. Και με εκπομπές στα πρωϊνάδικα. Τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ αρχίζει να ανασυντάσσεται. Πόσος χρόνος έχει περάσει από το συνέδριο; Είδαμε και πάθαμε να απαλλαγούμε από τον κύριο Κασσελάκη και την παρέα του. Είναι ευθύνη μας βέβαια. Εμείς φταίμε. Εμείς τον βγάλαμε, η πλειοψηφία. Είναι δικό μας το λάθος. Θέλει αυτοκριτική. Και δεν αρκεί μόνο η αυτοκριτική για την περίοδο Κασσελάκη. Πρέπει να κάνουμε αυτοκριτική και για την αντιπολίτευση που κάναμε από το 2019 μέχρι το 2023. Να δούμε γιατί χάσαμε. Τι αντιπολίτευση έπρεπε να κάνουμε; Κάναμε σωστή αντιπολίτευση; Για να μην κάνουμε τα ίδια λάθη τώρα, που είμαστε σε πολύ χειρότερη θέση».
Πράγματι, θα έπρεπε ο ΣΥΡΙΖΑ να κάνει την αυτοκριτική του, για την αντιπολίτευση που έκανε στο διάστημα 2019-2023, μιας και εκείνη ήταν που τον έφερε από το 31% στο 17%. Όμως, δεν είμαστε καθόλου σίγουροι ότι θα καταλήξουν στο σωστό συμπέρασμα, μιας και η αυτοκριτική παραδοσιακά για την Αριστερά, περιορίζεται στο συμπέρασμα «δε φταίγαμε εμείς, σύντροφοι. Οι "λαϊκές μάζες" απλώς ήταν ανέτοιμες για την πολιτική μας». Ακόμη λοιπόν και αν κάνουν μια γενναία αυτοκριτική, είναι σχεδόν βέβαιο ότι για μια ακόμη φορά, θα καταλήξουν νομοτελειακά σε ακριβώς αυτό το συμπέρασμα. Βέβαια, το συγκεκριμένο συμπέρασμα έχει μια πολύ μεγάλη λογική ανακολουθία: πώς ήταν έτοιμες οι «λαϊκές μάζες» για την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ το 2015, αλλά όχι το 2019; Έχουμε κουραστεί να γράφουμε τόσα χρόνια τα ίδια πράγματα: εάν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν καταλάβει γιατί πήρε τις εκλογές το 2015, δεν υπάρχει περίπτωση να καταλάβει και γιατί τις έχασε το 2019 και το 2023 - και γιατί θα συνεχίσει να τις χάνει.
