Κι όμως, η Eurovision απέκτησε ανταγωνιστή ή, διαφορετικά, ο Πούτιν ρίχνει στη μάχη της διπλωματίας κόντρα στη Δύση έναν μουσικό διαγωνισμό, την Intervision.
Αποκλεισμένη από την Eurovision λόγω του πολέμου στην Ουκρανία, η Ρωσία αναβίωσε τον διαγωνισμό τραγουδιού της σοβιετικής εποχής με βασικό σκοπό την προώθηση των «παραδοσιακών οικογενειακών αξιών». Τραγουδιστές από 23 χώρες που αντιπροσωπεύουν περισσότερο από το ήμισυ του παγκόσμιου πληθυσμού, διαγωνίστηκαν ερμηνεύοντας τα τραγούδια στην εθνική τους γλώσσα για ένα χρηματικό έπαθλο 30 εκατ. ρουβλιών (360.000 δολάρια). Ανάμεσά τους η Κίνα, η Ινδία και η Βραζιλία.
Ο νικητής
Το Βιετνάμ με τον Duc Phuc κέρδισε τον διαγωνισμό, με την Κιργιζία να καταλαμβάνει τη δεύτερη θέση και το Κατάρ την τρίτη. Τη Ρωσία εκπροσώπησε ο «Shaman» (Γιάροσλαβ Ντρόνοφ), ο οποίος έθεσε εαυτόν εκτός διαγωνισμού, λόγω του ότι η Μόσχα ήταν η διοργανώτρια πόλη.
Η Intervision, η οποία μεταδόθηκε ζωντανά από τη ρωσική τηλεόραση και μέσω διαδικτύου ή τηλεόρασης σε άλλες χώρες με συνολικό πληθυσμό άνω των 4 δισ. ανθρώπων, «έκλεισε» και τη διοργανώτρια χώρα για το 2026. Τη Σαουδική Αραβία.
Και ενώ Πούτιν και Λαβρόφ έσπευσαν να αποκλείσουν κάθε υποψία πολιτικής απόχρωσης για τον νεόκοπο διαγωνισμό τραγουδιού, η Intervision φαίνεται ότι ακολουθεί τα βήματα της 69χρονης Eurovision.
H διοργάνωση με το… καλημέρα είχε και τα πρώτα πολιτικά παρατράγουδα, καθώς η ελληνικής καταγωγής Αυστραλέζα τραγουδίστρια «Vassy» αποχώρησε την τελευταία στιγμή μετά από «άνευ προηγουμένου πολιτική πίεση από την κυβέρνηση της Αυστραλίας», όπως ανέφεραν οι διοργανωτές, οι οποίοι φρόντισαν, ωστόσο, να… απενοχοποιήσουν τις ΗΠΑ του Ντόναλντ Τραμπ διευκρινίζοντας ότι συμμετέχουν και στηρίζουν τον διαγωνισμό, με τον πρώην τραγουδιστή των Deep Purple Τζο Λιν Τέρνερ να συμμετέχει στην κριτική επιτροπή.
Τη δική της… σημειολογία στα μηνύματα του μουσικού διαγωνισμού είχε και η σύνθεση των παρουσιαστών. Ενα δίδυμο που μιλούσε ρωσικά, μια Ινδή που μιλούσε αγγλικά και έναν Κινέζο που μιλούσε μανδαρινικά.
Μπορεί ο κανονισμός της Ευρωπαϊκής Ραδιοτηλεοπτικής Ενωσης (EBU) να oρίζει ότι στον διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision δεν επιτρέπεται οποιαδήποτε πολιτική ενέργεια, αλλά δεν είναι λίγες οι φορές, στα 69 χρόνια της ζωής της, που ο όρος αυτός έχει παραβιαστεί, πάνω και κάτω από τη σκηνή.
Το 1964 ένας άντρας ανέβηκε στη σκηνή κρατώντας ένα πανό που έγραφε «Μποϊκοτάρετε τον Φράνκο και τον Σαλαζάρ», τους τότε δικτάτορες της Ισπανίας και της Πορτογαλίας.
Το 1974, η συμμετοχή της Πορτογαλίας με το τραγούδι «E Depois do Adeus», του Paulo de Carvalho, είχε το δικό της πολιτικό μήνυμα, καθώς η μπαλάντα συνδέθηκε με την Επανάσταση των Γαριφάλων.
Το 1976, η Ελλάδα στέλνει στον διαγωνισμό το μοιρολόι «Παναγιά μου, Παναγιά μου» για την εισβολή στην Κύπρο, με ερμηνεύτρια και συνθέτρια τη Μαρίζα Κωχ. Όπως έχει αναφέρει η ίδια η Κωχ, η ασφάλεια του θεάτρου δεν μπορούσε να εγγυηθεί, και χρειάστηκε να υπογράψει στην κουίντα ότι βγαίνει με δική της ευθύνη, γιατί υπήρχε τηλεφώνημα για ελεύθερο σκοπευτή. Η Αγγλία δεν έδωσε ούτε έναν βαθμό στην Ελλάδα, ενώ η Γαλλία έδωσε τον μεγαλύτερο.
Η διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης πυροδότησε την αντίδραση των χωρών που θέλησαν να περάσουν πολιτικά μηνύματα μέσα από τον διαγωνισμό.
Το 2009 η Γεωργία επιχείρησε να διαμαρτυρηθεί για τη ρωσική εισβολή με το τραγούδι «We Don’t Wanna Put In», αλλά η αναφορά στον Ρώσο πρόεδρο ήταν τόσο προφανής που το τραγούδι αποκλείστηκε.
Το 2016 η Jamala από την Ουκρανία κέρδισε τον διαγωνισμό με το τραγούδι «1944», το οποίο ήταν εμπνευσμένο από την ιστορία της οικογένειάς της που εκδιώχθηκε από την Κριμαία μαζί με άλλους Τατάρους από τον Στάλιν, προκαλώντας τις διαμαρτυρίες των Ρώσων. Την ίδια χρονιά η Αρμενία εκπροσωπήθηκε στον διαγωνισμό με την Ιβέτα Μουκουτσιάν, η οποία κράτησε στα χέρια της μια σημαία του Ναγκόρνο Καραμπάχ που αποτέλεσε το διακύβευμα των αλλεπάλληλων ένοπλων συγκρούσεων με το Αζερμπαϊτζάν.
Το 2019, ο διαγωνισμός ήταν στο Ισραήλ και τα μέλη του συγκροτήματος Hatari από την Ισλανδία σήκωσαν κασκόλ με τη σημαία της Παλαιστίνης.
Πολιτικοί στίχοι
Το 2021, η ΕΒU με ανακοίνωσή της δεν έκανε αποδεκτή την υποψηφιότητα της Λευκορωσίας στον διαγωνισμό εξαιτίας των πολιτικών στίχων του τραγουδιού της χώρας.
Το 2022 όλος ο κόσμος ψήφισε μαζικά την Ουκρανία θέλοντας να περάσει ένα συγκεκριμένο μήνυμα, μετά τη ρωσική εισβολή στη χώρα, στις 24 Φεβρουαρίου.
Το 2024, το Ισραήλ κινδύνεψε με αποκλεισμό λόγω της συμμετοχής του με το τραγούδι «October Rain», που αναφερόταν στα γεγονότα της επίθεσης της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου του 2023. Τελικά, η χώρα υποχρεώθηκε να αλλάξει τίτλο και στίχους και συμμετείχε κανονικά.
Ακόμα και οι ψήφοι που ανταλλάσσουν οι χώρες μεταξύ τους έχουν ένα πολιτικό στίγμα. «Ζero points» μεταξύ κρατών σε αντιπαράθεση, όπως η Αρμενία και το Αζερμπαϊτζάν και το 12άρι μεταξύ των συμπαθούντων, όπως η Ελλάδα και η Κύπρος.
Πολιτική θέση έχει πάρει η Eurovision και σε ζητήματα ταυτότητας, όπως η σεξουαλικότητα και το φύλο.
