Ότι κάποιοι –συνεπικουρούμενοι από πολιτικά κόμματα– επιχειρούν να δημιουργήσουν συνθήκες που παραπέμπουν σε «Αγανακτισμένους» και πλατείες το έχουμε ξαναπεί και το έχουμε ξαναγράψει. Όμως, όσο περνά ο καιρός, αυτό γίνεται όλο και πιο ορατό μέσα από τη δράση των «γνωστών αγνώστων» κουκουλοφόρων, των διαφόρων συλλογικοτήτων και δήθεν αλληλέγγυων αλλά και τη ρητορική των κομμάτων.
Από τη μια πλευρά η διαρκής αμφισβήτηση των θεσμών –ειδικά της Δικαιοσύνης– και από την άλλη πλευρά η επιχείρηση μπαχαλοποίησης της καθημερινότητας. Η επίθεση κατά του Μάκη Βορίδη από ομάδα κουκουλοφόρων στο Ηράκλειο Κρήτης σε ένα εστιατόριο, παρουσία της οικογένειάς του –της συζύγου και της κόρης του–, είναι ίσως το πλέον χαρακτηριστικό παράδειγμα.
Ποιος μπορεί να ξεχάσει τι έγινε το 2011 αλλά και την περίοδο μέχρι το 2015; Τι υπέστησαν όσοι τάχθηκαν τότε απέναντι στην «οργή» και την «αγανάκτηση» που έντεχνα είχαν καλλιεργηθεί από συγκεκριμένες ομάδες; Και που οδήγησαν στο να αναδειχθεί μια συγκυβέρνηση που έφερε τη χώρα στο χείλος του γκρεμού.
Τώρα επιχειρείται να επαναληφθεί το ίδιο σκηνικό με στόχο την κυβέρνηση και προσωπικά τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Η δημιουργία συνθηκών και κλίματος αποσταθεροποίησης είναι ο μόνος τρόπος για να προκληθεί φθορά αφού μέχρι τώρα δεν έχει καταστεί εφικτό να βρεθεί ο πολιτικός αντίπαλος που κάποιοι αναζητούν για ν’ αλλάξουν τα δεδομένα στην πολιτική σκηνή της χώρας.
Η επίθεση κατά του Μάκη Βορίδη ήρθε να προστεθεί στις απειλές για… δράσεις στις παρελάσεις αλλά και για μια δήθεν αντίσταση στο πεδίο με αφορμή την τροπολογία για το Μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη. Είχαν προηγηθεί τις τελευταίες ημέρες επεισόδια σε περιφερειακές διευθύνσεις της εκπαίδευσης από εκπροσώπους συλλόγων κηδεμόνων με τη συμμετοχή, σύμφωνα με την ΕΛ.ΑΣ., συλλογικοτήτων που αντιτίθεται στην κατασκευή σταθμού Μετρό στα Εξάρχεια και άλλων για τον λόφο του Στρέφη.
Πιο πριν είχαμε τις ιστορίες με τα νοσοκομεία όπου μαζεύονταν κάποιοι συνδικαλιστές μαζί με τους επαγγελματίες διαδηλωτές για να προπηλακίσουν τον υπουργό Υγείας αλλά και σε ορισμένες περιπτώσεις τον πρωθυπουργό.
Η δημιουργία κλίματος είναι πάντα η αρχή. Μετά αναλαμβάνουν τα τρολ – επώνυμα και ανώνυμα– στο διαδίκτυο αλλά και μέσα ενημέρωσης για την αναπαραγωγή περιστατικών. Δυστυχώς, όλα γίνονται με μια πολιτική ομπρέλα προστασίας από τα κόμματα της αντιπολίτευσης με τη συμμετοχή και αυτών που στο παρελθόν υπέστησαν ανάλογες πρακτικές.
Προς το παρόν οι πολίτες δεν τσιμπάνε. Η… αγανάκτηση δεν πουλάει. Πούλησε πρόσφατα όταν εργαλειοποιήθηκε ο πόνος των συγγενών και των συναισθημάτων των πολιτών αλλά στη συνέχεια οι αποκαλύψεις ήταν ραγδαίες αναφορικά με τα fake news και την παραπληροφόρηση.
Σε κάθε περίπτωση, η στοχοποίηση που συνεχίζεται και οι δολοφονίες χαρακτήρων εγείρουν ερωτήματα για την αντιπολίτευση που ενώ παραμένει καθηλωμένη δημοσκοπικά εξαιτίας αυτών των πρακτικών, εξακολουθεί να εμμένει αδιαφορώντας για το ενδεχόμενο νέων διχασμών που ποτέ δεν ωφέλησαν αυτή τη χώρα αλλά μόνο –πρόσκαιρα– πολιτικούς και κόμματα.
* Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην έντυπη έκδοση του «Μανιφέστο»
