Υπάρχουν ειδήσεις που χωρούν σε λίγες αράδες και άλλες που αξίζουν να σκαρφαλώσουν ψηλά. Η λειτουργία του Δημοτικού Σχολείου στην Ψέριμο ανήκει στις δεύτερες. Όχι γιατί πρόκειται για έναν εντυπωσιακό αριθμό μαθητών ή για ένα υπερσύγχρονο κτίριο, αλλά γιατί συμβολίζει κάτι σπουδαιότερο: ότι η παιδεία στην Ελλάδα δεν γνωρίζει σύνορα, δεν σταματά σε θάλασσες, δεν περιορίζεται από αποστάσεις.
Σε ένα νησί με ελάχιστους κατοίκους, όπου οι χειμώνες είναι σκληροί και τα καλοκαίρια φαινομενικά εύκολα, το σχολείο γίνεται ο πραγματικός πυρήνας ζωής. Είναι το σημάδι ότι η Πολιτεία δεν ξεχνά κανέναν. Και ότι το παιδί που μεγαλώνει στην άκρη του Αιγαίου έχει δικαίωμα στην ίδια ποιότητα μάθησης με το παιδί που μεγαλώνει στο κέντρο της Αθήνας ή της Θεσσαλονίκης.
Δεν είναι η πρώτη φορά που βλέπουμε τέτοιες πρωτοβουλίες να παίρνουν σάρκα και οστά τα τελευταία χρόνια. Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας έθεσε ως στόχο να δημιουργήσει ένα «σχολείο του αύριο» ήδη από σήμερα. Με νέες υποδομές, με στήριξη των εκπαιδευτικών, με ενίσχυση της ψυχοκοινωνικής φροντίδας, με μέτρα κατά της σχολικής βίας. Κι όσο κι αν όλα αυτά φαίνονται θεωρητικά, βρίσκουν το πιο απτό τους παράδειγμα σε ένα μικρό σχολείο της Ψερίμου: γιατί εκεί αποδεικνύεται ότι το όραμα φτάνει παντού, ακόμη και εκεί όπου πολλοί δεν θα το περίμεναν.
Η παιδεία δεν είναι ζήτημα αριθμών ή πολιτικών ισορροπιών. Είναι ζήτημα αξιοπρέπειας, δικαιοσύνης και μέλλοντος. Όταν ένα παιδί έχει δάσκαλο, τάξη και βιβλία, αποκτά και φτερά· και τότε η γεωγραφία δεν είναι εμπόδιο, αλλά πλεονέκτημα. Γιατί η Ψέριμος δεν είναι πια ένα απομονωμένο νησί, είναι ένα σύμβολο πίστης στη δύναμη της γνώσης.
Ας σταθούμε λοιπόν σ’ αυτή την είδηση «για ψηλά». Γιατί μας θυμίζει ότι η παιδεία είναι το μόνο αληθινό αντίβαρο στην αβεβαιότητα, το μόνο όπλο που δεν φθείρεται, η μόνη επένδυση που πολλαπλασιάζει αξία. Κι αν ένα μικρό σχολείο σε ένα μικρό νησί μπορεί να το αποδείξει, τότε πράγματι η Ελλάδα της παιδείας κοιτάζει μπροστά.
